Ev Arkadaşım | bxb (Düzenleniyor)

5.5

Yeyyyy ben geldimmm. Bu bölümü yazarken o kadar zorlandım ki. Bölümde hiçbir şey yok ama neden bu kadar zorlandım onu da bilmiyorum. Ama şükürler olsun ki bitti.

Hepinize iyi okumalar.

*

Cuma...

Okuldan çıktığımda Eda'yla denk gelmiştik. İkimiz de Merve'nin evinin yolunu tutmuştuk.

"Çağlar bizle gelmeyecek mi?" demişti taksiye binerken. Başımı yavaşça iki yana sallamıştım.

"Gidip arkadaşını alıp öyle eve geçecek."

Arkadaşı... Deniz... Eski aşkı.

"Anladım," dedi Eda ve telefonuna gömüldü. Ben de bakışlarımı camdan dışarı çevirdim.

Dün akşam eve çok geç dönmüştü. Onun kızgın olduğunu bildiğim için arayamadan beklemek zorunda kalmıştım. Ben yatağa geçtikten sonra gelmişti ve hiçbir şey demeden yatmıştı. İkimiz de uyanıktık ama susup yatağın iki ucunda ayrı bir şekilde yatmıştık.

Sabah ise adam akıllı konuşmamıştı benimle. İhtiyacım olan şeyleri yapıyor ama ona dokunmaya çalışsam aramıza mesafe koyuyordu. Ne o geri adım atıyordu ne de ben bir şey diyebiliyordum. Bunun sonu nereye gidecekti onu da bilmiyordum. Çağlar'ın bana kızgın olduğunu anlayabiliyordum. Ama geçmişi bu kadar kolay da açamazdım. Daha kendim yaşananları atlatamamıştım. Nasıl ağzımı açıp kolayca anlatabilirdim ki.

Ama yine de... mesafe koyması canımı yakıyordu. Onun da istemeyerek uzak kalması kalbimi acıtıyordu.

"Gökalp, iyi misin?"

Dönüp Eda'ya baktım. "Evet," dedim. "İyiyim."

Bir süre inanmayarak bana baktı. "Dün Çağlar'ın Tuna'yı dövdüğünü duydum. Fakültedekiler bunu konuşuyordu. Acaba sizin de aranızda bir şey geçmiş olabilir mi? Bilirsin ya... Tuna da hep senin etrafında gibi."

Evet, ben de bunu başkalarından duymuştum. Allah'ın cezası kim bilir Çağlar'a ne söylemişti. Ve aynı binada olmamamıza rağmen Eda bile fark ettiyse... Bu Çağlar'ın uzun bir süre içine attığı anlamına gelirdi. Yani benden bekliyordu. Uzun bir süredir.

"Geçmedi," dedim. "Kafam şu an başka yerlerde. İş falan. Ama belli ki Tuna yine rahat durmamış."

Derin bir nefes verip başını geriye yaslamıştı. "Böyle iğrenç bir insan olduğunu nasıl göremedim bilmiyorum."

"Kendini suçlama," dedim. "Dışarıdan pisliğe benzemiyor ki. Tanıyınca da musallat oluyor işte."

"Gerçekten," dedi. "Valla ne yalan söyleyeyim, Çağlar onu dövdüğü için mutluyum. Ama umarım şikayet falan etmez. Uzaklaştırma alırsa sıkıntı."

"İçini rahat tut. Etmez." Edemezdi. Etse bile Çağlar'ı etkilemesine izin vermeyeceğimi gayet iyi biliyordu. İşe yaramayacak bir şey için kendini yormayacaktı. Ama ben ona ne yapacağımı biliyordum.

*

Mervelere ilk gelen bizdik. Bizden sonra Burak'la Cem. Ondan sonra da Batu'yla Mete gelmişti.