İNTİKAM OYUNU

24.bölüm "Bu Bir İntikam Oyunu"

Hayat her zaman daha da şaşırtıyordu beni, yıkacak hamleler yapıyordu, ama asıl mesele yıkılmamaktı. İnsanların bağırış seslerine, koşuşturmalarına bir anlam veremiyordum, öylece durduğum yerde onları izliyordum
"ne oluyor burda!" Emir'in bağırmasıyla kafamı bizimkilere çevirdim, hiçbiri anlam veremiyordu.
"s-siz iyi misiniz!" Furkan'ın bağırmasıyla kafamı ona çevirdim, bize doğru koşuyordu. telaşla bize baktı
"ne oluyor burada!"
"okul müdürü vuruldu!" şok içinde kaskatı kesildim öylece, okul müdürü vurulmuş muydu.. Olay okul müdürüne kadar sıçramış mıydı? Şokla Furkan'a bakarken başımın döndüğünü hissettim.
"ne diyorsun sen!" Doruk'un bağırmasını yok sayarak şok içinde Furkan'a bakıyordum hala.
"bilmiyorum! Vuruldu işte!"
"kim yaptı!"
"bilmiyorum!" hayatım nasıl bu raddeye geldi bilmiyordum ama, bunun sebebini ne olursa olsun öğrenecektim, çünkü bunu bilmek en büyük hakkımdı. Hiçbirşeyi umursamadan bloğa doğru koşmaya başladım.hepsi arkamdan bağırarak koşarken hiçbirşey umrumda değildi artık, onunla yüzleşecektim. Haporlerden anons edilmeye başladı
"herkes okuldan çıksın! Kimse okulda kalmasın!" okulun görevlisi Hüseyin amcanın telaş içinde yaptığı anons umrumda değildi, buna bir son verilmesi lazımdı artık.
"Selin saçmalıyorsun şuan!" arkamdan gelmeleri bana engel olamazdı, artık hiçkimse tutamazdı beni.
"ne oluyor Selin! ne yapıyorsun!" daha olaydan haberi olmayan Furkan anlamsız şekilde bağırıyordu. Hızla merdivenlerden çıkmaya başladım, arkamdan bağırmaya devam ediyorlardı. Artık ölsemde umrumda değildi,onunla yüzleşip herşeyi  öğrenecektim. Ölüme koşuyordum o an.. Birinci kata vardığımda olduğum yerde durup bağırmaya başladım
"çıksana lan karşıma!" deli gibi bağırıyordum, diğerleri kollarımdan çekiştiriyordu.
"çıksana!" artık hiçbirşeyden korkmuyordum, bu oyunun bitmesi gerekiyordu. Hızla ikinci katın merdivenlerini çıkmaya başladım, onlarda arkamdan geliyordu
"Selin lütfen!" ikinci kata vardığımda olduğum yerde durup tekrar bağırdım
"çık lan karşıma!" hiçbirşey düşünmeden öylece bağırıyordum.
"tamam lan! Sen çıkmazsan ben bulurum seni!" sınıfların birine girip birinden çıkıyordum, deli gibi arıyordum heryerde, ama yoktu.
"uzaktan yapması değil! Çık yiyorsa karşıma!" değiştirilmiş bir sesle hapörlörden anons edilmeye başladı birden
"beni asla bulamayacaksın Selin Keser" sinirle yukarıya bakmaya başladım
"ne oldu! Karşımıza çıkmaya birdaha gücün yetmedi mi!"
"bilmediğin şeyler var"
"anlat o zaman!" boğazım yırtılacaktı birazdan, ama ben hala bağırıyordum
"olmaz"
"neden! Madem o kadar delikanlısın çık karşımıza anlat!" ses gelmedi
"zaten çıkmıştın karşımıza, ne oldu şimdi? Furkan'dan mı çekiniyorsun yoksa!" ses gelmedi
"Selin ne oluyor! Kim bu!"
"neden vurdun lan adamı!" Furkan'ı yok sayıp bağırıyordum hala
"çünkü istediğim sizi tuzağıma çekmekti"
"yapsana lan o zaman! Çık karşıma ne yapıyorsan yap!"
"olmaz"
"neden? Tutmadı mı planın!" sinir krizi geçiriyordum adeta
"yiyorsa çık karşımıza!" Emir de sinirlenmişti, o da bağırdı.
"biri bana burda ne olduğunu anlatsın!" ileriyi düşünmüyordum artık, ne olacaksa olsun, hiçbirşey umrumda değildi.
