არ მჯერა, რომ უკვე აქამდე მოვედიიით. ანუ ხალხნო 48 თავია უკვე..... ყველას დიდი მადლობა კომენტარებისა და ვოუთებისთვის
-----------სამზარეულოში ვიდექი და ჩემთვის და ჰარისთვის კვერცს ვწვავდი. კვერცხი ჯერ-ჯერობით არ დამიწვავას, ამიტომ ესეც დიდი პლიუსია, მაგრამ ჯერ დრო კიდევ სჭირდება ამიტომ ვნახოთ რა იქნება.
ჰარის მაისურითა და შავი შორტებით ვდგავარ და კვერცხს დავყურებ. ჩემი გონება ისევ იმ ინტიმურ სცენაზე გადაერთო, რომელიც ჰარისთან ერთად გავუზიარე რამდენიმე საათის წინ. მას შემდეგ, რაც ჩაი გამიკეთა გავითიშე და ცოტა ხანს მეძინა. ახლა გავიღვიძე, ის კი მის ოფისშია ამიტომ გადავწყვიტე რამე გამეკეთებინა ჩვენთვის.
ის ყველაფრის შემდეგ ჩემს მიმართ ძალიან კეთილი იყო და ვიმედოვნებ საკუთარ თავს ისევ არ დაუბრუნდება. არ ვიცი როგორ ავიტან ისევ იგივე დასჯებსა და ბრძანებებს.
ვიცი, რომ მან მე გამიტაცა, ისიც ვიცი, რომ მის წესებს უნდა დავემორჩილო, მაგრამ იმედი მაქვს ჩემთან ერთად ცხოვრებას უფრო შეეგუება. ჩემი თავი მეუბნება, რომ არ უნდა მიმეცა იმის გაკეთების უფლება, რაც გააკეთა, მაგრამ არ მადარდებს. მე ხომ უბრალოდ ადამიანი ვარ.
ღმერთო ჩემო. კვერცხი შეიწვა და დამწვარი არ არის. ორო თეფში ავიღე და მათზე ლამაზად მოვათავსე. არასდროს მიამაყია ასე ჩემი თავით.
-არ ვიცოდი რაიმეს თუ აკეთებდი. უმეტესად კვამლის დეტექტორი მეუბნება ხოლმე როცა სამზარეულოში ხარ -გავიგე ჰარის ხმა ჩემს უკან.
მისკენ გავიხედე და დავინახე მისი უმაისურო სხეული მაცივართან.
-შეხედე ამ ლამაზს კვერცს, რომელიც მოვამზადე -დავაიგნორე მისი კომენტარი.
მომაიხლოვდა და კვერცხს დახედა, რომელიც თეფშებზე იყო მოთავსებული. ჩაიცინა და ჩემს ყელთან ამოისუნთქა.
-კარგად გამოიყურებიან -მითხრა.
ერთი თეფში ავიღე და მას გავუწოდე. ხელიდან გამომართვა და მაგიდაზე დადო. ეჭვისთვალით ავხედე.
ESTÁS LEYENDO
მალიგნანტი [h.s]
Fanfic18+ (თარგმნა დასრულებულია) ______ მათ არასოდეს უთქვამთ, რომ მონსტრს, რომელიც ჩვენი საწოლის ქვეშ იმალება, შეიძლება ჰქონდეს ტყესავით მწვანე თვალები და ანგელოზივით ღიმილი. -ისტორია, რომელიც მოგვითხრობს გოგოს გატაცებაზე ბანდის მანკიერი წევრის მიერ...