მალიგნანტი [h.s]

chapt 36

ერთი წუთითაც არ მძინებია მან შემდეგ, რაც ოთახში დავბრუნდი. უბრალოდ საწოლზე ვიჯექი, კედელს ვაშტერდებოდი და ვფიქრობდი ყველაფერზე, რაც აქამდე მოხდა მას შემდეგ, რაც აქ ვარ. იქედან დაწყებული რაც მოაჯირზე გადამაყუდა და იმით დამთავრებული როგორ ვკოცნიდი მას კისერში.

არ მიხდენებია, როგორი ინტენსიური იყო ჩვენი ბოლო კოცნა. იმაზე მეტი იყო, ვიდრე წინა კოცნები. მისი კოცნა აგრესიის და სიამოვნების საუკეთესო მიქსი იყო. იმ წამიდან, როგორც კი მისი ხელი ფეხებს შორის ვიგრძენი მივდვი, როგორ მაგიჟებდა მისი ყოველი შეხება. ცოტა სასირცხვილოა რომ ვიხდენებ როგორ მაყენებდა სიამოვნებას, მაგრამ არ ვნანობ.

და სწორედ ეს არის რაც ყველაზე მეტად მაშინებს.

ვიცი, რომ ამას მეტჯერ აღარ ვიზამთ, რადგან ამას ისევ დრამა მოჰყვება, მაგამ ჯანდაბა მისი იდიოტური, რბილი ტუჩების თავიდან ამოგდება არ შემიძლია.

ჰარი სამსაცურში 8 საათზე წავიდა ისე, რომ ჩემთვის სიტყვაც არ უთქვამს. სიმართლე გითხრათ ცოტა ბარიკადები ავაგე ოთახში, მაგრამ შიგნით შემოსვლა ან რამე არ უფიქრია. შეიძლება გაბრაზებულია, მაგრამ დიდად არ მაჯავრებს. ის იყო ვინც ყოველთვის ამბობდა "არ უნდა ვაკეთებდეთ იმას, რასაც ვაკეთებთ".

ერთხელ მაინც უნდა გადაახტეს საკუთარ წესებს.

ოთახიდან გამოვედი და სამზარეულოში ჩამოვედი, სადაც უკვე კარგად ნაცნობი თეთრი ბარათი დავინახე მაგიდაზე. მივედი და პატარა ფურცელი ხელებში მოვიქციე.

-სააბაზანო
-საძინებელი
-მტვერები

სახლში ხუთისთვის.

სიბრაზისგან ამოვიოხრე და ფურცელი ურნაში ჩავაგდე. ამ სახლს ყოველდრე ვალაგენ, მაგრამ მაინც ისევ სალაგებელია.

ბანანი ავიღე ხილის ვაზიდან, გავფცქვენი, ორად გავტეხე და სწრაფად ვჭამე, რადგან ვიცი, რომ დღეისთვის ბევრი საქმე მაქვს საკეთებელი.