DÜŞ KAPANI (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 20;(PART II)ESKİ BİR ANIYI SİL BAŞTAN YAZDI AŞK, TAM DA BAŞLADIĞI YERDE..

Canlar, mutlu haftalar❤️

Nasılsınız?

Bölümü okuduğunuz tarih?
Bölümü okuduğunuz saat?

Lütfen, yorum ve oylarınızı eksik etmeyin. Geçen bölüm çok mutlu oldum❤️

Perşembe görüşünceye kadar hepiniz kendinize dikkat edin. Çok mutlu ve sağlıkla kalın.
Hepinize kalpten sevgiler, kocaman öpücükler❤️💋

Kişisel ig; gulcin.ozbek
Hikâye ig; gulcinozbekhikayeleri
Twitter; gulcin_ozbek

Bölüm sonunda sizinle tanışmayı bekleyen bir PATİLİ DOSTUMUZ var. Hepinizi bekliyorum💋

***

Part II

*All My Love - Homegrown

Ailesi için önemli bir geceydi bu ve onlar için keyifli zaman geçirmeye, ev sahibi görevini de yerine getirmeye verdi tüm dikkatini. Hem kendi aralarında hem de Julia ve Dave'in orada bulunmasıyla çevrelerinde durmaksızın artan kalabalıkla hoş sohbetler ettiler. Filmin başlamasına yirmi dakika kalana kadar gürültülü konuşmaların tam merkezindeydi ama o an bir şey oldu.

Belki kırmızı halı çevresindeki muhabirlerin birbirini bastıran seslerini duyduğundandı. Belki çevresindekilerin ara ara girişe kayan bakışlarının farkındalığıydı. Belki de daha nice uyaran vardı ama Aden, sırtında hissettiği bakışlarla teninden tatlı bir ürpertinin geçtiğini düşünmeyi tercih edecekti. Dağhan'ın elinin belini sarmasından önce, gelenin o olduğunu bilerek yüzüne mutlulukla aydınlanan bir gülümseme yerleşmişti.

"İzninizle," dedi az öncesine kadar sohbet ettiği ve an itibariyle ikisini izlemekte olan insanlara.

Adamın, "Sevgilim..." deyişiyle neredeyse kahkaha atacaktı.

Hem sabaha gönderme yapıyordu hem de belirgin bir vurguyla söyleyerek duyabilecek mesafedeki tüm erkek nüfusuna 'benim' diyerek birlikteliklerini yeniden ilan ediyordu. Bir an sonra Dağhan'ın dudakları yanağına dokunduğunda, Aden'in gözleri istemsizce kapandı.

Onu saran kolların arasında döndü. Ellerini adamın geniş göğsüne yerleştirdi, uzanıp yanağını öptü. "Gelebilmene çok sevindim."

Hemen arkalarında Ekin, "Artık salona geçelim mi? Film başlamak üzere," diyerek herkesi önüne katıp biraz olsun yalnız kalabilmelerini sağlıyordu.

Julia'ysa koşaradım diğerlerine yetişmeden hemen önce, kıkırtılarını bastırmakta zorlanarak tatlı tatlı fısıldadı. "Yaşadığın kıskançlık krizini bu kadar zarif bir şekilde çözdüğüne hâlâ inanamıyorum ama çok etkili doğrusu!"

"Julia ve Dave'in abarttıklarını düşünmeye devam etmek istiyorum, lütfen bana aksi olduğunu söyleme! Lütfen kıskançlık yüzünden aceleyle geldiğini değil, sorunlar erken çözüldüğü için geldiğini söyle."

Dağhan, ne kulağına fısıldayan Julia'nın ne de Ekin'in farkındaydı. Salona girdiği gibi gözleri Aden'i bulmuş ve yanına ulaşana kadar, bir selam vermek için bile olsa takıldığı herkesten hızla kurtulmuştu. Ona ulaştığında da cevap veremeyecek kadar dağılmıştı. Birbirlerini ilk defa görüyorlarmış gibi bakıyordu çünkü yıllar öncesinde kalmış bir anı ansızın aklına düşmüş, birkaç saniye için geçmişte asılı kaldığını hissetmişti. Bir an sonra Aden ona dönmüş ve adamın kulaklarına dolan sesiyle, ruhunu aydınlatan gülümsemesiyle geçmişi geri gelmemek üzere silmişti.