Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın ateş parçaları 🔥
Easing The Pain - Sabhankra
Çoban Yıldızı - Teoman
Rüya - Sertap Erener
Sometimes - Reamoon
56.Bölüm: KAPANMAYAN DAVALAR
ERİZGİ KARDEŞLERDEN...
Küçük kız iri gözleriyle, dışarıdaki fırtınayı seyrediyordu. Sertçe savrulan ağaç yaprakları ve kapalı camın altından sızan soğuk evin soğukluğunu arttırıyordu. Camın pervazında duran küçük bez bebeğinin sökülen iplerini içeri sokmaya çalışıyordu.
"Aşkın, üşüteceksin orada." Ablasının sesiyle camın kenarından ayrıldı. "Hadi gel, saçlarını tarayalım." Aşkın, ablasının oturduğu koltuğa oturdu.
Bir an ablasının yaralarla kaplı yüzüne bakarken küçük bedeninin hiç bilmemesi gereken bir duyguyu çok net biliyordu; nefreti.
"Okula gidecek misin tekrar?" dedi Aşkın, ablası onun saçlarını tararken.
Aylin okumak için çok çabalamıştı ama her seferinde bedelini ağır ödemişti. En azından kardeşini okutmak istiyordu ve bunun için her şeyi yapacaktı. Aylin mahvolduğu bu pis dünyada kardeşinin de mahvolmasına izin vermeyecekti.
"Gerek yok, hem istemiyorum zaten." dese de Aşkın onun ne kadar istediğini iyi biliyordu.
Aylin, Aşkın'ın saçlarını o kadar yumuşak tarıyordu ki Aşkın saçlarının tarandığını bile hissetmiyordu.
"Abla, yaraların acıyor mu?"
"Hangi yaralar ki? Hiçbir şeyim yok benim." dedi Aylin, Aşkın'ı neşelendirmek ister gibi. Aşkın yaşıtlarına göre çok durgundu, Aylin bunu onun yaşadığı hayata yoruyordu.
Taraması bittiğinde saçlarını iki yandan örmeye başlamıştı. "Bugün matematik hocanın hatasını düzelttim." dedi Aşkın gündelik bir şey anlatırmış gibi. "Aslında çok basit bir problemdi ama yanlış yönden gidiyordu. Gerçi düzelttiğime de sinirlendi, çok biliyorsan sen anlat dedi ki bence çok biliyorum." Aylin güldü, kardeşinin ne kadar zeki olduğunun farkındaydı ve bazen bu zeka Aylin'i ürkütmüyor değildi. Çünkü sadece üstün gelmiyordu kardeşinin zekası, bazen ürkütücü olabiliyordu.
"Kaküllerim uzamış mı?" dedi ablasına dönerek.
"Yok, daha yeni kestik ya."
"Artık kesmeyelim bence, gözüme girip duruyor."
"Ama sana çok yakışıyor." dedi Aylin, kardeşinin kaküllerinin arasına bir öpücük bırakırken.
"Çok seviyorsan sen kes." dedi Aşkın huysuzca.
"Bana senin kadar yakışsa keserim zaten kuzum."
"Bana kuzu deme, ben hayvan değilim." dedi Aşkın çatık kaşlarıyla. "Çocuk da değilim."
"Çocuk değilsin ama hala bez bebeğini bırakamıyorsun."
"Çünkü anneme benziyor," dedi Aşkın elindeki bebeği incelerken.
Aylin nefes almakta zorlandı, kendi aksine kardeşi anneleriyle hiç tanışamamıştı. Onun sadece fotoğraflarını biliyordu.
O bebeği anneleri, Aylin küçükken örmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞPARE (+18)
ActionKorkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi...
