Re-Hope (SpideyPool)

XXXIII

"Siktir kaybolduk!"

Bu şapşikler kaybolduklarını anladıktan üç saat sonra:

"HARRY, GWEN, ÇOCUKLAR! BAY HARRİNGTON NEREDESİNİZ? WADE!"

"Peter bilmem farkında mısın ama kaybolan biziz. Neden onlar kayıpmış gibi bağırıyorsun?"

"Bilmiyorum Harley belki sesimizi duyarlarsa bizi bulabilirler." Harley umutsuzca iç çekip kendisinden ileride yürüyen Peter'a yetişti. Yaklaşık üç saattir ormanda öylece dolaşıp diğerlerini bulmaya çalışıyorlardı ve hava kararmaya başlıyordu. İkisi de üşümeye başlamıştı üstelik açlardı.

Harley'in burada geçirdiği her dakikada gerginliği biraz daha artıyordu. Bilmedikleri biryerde öylece dolaşıyorlardı ve umudu giderek azalıyordu. "Burada öleceğiz, kimse bizi bulamayacak ve kurtlar bizi parçalayacak."

Peter Harley'in dediklerine şaşırırken "Ne saçmalıyorsun burada kurt falan yok yani yoktur herhalde." dedi. Kendisi bile emin olamıyordu çünkü şuan bulundukları yer pekte güvenli görünmüyordu. Belki de çoktan kamp alanının dışına çıkmışlardı.

Harley mahçup bir şekilde ensesini kaşıyıp "Kusura bakma." dedi. "Gerildiğim zaman kendimi bir türlü susturamam. Açıkçası korkuyorum ve içimde çok kötü bir-"

"Hayır, sakın!" diyerek susturdu onu Peter. "Sen ne zaman böyle desen başımıza bir şey geliyor. O yüzden lütfen o cümleyi tamamlama, bu ormandan sağ çıkmak istiyorum."

"Ah, pekala. Elimden geldiğince konuşmamayı denerim." İkili daha sonra hiç konuşmamış ve yürümeye devam etmişlerdi. Artık hava tamamen kararmıştı. Gün ışığının zaten zor girdiği orman şimdi kapkaranlıktı. Peter sırt çantasında ki feneri çıkardı ve yollarını aydımlattı. Sarışın genç ise bakışlarını sürekli etrafta gezdiriyor, sanki her an karşılarına bir şey çıkacakmış gibi gergindi.

"Teen Wolf izledin mi?" diye sordu daanamayıp. Bir şekilde konuşup rahatlamalıydı.

"Ee, hayır. Neden soruyorsun ki?"

"Ben izledim. İlk bölümde Scott ve Stiles'da gece ormanda böyle dolaşırken kaybolmuşlardı, sonra Scott bir ceset bulmuştu ve ardından da bir kurtadam tarafından ısırıldı. Bir ısırıktan altı sezon dizi çıkardılar. Bizim başımıza kim bilir neler gelir."

Peter durdu ve yanındaki çocuğa baktı. "Harley kurt adamlar gerçek değil ve içini rahatlatacaksa bu gece dolunayda yok."

"Isırılmak için illa dolunay olması gerekmez! Ayrıca hatırlatırım uzaylılarda gerçek değil diyorlardı ama adamlar ebasinin ışıkyılı uzaklığındaki yerden dünyayı istila etmeye geldiler. İki tane tanrıyla arkadaşız hatta biri senin baban gibi ve süper kahramanlardan oluşan bir ailemiz var. Şuan kurt adamların gerçek olabileceği düşüncesi bana hiçte imkansız gelmiyor açıkçası!"

Peter konuşmanın saçmalığına mı yoksa Harley'in tepkisine mi şaşırsa bilemiyordu. Bu kadar yükselmesini beklemiyordu. Anlaşılan oldukça korkmuştu ve kafasını dağıtarak unutmaya çalışıyordu. Yavaşça ona yaklaşıp elini tuttu ve sıktı. "Tamam sen haklısın. Sadece sakinleş biraz olur mu? Tartışmanın veya panik yapmanın şuan bize hiç faydası yok, ayrıca korkma ben yanındayım."

Harley derin bir nefes alıp verdi ve kafasını salladı. Sonra biraz dinlenmek için bir ağacın dibine oturdular. Peter sarışın gencin kafasını biraz daha dağıtmak için "Buradan kurtulunca seninle birlikte Teen Wolf izleyebiliriz." dedi.

"Olur, bir ara Harry Potter da izleriz o zaman. Onuda izlemişsindir herhalde değil mi?"

"Herhalde izledim ama kitaplarını okumadım. Çok fark var mı arada?"