KALBİN İKİ RENGİ(DÜZENLENDİ)

KALP 16. BÖLÜM( DÜZENLENDİ)

YORUMLAR VE BEĞENİLERİNİZİ BÜYÜK BİR MERAKLA BEKLİYORUM. KEYİFLİ OKUMALAR!

KALBİN İKİ RENGİ 16. BÖLÜM

Mert Gül'e acıyan bir bakış atıp sorusunu cevapladı. "Çünkü birinin geri de kalması gerekiyordu. Biz güvende olalım diye birinin yem olması gerekiyordu!"

Gül ellerini kalbinin üstünde koyup daha hızlı atmasını engellemeye çalıştı. Gözleri yaşlarla dolarken Mert'e umutla baktı. "Ona bir şey olmaz değil mi? Yani iyi korunuyordur?"

Mert'in ifadesi biraz yumuşadı. "Olmayacak. Her şey planlandığı gibi giderse hiçbir şey olmaz! Ama Gül anlamalısın ki senin için, özel bir gününü mahvetmemek adına her şeyi tehlikeye attı. Kendi hayatını senin hayalini gerçekleştirmek için hiçe saydı. Ve sen ilk fırsatta ona arkanı döndün!"

Gül başını eğerken karnına apansız bir ağrı saplandı. Kollarıyla kendini sarmaya çalışarak ona kalbini vermeyeceğini söyleyen adamın yüzünü hayal etti. Poyraz görünenin ötesinde bir yaratılışa sahip farklı biriydi. Onu diğer insanlar gibi değerlendirmek tamamen yanlıştı. Bambaşka bakıyordu dünyaya. Bir yandan asla onu sevemeyeceğini söylüyor. Öbür yandan ruhuna nüfus etmek ister gibi tüm düşlerini bir bir gerçekleştiriyordu. İki farklı adam hapsolmuş gibiydi benliğinde. Biri geçmişin soğuk nefesini ensesinde hisseden öfkeli kuzgun... Diğeri koruyup kollayan ruhu tertemiz güçlü anka... Gül Poyraz'ı istiyorsa ikisini de kabul etmeli, ikisini de sımsıkı sarmalıydı...

Adam hep o kadar güçlü durmuştu ki karşısında... Birinin ona zarar verebileceği düşüncesi Gül'ü; aklını kaybetme noktasına getiriyordu. Kısacık zamanda nasıl da hayatının merkezine oturmuş ondan başka bir geleceği olabileceğini unutmasını sağlamıştı. Baskın kişiliğiyle elini hiç bırakmayacakmış gibi tutmuş, öpücükleriyle aklını başından almıştı.

Mert'e elini uzattı. "Telefonunu ver!"

"Gül bu iyi bir fikir değil!"

Gül elini indirmeden kararlılıkla baktı karşındaki adama. "Biraz önce olanları gördüğünü biliyorum. Poyraz'ı iyi tanıdığını da biliyorum. İşte tam bu yüzden aklının ben de kalıp dikkatinin dağılmasını istemiyorum. Ona bunu söylesek sonuna kadar inkar edecektir ama zihninin sadece yaptığı işle meşgul olması gerekiyor! Şimdi şu lanet olası telefonu ver de kocamla konuşabileyim!"

Mert'in dudakları gerçek bir gülümsemeyle kıvrılırken zafer kazanmış birinin ifadesiyle telefonu avuçlarına bıraktı.

"Biliyordum. Senin doğru kişi olduğunu en başından beri biliyordum!"

Gül gözlerini kısıp telefon rehberini karıştırırken sinirle homurdandı. "Bunu gösteriş biçimin gerçekten takdire şayan! Neredeyse korkudan kalbime indirecektin!"

Rehberde onun adını bularak telefonu kulağına tutup Poyraz'ın güçlü sesini duymayı bekledi.

"Bir sorun mu var Mert?"

Derin bir nefes alan Gül şımarık bir sesle konuştu. "Çok kocaman bir sorunun var Poyraz Karaman! Bana söylemeyi unuttuğun sorun gibi mesela!"

"O Mert'i boğacağım. Gerçekten bir gün o gevşek ağzını eline vereceğim!"

"Poyraz?"

"Ne istiyorsun kadın?"

"Sadece dikkatli ol tamam mı? Çok ama çok dikkatli olmana ihtiyacım var. Aynı gün dul kalayım diye evlenmedim ben!"

Sesi yumuşayan Poyraz "O; salak sana ne söyledi bilmiyorum ama benim için bir tehlike yok. Her şey kontrolüm altında. Endişelenmene gerek yok!" dedi.