Lavigne #2: CARELESS WHISPER (Austine Lavigne)

Whisper 63

Whisper 63

The day we parted was the day I will never forget. Fear continues to tear my heart that you will not be with me every day. I almost got crazy when I think that my life is on the brink of death. I don't want to die without you by my side. But I also don't want you to see me like this, and you are the one who will dies every day in my situation. Please, I want to meet you now. I will tell you all the truth. I love you, Austine Lavigne, Phoebe and Archer.

Love,
Precious.

Halos magwala sa sobrang saya si Austine dahil sa sulat na kanyang natanggap. Pinagmasdan niyang maigi ang oras at address kung saan sila magkikita ni Precious. Dali-dali niyang kinuha ang susi ng sasakyan upang sunduina ng dalawang anak na si Archer at Phoebe.

"Gustong-gusto kong malaman ang rason kung bakit ka nawalay sa'min. Please enlighten me Precious, kasama mo rin ba ang anak natin? Lalaki ba o parehong babae?  Excited to have a big family with you. Siguradong matutuwa si Archer at Phoebe kapag nalaman nilang nandito ka na kasama ang kapatid nila."

Hindi pa rin siya makapaniwala sa sulat na dumating. Malakas ang kanyang kutob na lehitimong kay Precious ito galing. His heart is crying out loud, inip na inip na siya sa labas ng paaralan ng mga anak dahil sa paghihintay nito.

"Precious! Wear this, special event ito for you and my son," inabot ni Smith ang puting bestida at isang flower crown.

"I like it Dad! Thank you po talaga, kinakabahan ako. Hindi ko alam kung galit ba si Austine sa akin o baka ayaw niya akong makita."

"He wants to see you, ilang taon ka niyang hinintay. Malaki ang kasalanan ko sa inyong dalawa. Ito ang paraan ko upang makabawi sa lahat ng kasamaan kong ginawa sa inyo. I'm sorry Precious, pinahirapan ko ang buhay niyong dalawa."

"It's okay dad, nakita at naramdaman ko naman po kung gaano kayo nagsisi sa lahat ng na gawa niyo. Alam ko pong mahal na mahal niyo ang tatlo niyong anak. Kaya kahit lumayo ang loob nila sa'yo, you are still making a way na magkalapit kayong apat."

"Malaki ang kasalanan ko kay Austine, I'm the reason why their Mom died," pumatak ang luha sa kaliwang mata ni Smith habang magkausap sila ni Precious.

"Tahan na, magkakaayos kayo ni Austine. Trust me dad!"

"Ilang taon na niya akong hindi kinakausap, pati na ang mga bata. Hindi ako makalapit sa kanila. Marami nga akong pera pero malungkot namna ko. Well, it's my fault."

"Ang importante po ay inaamin niyo ang naging kasalanan sa mga anak niyo. Hindi pa rin naman po huli ang lahat para bumawi at magbago," komportable at hinagkan ni Precious si Smith na parang kanyang ama.

Alam niyang totoo at hindi na nagpapanggap ang matanda sa kanya. He never left Precious mula sa pag-agaw buhay niya sa Europe.

"Pheobe, Archer!" sigaw ni Austine at sinalubong ang dalawang bata. Para bang mga dalawang taon gulang ang anak niya at bunuhat pa ito sa magkabilang bisig. Malambing at hindi nahihiya si Archer at Phoebe na magpabuhat sa kanilang ama kahit na lumalaki na sila.

"You look happy Dad!" sigaw ni Phoebe at pinakita ang isang test paper na perfect ang score.

"Wow! one hundred! How about you Archer?" pinagmalaki rin ni Archer ang kanyang certificate dahil siya ang highest sa exam sa math.

"Is this for real? Mataas nag grado mo sa math? I thought this is your weakness subject?" wika ni Austine.

"Phoebe helped me, Dad! Magaling sa math itong kapatid ko!" Bulalas ni Archer at humalik pa sa kanyang ama.

"Great, magmahalan kayong magkapatid dahil kayo rin ang magdadamayan. Tignan mo kami ng mga tito niyo, we love each other kahit may kalokohan kaming side. Huwag pa rin mawawala ang respeto sa bawat isa okay?"

"Yes Sir!"

"Copy Dad!" masayang sinabi ni Archer.

"Anyway let's go. Dahil mataas ang grades niyo, I have a surprise! I'm sure hindi niyo ito makakalimutan kahit kailan!"

"Really! Tara na po!" tili ni Phoebe at tumango naman si Archer.

