"Weet je hoe graag ik naar je verlang terwijl mijn geur nog op je is?"
Dat zijn de woorden die mijn hele lichaam in vuur steken, terwijl zijn ogen over mijn lichaam glijden.
De duivel en de engel. Twee tegengestelde geesten. Toch is dat geen reden...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Eerst wil ik alle jonge lezers waarschuwen, omdat het hoofdstukje niet voor alle leeftijden geschikt is vanwege veel emotie...
Het warme water over mijn lichaam voelt heerlijk aan. Ik ben net opgestaan. Tot mijn verbazing was ik het enige in het huis. Ik heb ook geen idee hoe ik hier ben gekomen.
Enigste wat ik weet is dat ik het t-shirt van Stephen aanhad en nog belangrijker: ik had geen bh aan. Zijn t-shirts aandoen, begint al iets vaker te gebeuren dan het zal moeten.
Ik probeer me te herinneren of er iets gebeurd is tussen ons, maar ik vind niks in mijn gedachtes. Ik stap uit de douchecabine en doe mijn badjas aan. Ik droog nog even mijn haren met mijn handdoek en verlaat dan de badkamer.
Ik ga naar de kamer van Caroline en sluit de deur. Wanneer ik mijn gezicht omdraai naar de kamer, gil ik kort.
Op het bed zit Leo met een glimlach en heeft het kussen waarop ik sliep, in zijn handen.
Ik blijf staan, waar ik sta. Mijn benen werken niet meer ook het ademen is weg van mijn systeem. Wat doet hij hier, vraag ik mezelf. Rustig blijven, niks ergs, denk ik.
"Ma belle", zegt hij op een lieve toon. Ik kijk hem alleen maar aan met een uitdrukkingloze blik. Hoe is hij zelfs binnen gekomen?
Hij staat op en loopt naar mij toe. Hij staat net voor mij en uit angst door zijn blik neem ik twee stappen naar links.
Hij lacht scheef en gaat naar de deur, waarna hij het op slot doet.
Mijn hart stopt, want angst neemt alles over. De geluid die vrijkwam van de deur, zal mijn gillen opsluiten in deze kamer...
Hij doet de sleutel in zijn broekzak en trekt zijn jas uit. Ik kijk hem alleen maar aan met een niet begrijpende blik. Zijn ogen dwalen af naar mijn blote benen en dan naar boven. Bij mijn borsten blijven ze staan en het lijkt erop dat hij me naakt bekijkt.
Ik ril van dat gedachte. Angstig ben ik wel tegenover hem, maar hij zal me niets aandoen, vertel in mezelf.
Hij neemt een stap naar me toe en fluistert: "Ik ben er."
Ik snap helemaal niks van wat hij zegt en frons lichtjes.
"Wat doe je hier?" vraag ik moeilijk met mijn droge tong. Ikzelf geloof het nog altijd niet dat ik het heb durven vragen op zo een toon.
Hij likt zijn lippen en zegt: "Mijn belofte nakomen."
Ik voel mijn knieën knikken en even denk ik dat ik flauw zou vallen. Angstig kijk ik hem aan.
Opeens neemt hij me bij mijn arm vast en trekt me richting het bed. Ik begin tegen te werken, maar het lukt niet.
"Wat... doe je?" vraag ik gehaast. Hij stopt en trekt me naar zich toe. Ik ben er zeker van dat hij mijn borsten op zijn borstkas voelt, want zijn lichtblauwe ogen zijn niet meer licht, maar donker vanwege lust.
