Mucize Gibi Hatam {TAMAMLANDI}

Bölüm -35-

Yeni bölüm geldiii.

Ve geri sayım başlasın . 

Finale son beş bölüm.

Oy vermeyi ve bol yorum yapmayı unutmayın.

Geçmişimi bir kez daha su yüzüne çıkartıyor oluşumun gerginliği tüm bedenimi sarmıştım.Odamın balkonuna çıkmıştık. Hava hafif yağmurluydu. Anlatacaklarımı toparlayarak Yavuz'un gözlerinin içine baktım. Beni anlamasını tüm kalbimle diliyordum.

''Geçmişimde çok hatalarım var Yavuz.''

Anlayışlı bir şekilde bakmıştı bana.

''Melih benim doktorumdu. Her hastaneye gittiğimide biraz daha yakınlaşmıştık. Bir süre sonra aşık olmuştuk birbirimize. Bana çok sahip çıktı. Evlenelim dedi. Ailelerimize bebeğimizin olduğunu söylediğimizde çok şaşırmışlardı. En kısa sürede evlenmiştik. Evlendikten sonrada rahat bırakmadılar bizi. Melih'in abisi Savaş evlendiği akşam duymamam gereken bir kaç konuşmayı duymuştum. Melih'in eski kız arkadaşıyla olan konuşmalardı. Doğumuma daha iki ay olmasına rağmen o gece erken doğum yaptım. Bebeğim bırakmadı beni , tutundu bu hayata.''

Yavuz'a baktığımda yumruklarını sıkmış , gözlerini bahçedeki ağaçlara dikmişti.

''Doğumdan sonra Melih de duymaması gereken bir konuşmayı duymuştu.Bebeğin babasıyla yaptığım bir konuşmaydı yani Melih'in abisi olan Savaş. Bunu hiç söyleyememiştim Melih'e . Beni bırakır diye aklımı oynatmıştım ki duyunca terk etti bizi. Bebeğimin doğduğu o gece benim aşkım ölmüştü. Eski sevgilisiyle ülkeyi terk etmişlerdi. Bu haberi duyunca kendimi kaybetmiştim. Bir hafta sonrada intihar ettim.''

Parmaklarını tutup bileğimdeki ize dokundurdum. 

''Beni evin hizmetçisi bulmuş. Geri döndürmek için çok uğraştırdılar . Ben de madem ölemedim , en güzel şekilde yaşayacağım dedim. Ve tam hayata dönmüşken gerçek aşkın ne olduğunu bana tattıran adamla tanıştım.''

Beni kendine çekip sımsıkı sarılmıştı.

''Geçmişimiz temiz olmayabilir ama geleceğimiz çok güzel olacak Nazlım.''

Sabah midemin bulantısıyla uyanmıştım. Banyoya yetişene kadar midem alt üst olmuştu. Kustuktan sonra elimi yüzümü yıkamak için suyu açtığımda aynaya bakmıştım. Dudağımın kenarındaki kana gitmişti elim. Dişim falan mı kanamıştı acaba. Başımın dönmeye başlayınca yüzümü yıkayı yatağa geri dönmüştüm. 

Kendimi son günlerde çok halsiz hissediyordum. Kesin stresten kan değerlerim falan düşmüştür. Bugün hastaneye gidip tahlil yapmayı kafama not etmiştim. Hareketlilik hissettiğimde yanımdaki yeni uyanmış oğluma bakmıştım. Çıplak sırtı bize dönük olan Yavuz'a bakmıştı tuhaf tuhaf. Çok tatlıydı bu çocuk ya. Oğlumu kendi yatağına yatırdım. Yavuz'un karnına ellerimi sarıp boynunu öpmüştüm.

''Uyuyorum ben sayın sapık.''

Uykulu sesiyle mırıldanması benim yanaklarımı domatese çevirmişti. Öptüğüm yeri ısırınca bağırtısı odaya doldu.

''Sapık dedim yamyam çıktı.''

''Sen uyanmayınca ben de böyle bir yol buldum.'' 

Gözlerini açıp bana dönmüştü . Kırılgan kristal bir bibloymuşum gibi bakıyordu bana , yakıcı gözleriyle. Demek şairleri şair yapan aşk buydu. Dağları delen , çölleri aşan buydu demek ki. Gözlerinde hem ölmek , hem dirilme isteğiydi aşk. Her baktığında , ilk bakışıymış gibi içi titrekmekmiş aşk.