Bölümün geç geldiğini biliyorum çok özür dilerim. Ancak aklıma bir türlü fikir gelmiyordu. Kusura bakmayın, lütfen. Aslında dün akşam atacaktım ancak elektrikler gitti. O yüzden atamadım. Üzgünüm. Umarım bölümü beğenirsiniz, hepinizi kocamaaaan seviyorum💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙
Esmer adam arabasını iki katlı lüks evin önünde durdurdu. Aşağı inip evin kapısına doğru yürüdü ve zile bastı. Birkaç dakika sonra kapı açıldı. Victoria üzerinde siyah pijama takımı ve elinde bir fincan kahve ile gülümseyerek ona bakıyordu. "Stark, hoşgeldin! İçeri gel hadi. Çok şanslısın tam da kahve yapmıştım. Sende ister misin?"
"Aslında viski varsa bir kadeh alabilirim." dedi esmer adam da gülümseyerek. Victoria salona gidip elindeki kahveyi sehpaya bıraktı, bu sırada Tony'de onu takip ediyordu. "Evimde alkol bulundurmadığımı biliyorsun ki bence sende içmemelisin." İki dost sarıldıktan sonra üçlü koltuğa oturdular.
"Bu arada sana çok dargınım. Ben aramasam geleceğin yok! Unutuldum mu yoksa?"
"Kusura bakma biraz meşguldüm. Belki de bir terapiye falan ihtiyacım vardır."
"Kapım herkese açık parasını verdikten sonra tabii." Tony onun dediğine gülerken, kahvesini alıp bir yudum içti kadın. "Siz Stark erkeklerinin sorunları hiç bitmiyor. Önce sen sonra Harley şimdi de Peter. Dertleriniz çok anlaşılan. Senin paranla geçiniyorum artık."
"Yani benim kahramanlık işleri, Harley'in ise küçükken üstünde yapılan deneylerin tramvası. Peter'ınkini henüz bilmiyorum. Zaten beni de bu yüzden çağırdın."
"Evet," dedi kadın ciddileşerek. Kahvesini tekrar sehpaya bırakıp kollarını önünde bağladı. "İyi ama anlayamıyorum Victoria. Daha iki kez konuştunuz, ne olmuş olabilir ki beni çağıracak kadar." Esmer adamın suratıda ciddi bir hal alırken sordu.
"Dünyada ki tek zeki insan sen değilsin tatlım. Ayrıca alanımda en iyi olduğumu biliyorsun. Yine de olduğunu düşündüğüm şey doğru mu bilmiyorum, sadece bir tahmin. Peter," kadın bir süre duraksadı, böyle bir şeyi dile getirmeyi bile istemiyordu. "Annesinden şiddet görmüş olabilir hemde uzunca bir süre."
Esmer adam bir an ne diyeceğini bilemedi. Mary o kadar ileri gitmiş olabilir miydi? "Bunu sana Peter mı söyledi?"
"Hayır, dedimya sadece bir tahmin. Tavırlarından ve anlattıklarından çıkardığım bir sonuç. Bilemiyorum Tony, yanlış düşünüyorda olabilirim ama bu basite indirgenecek bir konu değil. Ufacık bir ihtimali bile göz ardı edemeyiz. Eğer doğru düşünüyorsam bu işleri çok başka bir boyuta taşır."
"Nasıl yani?"
"Bana ilk konuşmamızda annesinin kendisini pek sevmediğini söylemişti. Bugün de küçükken hiç arkadaşı olmadığını söyledi ve doğru hatırlıyorsam sende onu terk etmiştin değil mi? Yani yanında sende yoktun."
Tony bakışlarını kaçırdı ve saçlarını karıştırıp "Şe-şey evet." dedi. Bu şekilde yaptığı şey yüzüne vurulunca kendini kötü hissetmişti. "Stark, Peter oldukça yalnız büyümüş bir çocuk. Bir de bunun üzerine annesi ona zarar verdiyse bu onu hem ruhsal hemde fiziksel anlamda kötü etkiliyor olmalı ayrıca bir çok psikolojik hastalığada neden olabilir. Muhtemelen krizleri ve kabusları da bundan kaynaklanıyor. Şiddet gören çocuklar içlerine kapanıktır ki Peter'da öyle, güven problemleri vardır. Peter'ın kendini açması ve duvarlarını yıkması uzun zaman alacak ama eğer emin olursam ona göre hareket edebilirim."
Esmer adam dirseklerini dizlerine koyup elleri ile yüzünü sıvazladı. Ne yapacağını ne düşüneceğini şaşırmıştı. Peter'ın şiddet görüyor olma ihtimali bile korkunçtu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Re-Hope (SpideyPool)
FanfictionPeter Parker'ı kimse sevmemişti. Ne annesi ne de babası. Sevgi nedir bilmiyordu tâki Wade Wilson hayatına girene kadar. ********** "Peter, biliyor musun popon çok güzel." "Ne?!" "Hayır dur bu olmadı. Başka bir iltifat bulmam lazım. Buldum! Biliyor m...