İyi okumalarrr
Yazardan~
Demir umursamaz bi yüz ifadesiyle müdürün odasından çıktığında kardeşi derin ile karşılaşması bir oldu.
Onu sollayıp yürümeye başladığında derin peşinden gidiyordu.
"Noldu?"
"Bir şey olduğu yok."
"Ne bu suratının hali?"
Demir cevap vermedi. Müdür bir şey dememişti aslında ancak öykü'nün dediği ve yaptığı şeylerdeydi aklı.
Ela gözleriyle bakarken 'seni sevmiyorum' dediği an zihninde bir sahne misali tekrarlanıyordu.
Nerde hata yaptığını düşündü. Duygularını bu denli açmamalıydı belkide. Belki de öykü'yü tanımadan önceki demir gibi olmalı ve hayatına öyle devam etmeliydi.
Bu düşüncelere dalmış nereye gitmediğini dahi bilmeden yürürken kardeşinin uyarıcı sesi ile kendine geldi
"Abi!"
Önüne baktığında çarpmasına santimler kalan duvarı farkedebilmişti sonunda.
"Ne dedi de bu hâle geldin?"
"Bir şey dediği yok derin."
"Bütün okul babam hakkında konuşuyor? Kim bilir neler dedi de okulun diline dolandık. Birde bir şey demedi diyorsun."
"Derin" dedi soğuk ve duygusuz çıkan sesiyle. "Konuyu bir de sen açmasan?"
"Peki.." gözlerini yere dikmiş abisinin yanında dururken birden kelimeler ağzından dökülüverdi.
"Pazar günü rüzgarın ölüm yıl dönümü"
Derin abisinin yutunduğunu adem elmasının hareketinden anlarken sözlerine devam etti. "Annesi bizim gelmemizi özellikle istiyor"
"Bizim?"
Derin alt dudağını dişlerken "şu eski ekip işte.. Yani.." dedi zar zor. Demir derin'e bakmaya başlayınca kardeşi 'noldu' anlamında bi bakış attı.
"Gideriz diye düşündüm"
"Sen delirdin mi?"
"Abi ne yaptın sanki allah aşkına"
"Derin bir araya geldiğimizde olanları daha bu gün gördün"
"Orda değildim"
"Ama duydun. Herkese huzursuzluk verdik. Ki orası okul falan değil önemli bi yer saygı ve sessizlik gerek. Bu tartışma bir de orda yaşanırsa rüzgar'ın annesi ne kadar üzülür düşünemedin mi?"
Derin başını yere eğdi "düşündüm tabi ama tartışmak zorunda değilsiniz.."
"O kadar şeyden sonra yüzünü görmek istiyor muyum sence?"
İstiyordu... Derin de bundan adı kadar emindi. Demir kendine bile itiraf edemese bile öykü'nün yüzünü görmek için her şeyi yapabilirdi. Ancak gururuna yediremezdi.
"İstiyorsundur"
"Hayır?"
"Öykü gelmez zaten. Sen benimle gel, kadına ayıp olmasın"
Demir derin'in omzuna elini koydu "sonra konuşalım prenses? Şuan iyi hissetmiyorum." dediğinde derin kafasını salladı.
Demir adımlarını hızlandırılmıp kardeşinin yanından ayrıldı ve o an gitmek istediği yere doğru ilerledi. Tolga'ya mesaj attıktan sonra okuldan ayrıldı. Bu gün yeterince okul havası soluduğunu düşünüyordu.
