Mutlu akşamlar Canlar, ❤️
Bölümü okuduğunuz saat?
Bölümü okuduğunuz tarih?
Nasılsınız?
Sizi bölüme uğurlamadan önce hemen bir hatırlatma yapıyorum ve gidiyorum.🤗
Düş Kapanı Patili Hareketi için ilk fotolar bizden. Şimdilik iki tanesini görebileceksiniz ama çetenin kalanını da fotoğraflamak için azimliyim.
O patiler omuzlarımızda değil yerde duracak elbet.😅
Sizlerin fotolarını da bekliyorum😍
Artık gerçekten gidiyorum. Pazartesi görüşünceye kadar çok mutlu ve sağlıklı kalın.
Hepinize kalpten sevgiler, çok çok öpücükler❤️💋
Kişisel instagram: gulcin.ozbek
Hikâye instagram: gulcinozbekhikayeleri
Twitter: gulcin_ozbek
ASKfm: gulcin_ozbek
***
Bölüm 12; Kalbin Buzlarını Kıran Bir Küçük An...
*After Tonight – Mariah Carey
Dengesini kaybedişini kullanarak sarhoşluk bahanesine sığınmayı akıl edebildi sadece çünkü bilinçli olsa kadının kapısını bu şekilde çalmayacağı, her ikisi içinde şüphe götürmez bir gerçekti. Belki biraz çakır keyif de olmuştu hem! Neden olmasındı? Aç karnına içmişti, gece yarısına kadar barda kaldığı sırada kaç kadeh tükettiğini de saymış değildi.
"Odama girmen mümkün olmadığına göre, ben seninkine gelmiş olmalıyım, değil mi?" dedi, kadının derin V yakalı, ayak bileklerine dek uzanan şarap rengi geceliğinden gözlerini ayırıp yüzüne bakmaya çalışırken.
Dengesini kaybeden adamın, üzerine düşmesinden korkan Aden geri çekilip kapıyı ardına kadar açmıştı. "Dağhan Bey, bu ne hâl!"
"İçeri girebilir miyim?"
"Bu soruyu genelde kapının önündeyken soruyoruz ama buyurun tabii."
Paniği biraz yatışınca toparlanmış, yakalarını çekiştirip sabahlığının kuşağını bağlamıştı ama Dağhan görmeyi bile ummadığı görüntüsünü kana kana içmişti zaten! Dengesini bulmaya çalışırken odayı da adımlamıştı. Sorsa ne olurdu artık!
"Bugünlerde neyi doğru zamanda, olması gerektiği gibi yapıyoruz ki Aden?"
"Beni görmeye gelmediğiniz hâlde, odamda olmanız gibi mi mesela?" dedi adamın bakışlarının yoğunluğuyla tenine yayılan tatlı ürpertiye, yüz ifadesindeki sözsüz vaatlere kapılmamaya çalışarak.
"İnan ben de kendimi burada bulmayı beklemiyordum." Hatta ona gelmekten kaçtığını sanıyordu ama tam da olmaktan korktuğu yerdeydi işte. Kısa bir adımla kadına yaklaşmıştı bile.
Dağhan neredeyse dört yıldır yalnızdı ve hayatının hiçbir döneminde gelip geçici ya da tek gecelik ilişkiler içinde olmamıştı. Bir kadına; birlikte zaman geçirecek, konuşacak, paylaşacak kadar yakınlık hissetmiyorsa yalnızca bedenlerin tatmini için hiç yaklaşmamıştı. Dolayısıyla kendisini dört yıllık bir cinsel perhize mahkûm etmişti.
Oysa şimdi, bunca zamandır hiç yaşamadığı gibi yanıp tutuşuyordu bedeni. Günlerdir gözlerinin önünde oynaşan görüntüler, kapı açıldığında karşılaştığının yanında bir hiçti. Dağhan'ın dizginlemeye çalıştığı arzusu öyle bir hâl almıştı ki kadının teninin dokusunu ve dolgun dudaklarının yumuşaklığını, dokunmadan canlılıkla hissedebiliyordu sanki.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞ KAPANI (TAMAMLANDI)
Romansa*** Sevginin en benciliyle sınandı genç adam. Zırhı pas tuttu, kılıcı elinden alındı, aşk için verdiği savaştan mağlup ayrıldı. Şövalye ruhunu çaldı zaman. Umutlarını yitirdi, küstü, kapattı kendini. Sevginin bencillikten en uzağını kuşandı genç ka...
