Lee State University Series #1: After Many Years

Special Chapter

Thank you all, especially to my lovely Unniesss. This is the special chapter of After Many Years. Just follow me to my account for more exciting updates and stories.

_________________________________________
__________________________________
_________________

Special Chapter

Who would have thought, huh?

I will going to marry a girl who I loved even more than. Na sa dinami-dami ng mga tao sa mundo, siya pala ang nakatakdang itinadhana sa akin. Hindi din ako makapaniwala sa nararamdaman kong kilig na walang makakapagsalin sa iba pang diksyunaryo ng iba't-ibang bansa. I know it's a girly feeling, butterflies in your stomach, blushing, naiilang ka when your eye's meet, and the hell my heart beating so fast! But damn! I feel it right now!

She smile at me now with her beautiful eyes. Wala siyang anumang kolorete sa mukha kahit na sa labi niya. Ang putla niyang tingnan pero ang ganda pa rin niya. Nililipad ang mga hibla ng buhok niya na natatamaan ng katamtamang sikat ng araw. Lumalabas na mukhang ginto ito kahit kulay brown pa ito. Medyo nainis lang ako ng makita ko ang balikat niya at ang transparent strap na kumokonekta sa tube dress niya.

I get up from sitting on the grass and hasted come to her then I hug her as tight so I cover her from the royal guards who standing afar from us. Ako lang dapat ang makakita nun.

"Bakit? Anong problema?"

It's her always line when I doing sweet things to her. She's always asked me what's my problem? Iba talaga siya sa mga babaeng karaniwang reaksyon kapag ginagawa ang mga ganito.

"Nothing. Ang sarap lang ng simoy ng hangin dito sa palasyo niyo."

"Sinabi mo pa. Pero mas gusto ko pa rin sa Pilipinas kahit halos magkatulad lang naman ng panahon dito."

I think because of some memories of us.

"Masarap balikan ang mga alaala sa mga lugar kung saan tayo nagkakilala."

Nabigla ako ng humarap siya sa akin kaya medyo lumuwag ang yakap ko sa kanya. "Pero h'wag yung nabangga ako ng side mirror, masakit talaga yun, ah! Nagkapasa kaya ako nun!"

Shit! I didn't think about that!

Taranta ko agad na hinaplos ang balikat niya. "Sorry, hindi ko alam. Masakit ba talaga? Pasen—"

Mabilis naman niya akong sinipat sa balikat pero hindi naman masakit. "Gumaling na, eh! Mag-move nalang tayo... at isa pa, naging alaala ko rin iyon–"

"Because of that unexpected happened, we've met."

... And I didn't even think to regret it.

Bumuga ako ng malalim na paghinga sa kawalan dahil sa matinding iritasyon at pagmamadali. Huminga ulit ako ng malalim para sagutin ang pang-sampung tawag ni Eomma sa akin.

"Eomma."

"Go home early, Ahze Raine. We need to talk about an important—"

"Arasseo, Eomma. I promise I will go back before 7. Jalja, saranghaeyo!" Then I hang up. Okay, party. Here we go!