İNTİKAM OYUNU

38.bölüm "Şehir bu sefer benim değil, ikimizin altındaydı"

Selamm Selin'in binlerce askeri^^

Çok duygusal ve eğlenceli bir bölüm ile geldimm

İyi okumalar dilerim <33

__

"ne demek istiyorsun sen!"
"Şuan güvendeler o adam herşeyi mahvedebilir!"
"ne yap ne et o adamı buraya getirme"

Betül'ün yan odadan gelen endişeli sesiyle uyandım. Kesinlikle birşeyler ters gidiyordu. Başımı yana çevirdiğimde bizimkilerin hala uyuduğunu gördüm.Korkuyla yataktan çıkıp hemen yan odaya geçtim, beni görünce telaşla telefonu kapattı

"günaydın canım, bir şey mi oldu?"
"asıl size ne oldu? Ters giden birşeyler var ise.."
"hayır ters giden birşey yok, sen in aşşağıya ben geliyorum"

başımı sallayıp kapıyı kapattım. Yalan söylediği çok belliydi. Kapının önünden ayrılmadan sessizce dinlemeye başladım

"o adam tamamen bir tehdit, yerimizi bilmemeli"
"kapatmam lazım"

hızla merdivenlerden inip aşşağıya indim, koltuğa oturup düşünmeye başladım. Adnan yerimizi bulmuş olabilir miydi? Tam düzeldi derken mahvolabilir miydi herşey? Tam o sırada hepsi tek tek merdivenlerden iniyordu

"günaydın"
"günaydın" Betül hızlı hızlı bize kahvaltı hazırlarken diğerleri de onlara yardım ediyordu. Ben ise dalmış bir şekilde koltukta oturuyordum. O sırada yanıma Emir geldi
"bir şey mi var?" telaşla kendime gelip başımı çevirdiğim sırada Emir ile göz göze geldim
"yok"
"ne bu o zaman?"
"ney ne?"
"Selin"
"Emir?"
"sofrada yaprak sarması var" şokla masaya baktım, gerçekten de vardı
"görmemişim"
"sen?"
"dalmışım"
"sende net birşey var"
"yok dedim"
"var dedim"

pes edip önüme döndüm, o sırada Betül bizi sofraya davet etti. Ruhsuzca kalkıp sofraya oturdum, Emir birşeyler olduğunu anlamıştı. Anlamamak mümkün değildi zaten. Saçımı toplamak için Elimi bileğime attığımda tokamın olmadığını fark ettim.
"tokam yukarıda kalmış, alıp geliyorum"

isteksizce masadan kalkıp odaya çıktım. Yatağımın üzerinde duran siyah tokayı alırken komidinin üzerinde unuttuğum telefonuma bir mesaj geldi. Mesaj tanımadığım bir numaradan dı. Hemen telefonu açıp telaşla mesajı okumaya başladım

Selam Emir'in sevgilisi ben, sizinle tanışmak istediğimi söylediğimde sürekli red etti beni, bende bu şekilde söylemek istedim

gözlerimi devirip mesaj yazmaya başladım. Gerçekten baya inandım bu kurguya

Selin: kurguya puanım 10/1

telefonu kapatıp cebime koyarken cevap beklediğimden daha hızlı geldi. Ve bu sefer mesajlar üst üste geliyordu. Tekrardan telefonu açtım

*BİR FOTOĞRAF GÖNDERDİ*
*BİR FOTOĞRAF GÖNDERDİ*
*BİR FOTOĞRAF GÖNDERDİ*

şok içinde bakakaldım öyle. Ne tepki vereceğimi şaşırdım. Hayatımın en saçma anlarından biriydi bu. Fotoğrafta kız ile Emir in konuşmaları vardı

Emir: sevgilim bir baksana
- efendim hayatım
Emir: nasılsın merak ettim
- iyiyim aşkım yeni uyandım
- sen?
Emir: uyuyan güzel :) iyiyim bende

anında kapattım telefonu. İnanamıyorum böyle birşey olduğuna, inanamazdım. Emir bu değildi, olamazdı.. Ama onun sosyal medya hesabı yazıyordu bildiğin. Bu Emir olabilir miydi cidden.. Uyuyan güzel demiş olabilir miydi bir başkasına?

"Selin! Sarmalar bitiyor!" Doruk'un bağırmasıyla telefonu cebine sokuşturup saçımı toplayarak aşşıya inip masaya oturdum. Emir ile yan yanaydık. Bana neden söylememişti ki bunu? Neden gizlemişti benden? Bana kullandığı kelimeyi bir başkasına da kullanması yiyip bitiriyordu beni. Ayrıca hani beni seviyordu Emir? Hani bir başkasını almazdı kalbine..?