Ev Arkadaşım | bxb (Düzenleniyor)

1.1

Mert ağzı açık bir şekilde onları seyrederken sonunda sesini bulmuştu. "Hile bu!"

Gökalp dudaklarını Çağlar'dan ayırmış ve Mert'e dönmüştü. "Kimse bana cinsiyet belirtmedi. Al sana sevgilisi olmayan ve bana bakmayacak biri," dedi ellerini sehpaya vururken. Çağlar'ın ise gözleri hâlâ halının desenleriydi. Bir şeyler kafasına biraz daha otururken, sarhoş, diye düşündü. Dans. Öpücük. Hepsi sarhoş olduğu içindi!

"Göt ol!" diye bağırdı Semih. "Sen kimin tarafındasın?" dedi Mert sinirle. "Kazananın," dedi Semih dizlerinin üzerinde dururken. Elini Gökalp'e uzatırken, "Çak!" dedi. Gökalp hızla öne eğilmiş ve bir beşlik çakmıştı. Kendi yerlerine geçerken Semih Mert'in korkutucu bakışlarına maruz kalmıştı. "Üzgünüm. Fazla gaza geldim," dedi geri vites yaparken. "Bazen arkadaşlarımı gözden geçirmem gerektiğini düşünüyorum," dedi Mert kafasını iki yana sallarken.

Elif o sırada Batu'ya doğru eğilmişti. "Benim gitmem lazım artık. Çok geç oldu." Batu yerinde dikleşip ona baktı. "Arkadaşlarınla mı gidiceksin?" Elif kafasını sallayıp duvarın orada konuşan arkadaşlarını gösterdi. "Tamam. Dikkatli ol ama. Varınca yaz. Tamam mı?"

"Tamam," dedi Elif ve Batu'nun yanağına bir öpücük kondurdu. Mete buna istemedende olsa göz devirmişti.

"Çok geç oldu," dedi Ece yerinde esnerken. "Cidden," dedi Defne, "biz gidelim artık."
"Kalk," dedi Mert Semih'i kolundan tutup çekiştirirken. "Hadi ama," dedi Semih yüzünü asarken, "bu kadar kızma bana."

O sırada Tuna'da ayaklanmıştı. "Ben de gidiyorum," dedi. Eda, "Tamam," derken yanağından öpmüştü onu.

O sırada Aslı ve grubu Gökalp'in yanına geldi. "Miraç, biz gidiyoruz. Sonra tekrardan buluşalım olur mu?"

"Olur," dedi Gökalp kafasını sallarken. Aslı el sallayıp uzaklaşırken Çağlar sinirle ona bakmıştı. Ondan uzak dur, demek istiyordu kıza. O beni öptü seni değil. Ayrıca Miraç kimdi be? Alkolden isimleri karıştırmıştı galiba.

Çoğunluk ayrılırken grubta ayaklanmıştı. "Hadi bir fotoğraf çekilelim," dedi Merve. İçeridekiler azalmıştı ama hâlâ birileri vardı. Ev karanlıktı ve etrafı renkli neon ışıklar aydınlatıyordu. Hepsi yan yana gelirken Merve telefonu uzattı. Çağlar kafasını iki yana sallarken yüzüne bir gülümseme ekledi. Düşünme, diyordu kendine. Unut gitsin.

Fotoğrafı çektikten sonra hızla arkadaşlarına döndü Merve. "Herkese atıyorum. Hepiniz instagramda paylaşıyor ve beni etiketliyorsunuz," dedi Merve.

"Peki," dedi hepsi bir ağızdan. Bu her partide yaptıkları bir gelenek olmuştu. Buradaki tek yeni kişi ise Gökalp'ti. "Ama ben sizin hesaplarınızı bilmiyorum," dedi Gökalp ayakta biraz yalpalarken. "Ver sen bana telefonunu. Ben herkesi bulurum."

Gökalp direkt instagramı açmış ve Merve'ye uzatmıştı. Onlar kendi aralarında konuşurken son kişilerde ayrılmıştı evden. Merve resmi paylaşıp herkesi etiketlediğinde telefonu Gökalp'e geri vermişti.

Bir süre sonra herkes yavaş yavaş etrafı toplamaya başlamıştı. Işıkları söndürmüşlerdi ve yerdeki birkaç çöpü toplamaya başlamışlardı. Geriye kalanlar sabah içindi. Hepsinin bilinci neredeyse yerindeydi. Fazla içmemişlerdi. Hatta Çağlar hiç içmemişti. Ama Gökalp ayakta duracak gibi değildi. Dengesini korumaya çalışırken, "Tuvalet nerede?" diye sordu. "Koridorun en sonunda," dedi Merve. Gökalp kafasını sallayıp yalpalaya yalpalaya tuvalete ilerledi.

Batu kolunu Çağlar'ın omzuna atarken,"Ne ateşli öpüşmeydi o?" demişti. "Bana da bir tane versene," dedi dudaklarını büzüp ona uzanırken. Çağlar hızla eliyle Batu'nun yüzünü itmişti. "Uğraşma benle," demişti. O sırada odayı kaplayan öğürme sesleriyle herkes kafasını koridora çevirmişti. "Biri mideyi bozmuş," dedi Cem.