Canlar merhaba,
Yeni ve beni en çok eğlendiren bölümlerden biriyle geldim.
Aden ve Dağhan'ı böyle görmeyi sevecek misiniz merakla bekliyorum.
Çok uzatmadan kaçıyorum ki bir an önce sizlerin tepkilerini görebileyim.
Ama bunları iliştirmeden gitmemem lazım, malum sosyal medya hikâyeler ve kitaplar için de hayatımızın merkezine oturdu.
İg kişisel hesabım: @gulcin.ozbek
İg hikâye hesabı: @gulcinozbekhikayeleri
Twitter: gulcin_ozbek
Yeni bölümde görüşünceye kadar, kalpten sevgiler ve kocaman öpücükler❤️❤️💋💋
***
Bölüm 4; Yoluna Hayallerden Kırıntılar Dizdi...
*Pretty Woman - Roy Orbison
Aden'in defile için net kararını vermesinde etkili olan sebeplerin hiçbiri kendisi ile ilgili değildi. Yine de tam ortasında duruyordu. Sergi sayesinde yapılan bağışları düşünmüştü. Burslarını almaya başlayan çocukların yüzlerinde gördüğü mutluluğu, ailelerinin yaşadığı sevinci... Çocukları istedikleri sürece okuyacak, kimseye muhtaç olmayacak, geleceklerini dilediklerince şekillendirebileceklerdi.
Dahası, kliniğin adının duyulmasıyla artan müşterileri, sürekli dolmaya başlayan yardım sandığı vardı. Bu sayede her gün daha fazla sokak hayvanı yemek yiyebiliyordu. Eskisinden çok daha fazlasının temel bakımları ve hayati önem taşıyan aşılamaları yapılabiliyordu.
Bunu kesinlikle yeniden yapabilirdi. Değerdi.
Kararını bildirmesinden itibaren günler öyle hızla akmaya başladı ki Aden'e yetmez oldu. Elbise provaları, koreografi çalışmaları, daha yoğun spor antrenmanları, beslenme programı ve klinik arasında çılgın bir tempoyla koşturdu. Son hafta tamamen ara verebilmek için geçici olarak fakülteden bir arkadaşından yardım istemek zorunda kaldı. Nihayet büyük gün gelip çattığında Aden'e tüm gerginliklerini unutturmakla kalmadı, tahminlerinin çok ötesinde bir deneyim hâlini aldı. Saatler öncesinde başlayan hazırlıkların yorgunluğunu hissetmedi bile! Son provalar, saç, makyaj, her anı çılgın bir tempoya kapılmış telaşlar...
Üzerinde ışıltılı siyah, yarı transparan gece elbisesiyle podyuma adımını attığı ilk an, dizlerinin nasıl da titrediğini hiç unutmayacaktı mesela! Taşıdığı elbiseyi, izleyenlere en kusursuz şekilde göstermenin telaşına rağmen, yüzünde yer eden gülümsemenin gerçek olabildiğini de deneyimlemişti. Evet, daha öncekilere hiç benzemiyordu ama ne yanından bakarsa baksın, hiçbir tereddüt olmadan güzeldi yaşadıkları.
Devasa yırtmaçlı, ekru renkli vücudunu sımsıkı saran gelinlikle defilenin son yürüyüşünü yaptı ve izleyenleri birlikte selamlayıp Serap teyzesiyle beraber kulise döndüler. Aden mutlu ve keyifliydi, Serap Hanım gururlu ve tatmin doluydu, ellerinin uzanacağı canlara da bu hisleri taşıyacaklardı. Bundan daha iyisi olamazdı!
"Canım kızım, çok mutlu ettin beni! Dilerim senin için de böyledir."
Bahsinin geçtiği her an, hangi yaşında olursa olsun aynı şekilde anlatacağı gerçeği neşeyle söyledi, Aden. "İnanılmazdı! Her saniyesi iyi ki yaptım, diyeceğim kadar özeldi."
Serap Hanım'ın coşkulu kucaklamasına, "Ne zaman arkamı dönsem sizi böyle buluyorum. Kıskanıyorum artık!" diyen Burak'ın kolları da sarıldı ve iki kadını kulisin geniş alanına doğru hafifçe ilerletti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞ KAPANI (TAMAMLANDI)
Romance*** Sevginin en benciliyle sınandı genç adam. Zırhı pas tuttu, kılıcı elinden alındı, aşk için verdiği savaştan mağlup ayrıldı. Şövalye ruhunu çaldı zaman. Umutlarını yitirdi, küstü, kapattı kendini. Sevginin bencillikten en uzağını kuşandı genç ka...
