BÖLÜM 23; TARİFSİZ BİR MUTLULUKLA KANATLANDI AŞKLARI, DÜŞTEN BİR GECEDE...

3K 353 294
                                    

Mutlu geceler Canlar,

Nasılsınız?

Bölümü okuduğunuz tarih?
Bölümü okuduğunuz saat?

Uzatmıyor hemen kaçıyorum. Pazartesi görüşünceye kadar kendinize dikkat edin. Sağlıkla ve mutlu kalın.
Hepinize kalpten sevgiler, kocaman öpücükler💕💋

Kişisel ig: gulcin.ozbek
Hikâye ig: gulcinozbekhikayeleri
Twitter: gulcin_ozbek
***

Bölüm 23; Tarifsiz Bir Mutlulukla Kanatlandı Aşk, Düşten Bir Gecede...

* I Want To Spend My Lifetime Loving You - Mark Anthony

Aden gelin odası tuvaletinde, elleri kalbinde, koluna sararak topladığı duvağıyla dört dönüyordu. Panik, heyecan, telaş, mutluluk kol kola girmiş baskınlık yarışı veriyorlardı aklında ve kalbinde.

"Cicim, tahminen ne zaman çıkarsın? Ya da memuru ve Dağhan'ı alıp getireyim, kıyalım nikâhı tuvalette. Konuklara da gelinin çıkası yok, düştü derim. Nasıl?"

"Ekin, asistanın iletmemi istedi; her şey yolundaymış, konukların girişi sorunsuz ve mutfak tam olarak kusursuzmuş," diyerek içeri giren Mila sabır dilenir gibi ellerini iki yanına açtı. "İnsaf! Hâlâ mı içeride?"

"Son haftalarda bin parçaya bölünüp yatağın yolunu zor buldum. Ondan önceki birkaç ayı klinik ve rehabilitasyon merkezi arasındaki düzeni kurmaya çalışarak geçirdim," diyerek kendi kendine bir şeylerin hesabını yapıyordu, Aden.

"Evet, biliyoruz. Dağhan da şirketi içinde olduğu kaostan kurtarıyordu ve bir yandan da merkez için koşturuyordu. Bu arada hep birlikte düğünü de aradan çıkarıyoruz. Eee! Aden, sadede gelip çıksan mı artık!" Ekin zaten pek de sabır insanı olarak bilinmezdi ki şu an sıfırı tüketmeye çok yakındı.

"Aden'im senin koşturmaların yeni bir şey değil, özellikle son sekiz–dokuz aydır hiç durmadın. Bu gece de hareket ediversen ne güzel olurdu." Mila bir umut alttan almayı deniyordu.

"İşte ben de o ayları düşünüyorum zaten. Hatırlamaya çalıştığım bir şey var ve siz kapıda dikilip sıkıştırırken yapamıyorum!"

Tamam, düğün hazırlıklarından öncesi de yoğun tempodaydı. Victoria's Secret defilesinden sonra hiç durulmamıştı ama bunca yıldır atlamadığı, hayatının en değişmez rutini nasıl olur da gözünden kaçardı.

"Aden'im, bak gel beraber hatırlayalım. Bize biraz anlatırsan, birlikte çözeriz. Böyle hepimiz strese giriyoruz, değil mi?" Mila, Ekin'den umudu kesmiş artık Julia'ya bir şeyler yap der gibi bakıyordu.

"Cicim, son bir dakika! Ya çıkarsın ya da yedek anahtarla ben giriyorum! Ekin Hanzade'nin düzenlediği bir düğün, gelin tuvalette kaldığı için yapılamadı dedirtmeyi de Piraye Sultan Hazretleriyle geçirdiğim kâbus dolu günleri sen bir şeyi hatırlamıyorsun diye sineye çekmeyi de reddediyorum!"

"Ekin, gelini kışkırtmak yerine sakinleştirmemiz gerekmiyor mu bu noktada ha şekerim? O anahtarı hemen bırak ve çekil kapıdan! Sende de var bir tuhaflık, anlamadım ki bu neyin gerilimi?"

Julia, eni konu yayıldığı koltukta hiç istifini bozmadan, elindeki kadehi kaldırarak tuvalet kapısına doğru seslendi. "Her şey hazır ve bu kadar güzelken, gelinliği giyip düğünü ben mi sahiplensem? Birkaç dakika içinde hatırlamazsan, ailemin burada olmamasına bile aldırmayacağım çünkü sarhoş da olacağım. Duyuyor musun, melek?"

Kızlar dışarıda birbirlerini yiyedursunlar, Aden yüzünde anlaşılmaz bir ifadeyle kapıyı açtı. Elleri 'bride' baskılı sabahlığın ceplerinde, kıpır kıpır çıktı dışarı. "Hatırladım," dedi omuzlarını kaldırarak. "Şimdi gelinliğimi giymeme yardım ederseniz, sevinirim. Düğün benim, damat benim, gelinlik de benim! İyi dostlar olun ve soru sormayın. Damatla görüşmem gereken minik bir meselem var..."

DÜŞ KAPANI (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin