İNTİKAM OYUNU

5.bölüm "her Yara İzinin Bir Hikayesi Vardır.."

Tekrardan selamlarr

Ben hiç tutmayayım sizi, siz bölümü okumya geçin hemen!!

___

"seloşşşş uyan artıkkk"
"lan seloş bu parfmü bana versene"
" hadi uyan uyuyan güzel"

bu seslerle gözümü açtım. Dördü de birşeylerle ilgileniyordu odamda. Emir ise yatağıma oturmuş kibarca uyandırmaya çalışıyordu beni. Uyuyan güzel derdi bana hep.

Gözümü açıp Emir'in koyu kahverengi gözleriyle karşılaştım. Gülümsüyordu. Hepsini inceledim biraz Emir'in siyah düz saçlarını, can'ın ela gözlerini, can'ın küçükken de saçları sarımsı ve kıvırcıktı, hala da öyle.gözüm Doruk'un esmer dalgalı saçlarına kaydı,küçükken biraz daha koyuydu dalgalı saçları, ama gözleri açık kahverengi, bakışları da aynıydı. Kerem'e baktım sonra onun da saçları siyahtı, saçları dalgalı ve biraz açık renkliydi. Çoğu özlellikleri değişmemişti hiçbirinin. Emir'e döndüm

"saat kaç?"
"7:00, daha bir saat var. Zuhal teyze kahvaltıya çağırdı bizi"
"hoş geldiniz"
"sende hoş geldin" birbirimize bakıp gülümsedik. Başımı Emir'in göğsüne yaslayıp biraz gözümü kapattım. Kalbi yine çok hızlıydı, buna asla anlam veremiyordum.

"Emir senin kalbin niye sürekli hızlı? Genetik birşey felan mı?" paniklemişe benziyordu
"evet genetik"

"oooo selin hanım da uyanmış, kurt gibi açım yaa"
Doruk'un yüzünde hala çizikler vardı ama eskisinden daha iyiydi. Emir'in gözü dolabıma kaydı o an ve ayağa kalktı bir anda. Dolabıma doğru ilerledi ve içinden üzerinde kan lekeleri olan bir ceket çıkardı. Uzun uzun baktı cekete. O ceket oniki yıl önce düştüğüm zaman Emir'in dizime bağladığı ceketti o, onu hep sakladım..

"oha o ceket Emir'in kreşte Selin'in dizine bağladığı ceket değil mi" bakışlar ceketin üzerine çevrildi. Gülümseyerek onlara baktım.
"asla atmadım o ceketi" Emir geldi yanıma oturdu elindeki ceketle. Cekete baktı uzun uzun. Sonra diğerleri de Emir'in yanına dizildi. İncelediler ceketi uzun uzun, sonra Emir bana döndü

"yara izini açar mısın?"
"açarım" pijamamı sıyırıp yara izini açtım. Hepsi yara izine baktı. Emir elindeki ceketin kan yerini yara izine denk getirecek şekilde bağladı. Beşimiz de birbirimize bakıp gülümsedik o an.

Bazı yara izleri asla kaybolmaz, her yara izinin bir hikayesi vardır..

"abi çok duygulandım yaa"
Sadece Kerem değil hepimiz duygulanmıştık o an, bundan emindim.

"hadi çocuklar sofraya!" annemin bağırışıyla murfağa indik ve kahvaltıya başladık
"Zuhal teyze sen nesin yaa"
"güzel olmuş mu"
"güzel ne kelime, harika olmuş Zuhal teyze"
" afiyet olsun"
" hoşgeldiniz çocuklar, ama acil bir işim çıktı çıkmam gerekiyor size iyi dersler"
"tamam Fırat amca görüşürüz"

Annem babamı yolcu edip geldi. Tıka basa yedikten sonra odama çıktım üstümü değiştirmek için. Odama çıktığımda aynaya baktım biraz, bende hiç değişmemiştim aslında, siyah dalgalı saçlarım, açık kahverengi gözelerim, ince vücudum aynı küçüklüğümdeki gibiydi. Okul formalarımı giydikten sonra aşşağı indim.

"hadi gidelim, görüşürüz anne"
"görüşürüz Zuhal teyzecim"
"kendine iyi bak Zuhal teyze"
"hadi görüşürüz Zuhal teyzee"
"ellerine sağlık Zuhal teyze, görüşürüz"
"görüşürüz çocuklar, iyi dersler"

Evden çıkıp arabaya bindik.
Emir ve kerem'le beraber arka koltukta oturuyorduk. Can sürücü koltuğunda, Doruk da yanındaydı. Dün geceden çok yorgundum, kafamı Kerem'in omzuna yaslayıp gözlerimi kapattım.