Sumakay ang dalawang bata sa backseat, sobrang saya nilang tatlo at nakuha pang mag sing along habang papauwi ng bahay. Now, Austine is playing Earth Angel. His all time favorite dumagdag pa dahil gusto rin ito ni Precious. Ngayon na pati ang dalawang bata ay alam ang lyircs ng mismong kanta.

"Daddy please teach me on how to play piano!" wika ni Archer.

"Tuturuan na lang kita kuya Archer! Tinuruan ako ni Mama!" sabat ni Phoebe.

"I-enroll ko kayo nang music lesson next summer," giit ni Austine.

Mas lalong natuwa ang dalawang bata at naglikot pa lalo sa loob ng sasakyan.

Nang marating nila ang bahay, dali-dali niyang pinaligo ang dalawang anak at parehong dinamitan. Nagtataka si Archer dahil masyadong pormal ang kanyang soot, lalong bagong suklay ang bata. Madalas hindi nagsusuklay si Archer at gusto lang na sabog ang buhok tulad ng tito Arthur niya.

"Dad, ayoko po ng banat na buhok. Parang ako naman si Tito Father Aiden eh?" saad ni Archer.

"Bagay mo naman anak, masyado mong idolo ang Tito Arthur mo ha?" sambit ni Austine habang tinatalian niya ng buhok si Phoebe.

"Ako rin po, ayokong magtali. Mas gusto ko pong nakalugay kasi po kapag tinatali niyo ang buhok ko madalas pong hindi pantay daddy," inosenteng sinabi ni Phoebe.

"I'm sorry, gusto ko talagang subukan na ipitan ka ng buhok. Hindi na natuto si Daddy," malungkot na sinabi ni Austine at sumibi pa ito sa harapan ng dalawnag bata.

"Dad it's okay! Ikaw ang the best Mom and Dad sa buong universe!" Wika ni Archer.

"I miss Mama," biglang singit ni Phoebe at nakita ni Austine na nagtubig ang mata nito. Kalaunan at bumagsak ang luha sa mga mata ng bata. She is the most affected noong naglaho si Precious dahil sanggang dikit at laking ina si Phoebe, masakit sa kanya na nawala ang ina na parang bula. But Austine kept on telling that Precious never left, pilit niyang ipinapaintindi na may dahilan lahat ng nangyayair sa kanilang pamilya. Even though it hurts on his part.

"Huwag kang umiyak papangit ka anak," wika ni Austine at hinalikan ang pisngi ng anak.Tumango na lang ito at hinawakan ni Archer ang kamay ng kapatid.

"Gwapo na ba si daddy?"

"Always Dad!" Tili ni Arhcer at ginawa niya ang tatay na nagpa-pogi pose.

Bago tuluyang sumakay ng sasakyan si Austine at ang mga bata. Kinuha niya ang kapirasong pahina sa kanyang sketchpad at sumulat ng kanyang nararamdaman para kay Precious. He wants to give this to Precious, wala na siyang pakialam kung ilang taon silang nagkawalay. Ang importante sa kanya, m
natututo na siyang makinig bago ang emosyon.

"Let's go!" Masayang sinabi ni Austine at naglikot pa lalo ang dalawang bata sa likuran ng sasakyan.

Alas sais ng gabi ang pinag-usapan ngunit isang oras nang naghihintay si Precious sa Baywalk, San Nicolas Batangas kasama si Smith. Patuloy niyang tinitingnan ang relos at hindi pa rin siya mapalagay dahil wala pa ang tatlo.

"Baka ayaw na po akong makita ni Austine?" giit ni Precious at nagbagsakan ang kanyang luha.

"Ikaw ang nagsabi na manalig, kaya manalig ka. He will come, matagal na niyang gustong maliwanagan kung bakit ka nawala sa piling niya."

"Pero kilala ko si Austine, I know he's mad dahil bigla akong nawala. Anong isiipin niya bumalik lang ako? Na pabaya akong ina? Kinakabahan po ako," giit ni PReicous.

"You smile and stay calmn. He will come with Phoebe and Archer," inayos ni Smith ang buhok ni Precious, pinaayos siya nito at binigyan ng extension ang buhok niya.

Patubo at sobrang ikili pa ng buhok ni Precious kaya kinakailangan niya ng wig upang mabalik ang kanyang itsura sa dati.

Pumukaw ang atensyon ni Smith sa kanyang cellphone na may tumawag.

"Yes, speaking?" sagot niya sa kabilang linya. Napatingin siya kay Precious at halatang nag-aabang ng balita si Precious sa kanya.