მალიგნანტი [h.s]

Chapt 52

-ეგ არ უნდა მეთქვა, უბრალოდ დაივიწყე -ვთქვი, სანამ კართან მივიდოდი და შევეცდებოდი აქაურობა სწრაფად დამეტოვებინა. ისეთი შეგრძნება მაქვს, თითქოს ამ საუბრის შემდეგ ოფისში ტემპერატურა ათასი გრადუსით გაიზარდა. სუნთქვა გამიხშირდა და წელი ისე დამეჭიმა თითქოს დაწყევლილი ათას კილოიანი ნივთი ჩამოეკიდებინათ.

ვამოვირბინე დაბლა და ბართან მივედი. უზარმაზარი ტეკილის ბოთლი ავიღე. ხელები საშინლად დამძიმებული ამქვს ნერვიულობისგან. ტეკილა მოვსვი.

-ჰარი -მისი ხმა გავიგე მაღლა სართულიდან, კიდევე რთი ყლუპი მოვსვი და მება მივეცი ყელი ჩაეწვა.

ღმერთო რა კარგად წვავს.

მისი ხმა მესმოდა როგორ ჩამოდიოდა დაბლა. ხელები გადაჯვარედინებული აქვს და სახეზე რაღაცაზე კონცენტრირებული გამომეტყველება აქვს აკრული.

-ამას რატომ აკეთებ? -ბოთლი და ჭიქა აიღო.

-მწყუროდა -ვუთხარი სანამ ზურგს ვაქცევდი და სკოჩს (scotch) ავიღებდი.

-ჯერ მხოლოდ შუადღეა -მითხრა მან. თავი გავარხიე და ჭიქა გავავსე, ზურგს უკან კი მისი ოხვრა გავიგე.

-ამაზე არ შეგვიძლია ვისაუბროთ? გთხოვ? -მკითხა და ჩემს პასუხს დაელოდა. დიდი ყლუპი მოვსვი და თავი გავარხიე.

-არა -ვთქვი და ისევ გავაქნიე თავი. აუცილებლად უნდა დაივიწყოს რაც მოხდა, ჩემს თავზე ბევრი რამ გავამხილე და ეს მაშინებს.

I can't. I can't. I can't.

-ჰარი რატომ გტკივა? -მაინც მკითხა.

-ჯანდაბა ამელია, მე ვთქვი არა -ვთქვი და ჭიქა მაგიდაზე დავდე. ჩემს ქმედებაზე ამოიოხრა და შემომხედა.

კიდევე რთი ყლუპი კივსვი და ისევ მივეცი ძვირადღირებულ ალკოჰოლს ჩემი ყელი ჩაეწვა.

-ასე რატომ იქცევი? ერთადერთი ხარ ვინც ეს თემა წამოჭრა, მე არაფერი გამიეკთებია -მისი გრძელი თმა ყურს უკან გადაიწია მისი ნაზი მაგრამ ბასრი ყბები დაჭიმა, რამაც მომანდომა მას ჩემი ტუჩებით თავს დავსხმოდი.