Τα χρώματα του έρωτα

Δεν της αξίζει να λέγεται μάνα

Κάνω ένα βήμα για να την πλησιάσω, αλλά η θεία μου απλώνει το χέρι στο στήθος μου, σταματώντας με
«ηρέμησε Άγγελε, σε παρακαλώ»
Να ηρεμήσω;
«έχεις μεγάλο θράσος»
Της λέω με ήπιο τόνο, αγνοώντας τα λόγια της θείας μου. Μέσα μου καίγομαι! το μόνο που θέλω είναι να της φωνάξω, να την βρίσω!
«δεν περίμενα πως θα σε βρω εδώ»
Σχεδόν μουρμουρίζει. Σφίγγω το σαγόνι μου και κάνω ένα ακόμη βήμα μπροστά
«εμένα εδώ είναι η θέση μου. Εσύ δεν ξέρω τι γυρεύεις»
Μουγκρίζω και νομίζω πως... νομίζω πως με κοιτάζει με συμπόνια, η θλίψη, δεν ξέρω τι ακριβώς
«Άγγελε, πάμε κάπου να μιλήσουμε, σε παρακαλώ!»
Λέει ενώ απλώνει το χέρι για να με αγγίξει. Αυτόματα κάνω δύο βήματα πίσω και τραβάω το όπλο από την ζώνη του παντελονιού μου, για να την σημαδέψω. Σαστίζει
«Άγγελε τι κάνεις, σηκώνεις όπλο στην μάνα σου!»
Μου φωνάζει ο θείος καθώς με πλησιάζει, αλλά δεν κάνει καμία κίνηση για να πάρει το όπλο από το χέρι μου. Όλοι τους με κοιτάζουν με αγωνία και φόβο, εκτός από εκείνη. Εκείνη είναι τόσο ήρεμη, τόσο σίγουρη. Σφίγγω τα δόντια και ακουμπάω το δάχτυλο μου στην σκανδάλη
«δεν της αξίζει να λέγεται μάνα»
Λέω χαμηλόφωνα και την βλέπω να παίρνει μια απότομη εισπνοή
«Άγγελε, κατέβασε το όπλο, τώρα!»
Με προστάζει ο θείος μου, αλλά το μίσος με έχει θολώσει. Δεν υπάρχει τίποτα και κανένας άλλος γύρο μου, μονάχα αυτή. Ξέρω ότι εάν πατήσω την σκανδάλη τώρα, όλα θα τελειώσουν. Επιτέλους θα κοπάσω τον θυμό μου. Αλλά όσο περισσότερο την κοιτάζω, τόσο περισσότερο δειλιάζω. Κατεβάζω το όπλο και τρίβω νευρικά το σαγόνι μου με το ελεύθερο χέρι μου.
«φρόντισε να εξαφανιστείς από την ζωή μου»
Γρυλίζω και έπειτα την προσπερνάω για να φύγω μακριά από αυτό το σπίτι, μακριά από εκείνην. Ο θυμός κοχλάζει μέσα μου, έτοιμος να εκραγεί.

Όταν φτάνω στο πατρικό μου, κοιτάζω τριγύρω και η όραση μου θολώνει ξανά. Ο έλεγχος χάνεται και χωρίς να το καταλάβω, αρχίζω να ρίχνω πράγματα κάτω, να σπάω ότι βρω μπροστά μου, να ουρλιάζω όπως ένα άγριο θηρίο.

Δεσποινας POV

Το βράδυ έχει φτάσει και η μάνα μου έχει βγει για να πιει καφέ με την αδερφή της. Βαδίζω προς την κουζίνα και κοιτάζω τον πατέρα μου, ο οποίος κάθεται στην πολυθρόνα και διαβάζει ένα βιβλίο. Αυτή είναι η τέλεια ευκαιρία. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τον πλησιάζω
«μπαμπά»
Λέω και αμέσως σηκώνει το κεφάλι για να με κοιτάξει
«καλώς την»
Λέει ενώ τώρα κάθομαι δίπλα του στον καναπέ
«συμβαίνει κάτι μικρή;»
Με ρωτάει με την έγνοια φανερή στον τόνο της φωνής του. Κοιτάζω για μερικά λεπτά χαμηλά στο πάτωμα, ώσπου τελικά βρίσκω το θάρρος και υψώνω το βλέμμα μου στο πρόσωπο του
«μπαμπά θέλω να μου πεις την αλήθεια»
Λέω με αποφασιστικό ύφος. Αμέσως κλείνει το βιβλίο και ισιώνει το σώμα του
«ποια αλήθεια κορίτσι μου;»
«από που έμαθες ότι έχω σχέση με τον Άγγελο Σταματάκη;»
Ρωτάω και παγώνει για λίγο
«σε είδαν έξω από το σπίτι του και μου το είπαν»
Κλείνω για μερικά λεπτά τα μάτια ενώ παράλληλα σφίγγω το σαγόνι μου. Θα ήθελα να ξερά ποιος είναι αυτός ο ρουφιάνος, αλλά έχω πιο σημαντικά θέματα να ασχοληθώ
«πήγες και τον βρήκες, έτσι;»
Ρωτάω και τον παρακολουθώ να γλύφει νευρικά τα χείλη του
«ναι. Έπρεπε να του μιλήσω»
«του μίλησες; η τον απείλησες;»
Αντιγυρίζω και ρουθουνίζει
«δεν χρειάστηκε να τον απειλήσω. Απλώς κατάλαβε ότι είχα δίκιο και-»
«είχες δίκιο σε τι;»
Πετάω απότομα, κόβοντας την πρόταση του
«στο ότι δεν έχεις μέλλον μαζί του»
«και που το ξέρεις εσύ αυτό;»
Η φωνή μου ανεβαίνει αρκετές οκτάβες και παρατηρώ το πρόσωπο του να τσιτώνεται
«Δέσποινα, είσαι μονάχα είκοσι δύο χρονών, και εκείνος είναι τριάντα και κάτι, τι μέλλον πιστεύεις ότι θα μπορούσατε να έχετε εσείς οι δυο;»
«δεν έχεις ιδέα για το ποιος είναι, κανείς δεν τον ξέρει!»
«δεν με ενδιαφέρει τι είναι και ποιος είναι, εμένα με ενδιαφέρει τι κάνεις εσύ. Και αυτό που βλέπω είναι ότι προσπαθείς να χαντακώσεις τον εαυτό σου σε μια αδιέξοδη κατάσταση»
Πόσο με εκνευρίζουν αυτές οι συμπεριφορές! Το παίζουν όλοι τους κριτές, λες και ξέρουν πως αισθάνομαι η για το τι θα γίνει στο μέλλον, λες και μπορούν να κοιτάξουν μέσα από τα θλιμμένα του μάτια. Έχω μια τρελή ιδέα, αλλά θα την πραγματοποιήσω μετά τα μεσάνυχτα, όταν θα έχουν κοιμηθεί. Κάνω μεταβολή και πηγαίνω τρέχοντας στο δωμάτιο μου.