"Weet je hoe graag ik naar je verlang terwijl mijn geur nog op je is?"
Dat zijn de woorden die mijn hele lichaam in vuur steken, terwijl zijn ogen over mijn lichaam glijden.
De duivel en de engel. Twee tegengestelde geesten. Toch is dat geen reden...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Daar sta ik dan langs Caroline wachtend op Stephen en Max.
"Hij gaat sowieso winnen", vertelt Lucas iedereen. Alex knikt en stemt in: "Mee eens."
Ikzelf betwijfel het. Stephen is heel snel dat weet ik zelf ook uit ervaring, maar ik weet niet hoe snel Max is. Wie weet veel sneller dan Stephen en wie weet wilt Stephen misschien ook dat Max wint, zodat ik met Max mee moet gaan aangezien hij me toch niet mag.
Ik zucht uit angst dat Max zal winnen. Ik wil niet dat hij wint. Als ik al denk dat ik dan met hem mee moet gaan, krijg ik kots neigingen.
"Niet bang zijn," hoor ik Leo achter me zeggen, "ma belle", fluistert hij nog het laatste stukje in mijn oor. Zijn adem kriebelt mijn oor en dat irriteert me. Ik neem een stap naar links naar Caroline toe.
"Stephen zal zeker winnen. Hij zal het nooit accepteren om tegen Max te verliezen", brengt Leo op de hoogte waarna hij me een knipoog geeft.
"Maar wat was die regel met de minuten bij de laatste ronde?" vraag ik nieuwsgierig. Ik probeer Leo zo veel mogelijk ook te negeren.
"Het is best simpel eigenlijk", begint Alex me te vertellen. "Bij die ronde krijg je geen punt als je eerste aankomt, maar met hoeveel minuten voorsprong je aankomt. Dus die tellen eigenlijk mee als punten."
Dit klinkt zo ander voor me. Ik doe al vanaf mijn veertien jaar aan racen, maar heb nog nooit zoiets gehoord.
Dat ik het niet snap is waarschijnlijk af te lezen op mijn gezicht, want Alex vertelt verder: "Stel dat iemand de voorgaande rondes gewonnen heeft. Dan staat het dus: twee-nul, maar als de andere bij de laatste ronde met drie, vier of meer minuten eerder aankomt, dan zal hij winnen."
"Dus als de ene staat te verliezen, heeft hij nog altijd een kans op winnen, tenzij hij een voorsprong kan maken", herhaal ik Alex' theorie zover ik het kon begrijpen.
"Inderdaad," zegt Lucas me uitlachend, "wat zijn we toch slim."
"Dank je, chauffeur", zeg ik en steek mijn tong naar hem uit. Hij kijkt me geïrriteerd aan waarna hij zijn ogen rolt.
"Je mag me niet zo-" begint hij, maar hij wordt onderbroken door motor geluiden waarna we ons allemaal naar het startpunt richten.
Iedereen valt in grote stilte en met pijn in mijn hart staar ik naar de persoon aan het startpunt: Max. Pas na paar tellen komt Stephen te voor schijn en rijdt vervolgens naar Max toe.
Iedereen blijft achter de hekken staan en we kijken de beide mannen aan.
Ik kijk vervolgens Caroline aan en ze kijkt me beetje gevreesd aan alsof ze me wilt vertellen dat ze niet weet of Stephen zal winnen en dat ze hierdoor zich excuseert.
"Geeft niks", zeg ik en ik vraag haar sjaal, die ik krijg. Daarna buk ik onder de hekken heen en ga weer bij het startpunt staan gelijk de vorige keer.
