Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın ateş parçalarım 🔥
Silver Lion - Tsar B
Summer In My Heart - The Abyss Inside Us
Go - OSI
Let It Bleed - Unlike Pluto
Who Wakes Up From This Dream Does Not Bear My Name - Hypno5e
I'd Love To Kill You - Katie Melua
59.BÖLÜM: ALEV BEDENLERDEN KÜL RUHLARA
Onun sıcak kollarında uyumak, kötü bir insana işkence yapmaktan daha çekici geldiği gün anlamalıydım.
Ama ben anlamamakta direnmiştim, o da bana sıcak bir mabet olma konusunda direnmişti. Ve işte sonuç olarak buradaydık; onun kollarındaydım.
Önceleri, bir adamın kolları arasında huzur bulmak bana saçma ve komik gelirdi. Belki de güçsüzlük gibi gelirdi ama şimdi anlıyordum. Bu güçsüzlük değildi, bu güçsüzlüğüme dayanak çıkan koca bir zırhtı.
Sevmek güçsüzlük olamazdı. Bunu geç de olsa anlamıştım. Önceleri ona karşı hislerim olduğu için güçsüzleşeceğimi sanıyor ve hep inkar ediyordum, şimdiyse o hislerin beni güçsüzleştirmek bir yana, asıl güç motivasyonu olduğunu anlıyordum.
İlk başlarda evlilik şakaları yapıyordum ama o zaman şakaydı her şey, işler ciddiye bindiğinde bu fikirden hızla kaçmıştım. Çünkü bir ölüm makinası olarak evlenmem bana hep imkansız gelirdi.
"Bana ne kadar âşık olduğunu mu düşünüyorsun?" Onun sesiyle daldığım derin düşüncelerden hızla sıyrıldım.
İnanamazsın ama tam da bunu düşünüyordum.
"Seninle evlenince gelecek mirası düşünüyorum." dediğimde beni biraz daha sarmaladı, sanki alıp içine sokmak istiyormuş gibi. Ardından yanağıma uzun ve sert bir öpücük bıraktı.
"Tüm servetim sende zaten." dedi tatlı puşt. Dayanamayıp yanağını ısırdığımda, hem ısırmama şaşırdı hem de gülerek yanağını tuttu.
"Bak çok tatlısın sen, böyle mafya olunmaz."
"Ben mafya değilim," dedi söylenerek.
"Sen benim seksi mafyamsın." dediğimde bakışları kısıldı.
"Hmm," Mırıldanarak bu sefer de hemen dudağımın yanına bir öpücük bıraktı.
Cilveleşmemizi bölen şey Yusuf oldu, "Rıhtım evine mi süreyim abi?" Ateş onun varlığını yeni hatırlamış gibi doğruldu yerinden, genzini temizledi.
Bakışları bana döndüğünde, gitmemi hiç istemiyor hatta beni yanından ayırmak bile istemiyordu. "Gideceğim Ateş."
"Ya kafası yerine gelirse?" dedi sıkıntılı şekilde.
"O kafayı oynattıran da sizsiniz! Ben Deniz'e kızmıyorum Ateş, hiçbir zaman da kızmayacağım. Ve şu an yaşadığı şeyi hak etmiyor."
"Seni vuracaktı! Seni tutuklayacaktı."
"Bu onun işi! Belki farkında değilsiniz ama bu hikâyenin kötü karakteri onlar değil, benim." dediğimde nefesini verdi, beni kötü görmek istemiyordu, kötüleri öldürüyorum diye kötü olmadığımı sanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞPARE (+18)
ActionKorkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi...
