Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın ateş parçalarım. 🔥
Fighter - The Score
Whale Waltz - Silent Island
Ben Hala Vazgeçmedim - Skapova
Zalim - Sezen Aksu
Release The Long Ships - Aether
Minefield - Nic D
65.BÖLÜM: İKİNCİ PERDE
Karlı yolda ayağımdaki büyük numara botlarla kara gire çıka yürürken tüm vücudumu saran kıyafet soğuğu keserken beni de fazlasıyla yormuştu. Üstümdeki silahlar ve bıçakların ağırlığı kıyafetlerin ağırlığını arttırıyordu.
Büyük malikanenin kapısının önünde durduğumda birazdan nasıl bir katliam yaratacağımı iyi biliyordum ve bu hamlemi çoğu şeyi değiştireceğini de iyi biliyordum.
Varlığımı fark eden kameralar lenslerini bana çevirdiklerinde çok geçmeden malikanenin demir kapıları da iyi yana doğru açıldı. İçeriden iki koruma çıkıp karşıma dikildiklerinde konuşmalarına müsaade etmeden iki elimde iki silahımla ateş ettim. Bu sırada evin çevresindeki otomatik silahlar ve drone saldırısı olması gerekiyordu ama asla olmayacaktı çünkü daha buraya gelmeden önce onun da icabına bakmıştım.
Malikanenin büyük bahçesinden içeri girip, karanlık havada siyah kıyafetlerimle görünmez olmaya çalışsam da tüm korumalar ellerinde silahlarıyla kapıya dolmuşlardı.
İçeri girdiğim an küçük bir orduyla karşılaşmıştım ve hepsinin namlusu da üzerime doğrultulmuştu.
Beklediğim kalabalık aksiyon damarlarıma adrenalini yayarken fazlasıyla keyiflenmiştim.
"Shit." Tabancalarımı Uzi'lerimle hızlıca değiştirirken onlar çoktan ateş açmışlardı.
Kendimi en yakın yerin, büyük bir ağacın arkasına atarak ateş etmeye başladım. Ruslar silah işinde epey iyilerdi ve o silahları kullanmakta da aynı şekilde iyilerdi. Ancak ben iyi bir katil olduğum kadar iyi bir illüzyonisttim de.
Silahın kabzasını toprağa çakıp, bir lastik geçirdim. Silah aralıksız ateş ederken ben ağacın diğer tarafından hızla fark edilmeden villanın olduğu tarafa geçmiştim. Mermiler bitene kadar onlara ateş ettiğimi sanacaklardı.
Villanın mutfak kapısından içeri girdiğimde evin tüm ışıkları açıktı. Evdeki korumaların çoğu bahçe kısmındaydı ama kurbanımın yanında da olduklarına emindim.
Bugün kurbanım yüzüne bakılmayacak kadar iç pisliği dışına vurmuş Rus iş insanı aynı zamanda siyasetçi Maksim Vsevolod'du.
Acımasızlığı ve kötülüğüyle meşhur bir herifti. Henüz parayla öldürmeye devam edemiyordum ama yavaş yavaş isimi tekrar hatırlatıp sahalara geri dönüğümü de dünyaya duyurmam gerekiyordu. Maksim de bunun için mükemmel bir pislikti.
Arka kapıdan Maksim'i çıkaracaklardı. Vakit kaybetmemem gerekiyordu. Uzun koridora adım attığım an durdum. Her taraf lazerle döşenmişti ve çarptığım an tüm orduyu buraya dolduracağımı biliyordum.
Ruslar bu sporu yapıyordu.
Ben de bu sporu epey seviyordum.
Çapraz şekilde geçen lazerlerin arasından geçmek için epey kıvrak ve esnek olmam gerekiyordu. Spor yapmayı hiç bırakmasam da uzun zamandır çok fazla esneme hareketleri yapmıyordum. Malum yatak hayatım epeydir durgundu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞPARE (+18)
Hành độngKorkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi...
