İyi okumalarrr
Kumsal'dan devam
"Alo.."
"Kumsal? İyi misin?" demir'in sesini duyduğumda rahatladım. "İyiyim!" diyip ses tonumun üzgün çıkmamasına dikkat ettim.
"Yardımların için cidden teşekkürler.." diye devam ettiğimde "asıl sen yardım ettin?" demişti.
"Hela o adamı buldu fakat ulaşamıyorduk. Senin sayende şuan hapiste."
"Sizin sıcacık arkadaş ortamınızın bana hissettirdiklerinnin karşılığı sayarsın"
"Biz her zaman yanındayız. Biz demişken, alper belli etmemeye çalışsada senin nerde olduğunu araştırıp duruyordu en son"
Bu beni üzerdi. Çünkü odaklanması gereken sahne oyunları varken benimle uğraşması vakit kaybı olurdu..
"Demie ona söyler misin, iyi olduğumu ve mersinde bi otelde kaldığımı yani.. Fakat gelmesin. Önemli bi kariyeri oluyor sonuçta"
"Merak etme söylerim. Sen kendine dikkat et"
"Teşekkürler... Bu arada öykü ile-"
Cümlemi tamamlamama engel olan şey hayvanın birinin önüne bakmadan yürümesiydi. Şaka mı bu?
Kafamı kaldırdığımda göz göze geldiğim gökyüzü kadar mavi gözler bana geçmişimi hatırlatmıştı...
Flahs back
Üç buçuk yıl kadar önce~
Okul koridorunda hızlı adımlarla yürürken birden bir yere tosladım. Ov yoksa birine mi demeliydim... Kafamı kaldırdığımda gördüğüm mavi gözler o an yutkunmama sebep olucak kadar güzeldi.
"kızım dikkat etsene mal mısın nesin!?"
Tabi ben nerden biliyim böyle bi odun olacağını...
Flash back and
Kafamdaki aptal düşünceleri bi kenara atıp karşımdaki çocuğa baktım.
"Tol-a yani napıyorsun sen ya!? Dikkat etsene biraz."
Aptal kafam aptal kafam!
Çocuk ilk başta kekelememi yoksaymış olsa gerek eğilip yerden telefonumu aldı ve bana uzattı.
"Kusura bakma, istemeden oldu" derken elinden telefonumu almıştım.
Bağırıp çağırmak yerine özür dilemesini hoş bulmuştum. Gülümseyip "önemli değil" dedim ve çocuğu sollayıp yoluma devam ettim. Kaldığım otelin hemen yanındaki telefoncuya girip tamir için oraya bıraktım çünkü açılmıyordu.
Akşam tekrardan almak üzere uğrayacağımı söyleyip ordan ayrıldım.
Buraya ara vermek için, herşeyden biraz olsun uzaklaşıp kafa dinlemek için gelmiştim. Düşünücektim ve bunun için yeterince zaman bulmuştumda. Biliyor musunuz? Ondan uzaktayken sanki daha rahatım.
Mezun olur olmaz geriye dönmeyi düşünüyorum çünkü bazı şeyleri düşünüp kabullendim. Tolga farkına varabildi mi bilmiyorum. Fakat bana vicdan yaptığından dolayı iyi davrandığı her halinden belliydi. Sevse bağırıp çağırmazdı yada üzmezdi. Seven kıyamamaz, seven korkar... Sevdiğinin kılına zarar gelicek diye veya üzülür diye korkar içten içe. Bu onda yoktu.
Üzülüyor muyum? Belki evet. Alper ailemle olan onca şeyi dinlediğinde 'sen çok güçlüsün çalı kuşu' demişti. Sanmıyorudum ama o bana kendine güvenmeyi öğretti, güçlü olduğumu hissettirdi.
