༄ CHAPTER 54 ༄

32 2 1
                                    

[Aphrodite's POV]

I rolled my eyes at him at hindi ko nalang siya pinansin. Kalokohan niya talaga.

"Anyways, I'm happy that you came here with me. You and my sister are the most special woman I brought in this place."

Napalingon ulit ako sa kaya at tinanguan ko nalang rin siya as a response kahit na hindi talaga ako komportable habang binabanggit niya ang ate niya.

"You already know that I love you, right?"

Sabi niya kaya napatingin ako sa kanya at nakita ko siyang seryosong seryoso talaga.

"Yeah. But I know na mawawala lang rin naman yan."

Sagot ko at iniwasan ko siya ng tingin.

"No. My love for you is like the movement of the wind. It's endless."

Napalingon ako sa kanya at nakita ko siyang nakatitig lang sa akin. Natawa ako dahil sa sinabi niya kaya naisip niya sigurong hindi ako naniniwala.

"You're only saying that because you didn't saw the real and hidden me."


Sagot ko kaya hindi siya nakaimik. Natahimik siya bigla ay ibinalik nalang niya ang paningin niya sa tinitingnan namin.

"Why are we talking about this, anyways? Can we just forget about it and enjoy this view together since nandito na naman tayo?"

Sabi niya kaya napalingon ulit ako sa kanya. He's right. Pwede namang kalimutan nalang namin yun.

"Yeah."

Tipid na sagot ko kaya napangiti siya. Maya maya ay napansin kong unti unti siyang lumalapit sa akin kaya napalingon ako sa kanya.

"What are you doing?"

Tanong ko pero nginitian lang niya ako.

"The wind is cold. So I need someone to hug to make myself warm."

Sagot niya pero hindi ko lang siya pinansin at ibinalik ko nalang ang paningin ko sa tinitingnan ko.

"Can I hug you?"

Napalingon ulit ako sa kanya at nakita ko siyang nagpapacute habang nakapout pa kaya natawa ako.

"Can I?"

Tanong niya ulit kaya tinanguan ko nalang rin siya as a response. He giggled cutely saka niya hinawakan ang bewang ko mula sa likod. Ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko pero pinabayaan ko nalang siyang gawin yun.

"My ate said that if I miss someone, I can say what I wanted to say to that person to the wind. Because she said that the wind will find a way to send that messange to that person."

Sabi pa niya kaya tinanguan ko nalang rin siya. Why is he always talking about his ate? I'm really not comfortable about it.

"Did you receive the messange that I sent to you?"

Napalingon ako sa kanya at umiling ako bilang sagot.

"No."

Sagot ko kaya tumango tango siya.

"Okay. So, can I just say to you the messange that I sent to you right now?"

Napalingon ako sa kanya at nakita ko siyang nakangiti lang. I smiled warmly at him and I nodded.

"Go ahead."

Sagot ko kaya napangiti siya ulit.

"I love you even if you don't allow me, even if you don't trust me, and even if you don't believe me."

Napatingin ako sa kanya at natawa ako.

"I knew it. You're always saying that." Sabi ko.

"What's the matter? I never get tired of saying it, anyways."

Sagot niya. Pinabayaan ko nalang rin siya at pinalabas ko lang sa kabilang tenga ang sinabi niya. It's not important for me. "Love" is not important for me.

Maya maya ay he leaned closer to my ear kaya napatigil ako. What is he doing?

"I love you, Sarah."

Pabulong niyang sabi pero pinilit kong alisin yun sa utak ko. Maya maya ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko kaya nagtaka ako. I guess it's because he said it while also saying my real name. But why am I feeling this way?


No, it can't be. I should not fall in love with him. Because if I fall, I know that I will break again.

____________________________

BEAUTIFUL ENIGMA (LOVE+WAR SERIES #5)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon