Ev Arkadaşım | bxb (Düzenleniyor)

3.1

Batu yavaşça kapıyı aralayıp hafif loş odaya girdi. Ay ışığı sayesinde aydınlanan odada yatağa doğru ilerledi. Yatakta yatan Mete'nin yüzünü inceledi. Bir dizini yatağın kenarına bastırıp doğruldu.

Mete ise geceye gözlerini üzerindeki ağırlıkla açmıştı. Kucağında oturan Batu'yu görmesiyle, "Ne yapıyorsun?" demesi bir olmuştu. Ama Batu bir şey demek yerine Mete'nin dudaklarına uzanmıştı. Mete ilkten diretsede sonradan kendini bırakmıştı. Batu'nun elleri tişörtünün altından göğsüne doğru çıkarken onun elleride Batu'nun sırtında oyalandıktan sonra kalçasına inmeye başlamıştı.

Sonrası ise gerçek dünyadaki alarmla Batu'nun gözlerini tavanı görür bir şekilde açmasıydı. İçinden geçense şunlardı: Bu... nasıl... rüya... LAN!

Bu ilk değildi elbette. Son zamanlarda aklını kurcalayan düşünceler yüzünden bu tip rüyalar çok fazla görüyordu. Ve rüyaları benim anlattığım kadar masum değildi. Yatakta yaşadıkları çok çok çok çok... bilmem kaç... çok yüz kızartıcıydı.

Yastığını alıp kafasına bastırdı. Şu an çığlık atabilirdi. Ama dışarıdan Mete'nin sesleri geliyordu. Mete her zaman ondan erken kalkardı sonuçta.

Kalkmak yerine yatakta yatmayı tercih etmişti. Ama bir süre sonra kapısı tıklanıp Mete'nin sesi gelmişti. "Kalk artık." Derin bir nefes verip, "Kalkıyorum," dedi. Hala inanamasada hiç sevmediği şey olan Mete'nin odaya dalıp onu bacaklarından çekiştirmesini özlemişti. En nefret ettiği şeyi özleyeceğini düşünmezdi.

Bir şekilde yataktan kalkıp kendini koridora atmıştı. Aralarında doğru düzgün bir diyalog geçmeden hazırlanıp evden çıkmışlardı.

Herkesin dersleri bittiğinde ise hava soğuk olduğu için en yakın mekanlardan birinin içine kurulmuşlardı. En son Çağlar geldiğinde ceketini çıkarıp koltuğa kurulmuştu. "Kızıl nerede?" dedi Eda direkt. "Şirkette işleri olduğu için erken ayrıldı."

"Doğru ya," dedi Burak. "Şirket sahibiydi di mi o?"

"Ciddili," dedi Batu. "Çağlar'ın milyarder bir sevgilisi var."

Çağlar bakışları önündeyken bir an olayı idrak etmesiyle gözleri açıldı. "Dizilerdeki hayatı yaşıyorsun kardeşim," dedi Eda. "Arkadaşa jeton yeni düşüyor," dedi Merve.

Harbi, diye düşündü Çağlar. O zengin. Ama asla öyle bir hava vermiyor.

"Neyse," dedi Merve kelimesini uzatarak. "Ben hala arkadaşa kızgınım ama neyseeee."

"Neden?" Çağlar'ın bakışları Merve'yi bulurken, "Ne yaptım ki?" dedi. Merve ise 'sence' der gibi baktı ona. "Bize yönelimini söylemedin."

"Sormadınız?"

"Hala sormadınız diyor ya," dedi Merve sinirle. "Sana kız ayarlamaya çalışırken bi zahmet biz sormadan erkeklerden hoşlandığını söyleseydin keşke."

"Sonuçta eninde sonunda söyledim."

"Evet. Bunu da sevgilin olduğu için yaptın. Eğer kızılla beraber olmasaydın daha ne kadar söylememeyi planlıyordun?"

Çağlar'ın buna lafı yoktu. Mümkünse sonsuza kadar, diye düşünmeden edemedi. Sanırım biriyle bir ilişkisi olmadığı sürece bunu söylemeye asla hazır olmayacağını düşünüyordu.

"Bak diğerlerine. Onlar bir şey saklıyor mu? Hayır. Hepsi kızlardan hoşlanıyor. Başka bir şey olsa bize söylerler değil mi?"

Neden biz, diye düşündü aynanda masadaki diğer erkekler. Eda 'Merve haklı' der gibi başını sallarken Cem, Burak, Mete ve Batu yerinde kaymakla meşguldü. "Sır saklamazlar." Masadaki bütün erkekler başlarını sallasada, saklıyoruz, diye düşündüler.