Τα χρώματα του έρωτα

Μέινε μακριά της!

Την επόμενη ημέρα ξυπνάω με πολύ διάθεση. Βασικά από τότε που γυρίσαμε από την Θεσσαλονίκη με τον Άγγελο αισθάνομαι μια παράξενη χαρά μέσα μου. Και σίγουρα ευθύνεται αυτός για αυτό. Αφού πλένω το πρόσωπο μου, πηγαίνω σχεδόν χοροπηδώντας στην κουζίνα
«καλημέρα!»
Λέω με κέφι καθώς πλησιάζω την μάνα μου για να την φιλήσω στο μάγουλο
«δεν είναι μια υπέροχη μέρα σήμερα;»
Προσθέτω και την παρακολουθώ να κάνει τον σταυρό της
«τι στο καλό έχεις πάθει εσύ παιδί μου; γιατί τόσο κέφι αυτές τις μέρες; το τζόκερ κέρδισες;»
Γελάω
«όχι μαμά, κέρδισα κάτι πολύ καλύτερο!»
Λέω ενώ βαδίζω προς το τραπέζι
«α! πες το έτσι. Βρήκες αγόρι;»
Με ρωτάει και ανασηκώνω αθώα τους ώμους μου, παριστάνοντας την ανήξερη
«δεν ξέρω, δεν απαντώ»
«άσε τους έρωτες, είσαι ακόμη πολύ μικρή για να σκοτίζεις το μυαλό σου με έρωτες και αγόρια. Άλλωστε έχεις και τις σπουδές σου...»
Άρχισε την γκρίνια, αλλά δεν πρόκειται να μου χαλάσει το κέφι. Είμαι πολύ ευτυχισμένη! Νιώθω λες και κρατάω όλο τον κόσμο στα χέρια μου αυτή την στιγμή. Αλλά όταν είμαι κοντά του... αισθάνομαι τόσο μικρή, σχεδόν μηδαμινή. Αμέσως βγάζω την συσκευή από την τσέπη της φόρμας μου και του στέλνω ένα σύντομο μήνυμα.

Δέσποινα:
Μόλις ξύπνησα και δεν έχεις φύγει στιγμή από το μυαλό μου. Σε σκέφτομαι συνέχεια! θέλω να περνάω κάθε λεπτό της ημέρας μου μαζί σου! Μου λείπεις.

Του το στέλνω χωρίς δεύτερες σκέψεις. Έπειτα αφήνω έναν αναστεναγμό χαράς να ξεφύγει από μέσα μου
«πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα»
Ακούω την μάνα μου να μουρμουρίζει. Ρουθουνίζω ενώ παράλληλα ισιώνω το σώμα μου
«ο μπαμπάς δεν θα κατέβει για πρωινό;»
«όχι, έφυγε από πολύ νωρίς»
Κατσουφιάζω
«γιατί;»
Ρωτάω και ανασηκώνει τους ώμους της
«δεν έχω ιδέα»
Ξαφνικά ένα κακό προαίσθημα ανθίζει μέσα μου. Φοβάμαι. Αλλά δεν ξέρω γιατί. Λες να κατάλαβε τίποτα ο πατέρας μου; Να πάρει, αν έχει συμβεί όντως κάτι τέτοιο... έχουμε καταστραφεί!

Άγγελος POV

Μπαίνω μέσα στην αίθουσα της σχολής και αφήνω την τσάντα μου στην έδρα. Έπειτα βγάζω το παλτό μου και το κρεμάω στον καλόγερο που βρίσκεται δίπλα μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά από την ώρα που ξύπνησα ένα πλατύ χαμόγελο κοσμεί το πρόσωπο μου. Πρώτη φορά νιώθω τόσο... ζωντανός. Ξαφνικά το τηλέφωνο μου δονείται. Υποθέτω ότι έχω μήνυμα από εκείνην. Αμέσως το βγάζω από την τσέπη του υφασμάτινου παντελονιού μου για να διαβάσω το μήνυμα της.