Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan.
Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim.
Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi...
Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın ateş parçalarım!
Oi Va Voi - Vanished World
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
29.Bölüm: KIVILCIM
Sert esen rüzgar, soğuğun etkisi arttırıyordu. Atkuyruğumun içine almadığı kaküllerim rüzgarın etkisiyle dağılıyordu. Şehirden biraz uzak, bir tepenin üstünde insanların fazla uğramadığı ama doğası iç açan bir çay bahçesiydi. Kaya'yla kalabalık bir yerde buluşmak istememiştim, artık Ateş Alanguva'nın sevgilisi olarak bilindiğim için yine saçma magazin haberlerine konu olmak istemezdim.
Sigaram biterken, yanıma doğru ilerleyen Kaya'yı gördüm. Beyaz teni, rüzgarın dağıttığı kumral saçları ve karanlıkta bile parıldayan mavi gözleriyle karşımdaki adam geçmişin bir yansıması gibiydi. Ayakta durdu bir süre, oturmadı ve yüzümü inceledi. Söyleyecek çok şeyi vardı ama incelemesi bittikten sonra susarak karşıma oturdu.
Akşam güneşi tenine vururken, gözleri kısıldı. "Ne kadar güzelleştiğimi görünce dilin tutuldu galiba." Sözlerimle gülümsedi.
"Sen hep güzeldin." Dedi yüzüme biraz daha dikkatli bakarken. "Ama evet, değişmişsin. Seni bıraktığımda daha çocuksuydun, şimdiyse karşımda tam anlamıyla bir kadın duruyor."
"Öyle, sende gittiğinde bu kadar kaslı değildin, ne yedirip içiriyorlar Amerika'dan dönen Yunan heykeli oluyor." Güray'ın değişimi de beni zamanında bir hayli şaşırtmıştı.
Gülümsemesi genişledi. "Ama konuşman hiç değişmemiş. Hala küfürbaz mısın?"
"Küfür siz erkeklere mi mahsus ya-"
"Tamam tamam aldım ben cevabımı." Hala iyi anlaşıyorduk. Sessizlik oluştuğunda bakışlarını manzaraya çevirdi. Bu sırada yanımıza garson gelmişti. Kaya garsona döndü, ben konuşmadan atladı.
"İki sert kahve." Onaylamak ister gibi yüzüme baktığında, gözlerimi kapatıp açtım.
"Bazı şeyler değişmiyor demek." Aslında hiç değişmemiş olmamı diliyor gibiydi. "Demek Ateş Alanguva." Diyerek de devam etti.
"Evet, çok seksi. Değil mi?" Kafasını iki yana salladı.
"Fazla kasıntı senin için."Dedi kendiden emin bir şekilde. "Haberi ilk gördüğümde, o kadar saçma geldi ki. Yani... Ne alaka ki?" Evet bende onun yerinde olsam şaşırırdım.
"Sende Ateş'in şirketinde çalışıyormuşsun. Yani... Ne alaka ki?"
"İlk gittiğimde de Amerika da ki bir Türk şirketinden burs aldığımı biliyordun. Alanguva'lardı, mezun olduktan sonra da şirketlerinde işe başladım. Çok uzun zaman oldu." Gidişinin ardından neredeyse beş yıl geçmişti. "Geldim Aşkın." Ciddileşti. "Türkiye'ye her dönüşümde hep sana geldim, seni aradım ama hiçbirinde sen yoktun. Bana yalan söyledin, bana sorun olmayacağını söyledin gitmemin ama yok oldun. Sanki hiç var olmamış gibi."