"normalde yapardın, neden şimdi yapmıyorsun!"
"bilmediğin şeyler var" çıldıracaktım, bilmediğin şeyler var deyip duruyordu
"anlat o zaman!" ses gelmedi.
"ya anlatın!" o kadar yorgun düşmüştüm ki her an şuraya yığılıp kalabilirdim. Merdivenlerden çıkmaya başladım hızla, hepsi arkamdan geliyordu. Müdürün odasına doğru ilerleyip içeri daldım. Yerler kan içindeydi, oda boştu
"siz gelmeden önce götürdü ambulans" Furkan'a çevirdim başımı, telaşla bakıyordu bana.
"lütfen ne olduğunu anlatır mısınız artık?" odada büyük bir sessizlik oluştu, aynı ses Haporlerden konuşmaya başladı bir anda
"okulda kimse kalmadı, hala çıkmak istemediğiinizden emin misiniz? Yoksa sonu iyi olmaz" tekrardan bağırmaya başladım
"ne oldu o kapı kilitlemelerine, annemi öldürmene, bize acı çektirmene! Vicdanın mı sızladı!" normalde yaptığı şeyleri bugün yapmıyordu, bir tuhaflık vardı
"size karşı bir vicdanım yok benim"
"söylemesen de olurdu, biliyoruz zaten!"
"bu bir intikam oyunu Selin Keser, ve kazanacak olan benim" intikam oyunu mu? Neyden intikam alıyordu bu manyak! Derdi neydi!
"ne intikamı lan!" ses kesildi, tek bir çıt bile yoktu. Bizimkilere döndüm bitmiş halde, Furkan bana bakıyorlardı telaşla
"ne oluyor burada!" titreyen sesiyle konuşan Furkan'a baktım, şuan durumu açıklayacak gücüm yoktu.
"şuan değil Furkan" odadan çıkıp merdivenlerden inmeye başladım yavaşça, bitkin haldeydim. En aşşağı kata inene kadar kimseden çıt çıkmadı, indiğimiz zaman ilk cümle Doruk'tan çıktı
"neyden bahsediyordu acaba.." kimseden çıt yoktu. Arabaya vardığımızda arkaya, Kerem ve Furkan'ın yanına oturdum. Sürücü koltuğunda Emir, yanında Doruk ve Can vardı. Kafamı cama yaslayıp az önce olanları sorgulamaya başladım. İntikam oyunundan bahsetti bize, neyin intikamını alıyordu? İntikam alması için ne yapmıştık biz ona? Bugün saldırmadı bize, neden olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Furkan yüzünden desem olmazdı, çünkü sırf bizi tuzağına çekmek için müdürü vuran bir manyaktı o, Furkan'a mı acıyacaktı. Normalde karşımıza çıkıp silah felan doğrulturdu bize, bu sefer yapmadı, karşımıza bile çıkamadı. Bu işte birşey vardı ama çözecektim. Birgün öğrenecektim herşeyi. Yirmi dakika sonra Furkan gilin evinin önünde durduk
"teşekkür ederim" arabadan inip eve girdi, bizde yolumuza devam ettik. Sanırım artık Furkan da bu oyunun bir parçasıydı. On beş dakika sonra Emir gilin evinin önündeydik, arabadan inip içeriye girdim, Emir'in odasına girip yatağa uzandım anında. Tavanı izliyordum boş boş.
"berbat bir gündü" söylenerek sandalyelerden birisine oturdu Kerem, bu gün sadece Kerem için değil, hepimiz için berbattı. Son bir saat içinde bir felaket yaşamıştık resmen.
"neden karşımıza çıkmadı?" hepimizin aklındaki o soruyu sordu Can, keşke cevabını bilebilseydik.
"bilmiyorum ama bu işte bir iş var" Emir'de aynen benim gibi düşünüyordu.
"yarın büyük ihtimalle okul olmaz zaten, hiç evden çıkmayalım" Doruk'un lafıyla yıkıldığımı hissettim. Artık dışarı çıkmaya bile korkuyorduk, bu hiç adil değildi.. Tavana bakan gözlerim kapandı yavaşça, birazda olsa uzaklaştım bu dünyadan..

İnstagram: intikamoyunu0