Selamlarr.
Soğuk bir kış gününe uyanmıştı genç kız. Bugün kendini çok halsiz hissediyordu çünkü geceden beri kusmaktan halsiz kalmıştı. Babası ısrarla doktor çağırmak istedi ama Nazlı midesine bir şey dokunduğunu söyleyip geçiştirdi. Bu aralar okulu da aksatıyordu. Hayatı çok tuhaf bir hal almıştı. Sürekli evdeydi kimseyle konuşmuyor ve görüşmüyordu. Ablasını bile en son bir hafta önce görmüştü.
Bu aralar sadece Melih'le aktif bir şekilde konuşuyor veya yazışıyordu. Birbirlerine çok alışmışlardı. Sadece konuşuymayan üstü örtülü çok şey vardı. İkiside bu örtüyü kaldıran kişi olmak istemiyordu. Yatak başlığına kafasını yaslayıp yorganı üstünden attı.
Karnını açtığında ufak bir çıkıntı olan karnını sevmeye başladı. Sabahları ve geceleri bunu yapar bebeğiyle içinden konuşur , ona dualar ederdi. Tam bu ritüeli gerçekleştirecekti ki karnıyla konuşurken kapı açıldı. Eli karnının üstünde dondu kaldı.
Ablası şoka girmişti kaskatı bir şekilde kapının önünde kalmıştı. "Nazlı bu ne ?!!!" diye bağırabilmişti en sonunda. Nazlı koşarak ablasının yanına gidip kapıyı kapattı. Aylin şaşkın şaşkın Nazlı'ya bakıyordu. "Abla yalvarırım sessiz ol. Her şeyi anlatacağım sana gel otur lütfen. Nazlı ağlamak üzereydi. "Nazlı sen hamilesin. Sen , kardeşim yani Nazlı hamile. Karnında bebek var. Nazlı'nın" Ablası çıldırmış gibi kendi kendine konuşuyordu. Nazlı ablasını yatağa oturttu ve sakinleşmesini bekledi.
Yaklaşık yarım saat sonra ablası odada turlamaya başlamıştı. Sanki kafasından binbir düşünce geçiyordu. "Kaç aylık" dedi sakin tutmaya çalıştığı sesiyle. "Dört" dedi genç kız hem korki hem ağlamaklı bir sesle. Aylin , Nazlı'nın yanına gelip oturdu."Doktora gittin mi ?" "Evet" Oda bir anda dışarıdan bile soğuk olmuştu. "Nasıl bunu benden saklarsın Nazlı nasıl? Annem gittiğinden beri her şeyi birbirimize anlatıp derman bulmadık mı Nazlı ? " Nazlı'nın gözlerinden iki damla yaş aktı."Korktum" diyebildi sadece. Ablası kolarını açıp sarıp sarmaladı kardeşini. Ona bu yüzden küsemezdi. Birbirlerinden başka kimseleri yoktu onların. Nazlı ablasına sarıldığı gibi ağlamaya başladı. Ağlaması hafif iç çekişlere dönüşünce ablası yavaşça geri çekildi. Daha soruları bitmemişti anlaşılan. "Peki babası kim?" İşte bu soruya cevap veremezdi. Gerçeği söylerse ablası ona çok ama çok kızardı. "Melih. Melih Yazgan" dedi aklına gelen kişiyle.
Umarım bu ufak yalana Melih çok kızmazdı
Herkese selam. Bu bölüm biraz kısa ama geçiş bölümü gibi düşünebilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize Gibi Hatam {TAMAMLANDI}
ChickLitBir gecelik hatası , Nazlı' nın hayatının mucizesi olacaktı. Bir hata kaç kere tekrarlanırdı ? Sadece bir kere gördüğü bir adamdan hamileydi Nazlı . Neler yaşayacaktı , hayat ona ne zorluklar sunacaktı , bunların hepsinden habersizdi. Olmaması ger...
