ATEŞPARE (+18)

15.Bölüm: OYUNBAZ UYKULAR

Ghost - Cirice

15.Bölüm: OYUNBAZ UYKULAR

Öğrenilen her yeni bilgi, insana fark ettirmeden insanı değiştirir. Her bilginin bir bedeli vardır insan lügatinde. Öğrenilen her sırrın bir yükü vardır omuzlarda ve karşımdaki öyle bir sırdı ki şimdiden kambur olduğumu hissediyordum.

Çok sırrı yüklemişti omuzlarım; kurbanların çığlıklarını, sessiz cinayetleri ve günahkarların kanlarını. Ama bu sır hepsinden farklıydı, benim değildi.

Bazen bir cinayetin ortasındayken Aşkın sorgulardı, V kim derdi. Biz şuan ne yapıyoruz derdi. İşte bu an onlardan biriydi ama şuan V suçsuzdu.

Karşımdaki görüntü, işittiklerim, hepsi akıl dışı şeylerdi. Ancak tüm duyu organlarımla hissettiğim gerçek yadsınamazdı. V ne kadar gerçekse bu sırda o kadar gerçekti.

Bakışlarım iki Alanguva üstünde mekik dokuyordu. Biri gerçek, diğeri gerçekten daha gerçekti. Zeki geçindiğim zihnimin kıvrımlarında boğuluyordum. Sahiden gerçek neydi?

Karşımdaki görüntü gerçek olamayacak kadar imkansız görünüyordu ama değildi işte. Ateş yerinden kalktı, tam karşımda durdu. Gözlerime kibirle baktı, üstünlüğünü kanıtlıyordu belki de ve bundan zevk alıyordu.

"Seksi katilimizin dili tutuldu anlaşılan." Dedi Ateş, kibirle. Haklıydı, dilim tutulmuştu. Karşımdaki görüntü bir tepki vermeyeceğim kadar beklenmedikti.

"Bu çok saçma." Diyebildim dudaklarımı aralayabildiğim ilk an.

"Zekama hakaret sayarım." Dedi Ateş Alanguva ve sevgi dolu gözlerle abisine baktı.

Alanguva'lar dünyada bahsi olmayan bir şeyi yapmamışlardı. Aksine son zamanlarda bilim insanlarının teknolojiyle sınırları zorladığı büyük bir gerçekti. Beyni, bilgisayara aktarmak onların başının altından çıkan bir şey değildi, yıllardır üstünde çalışılan ama bir o kadar fantastik görünen bir yenilikti.

"Nasıl?" İki Alanguva birbirine baktı. "Beyni kopyalamak bir yere kadar ama bilinç?" Alanguva'lar gerçekten de ölümsüzlüğü bulmuştu.

"İyi görünmüyor." Dedi Baybora Alanguva. Az önce Ateş'in kalktığı koltuğa oturdum. Karşımdaki görüntüyü idrak etmeye çalıştım. Başımda şiddetli bir ağrı başlıyordu.

Ateş köşede duran masanın üstünden, bir kadehe viski doldurdu. Yavaş adımlarla karşımda durdu ve bana uzattı. Kadehi aldım, bir ona bir de ekrana görüntüsü düşen Baybora'ya baktım. Kadehin yarısını tek dikişte içtim.

"Ağır ol, gece uzun." Dedi Ateş, göz kırparak.

"Sikeyim çok saçma! Sen onu kurtardığını mı sanıyorsun? Beyninin bilgisayara kopyalaman onun öldüğünü değiştirmiyor. Hisleri yok, olamaz!"

"Ben senin kadar gerçeğim." Dedi Baybora. Uyuzluk Alanguva'lar da genetikti sanırım.

"Bu tartışmalı bir konu ama işte karşında. Sana hissiz gibi mi geldi? Karşında bilgisayarın yönettiği bir beyin yok. Karşında beynin yönettiği bir bilgisayar var." Dedi Ateş.

"Ben bu gizemin neresindeyim Alanguva? Neden buradayım?"

"Sen V'sin, sen bu gizemin yapı taşlarından birisin." Dedi Baybora Alanguva. "Aşkın'a biraz zaman tanıyalım, öğrendiklerini sindirmesi zaman alacak."