BEAUTIFUL ENIGMA (LOVE+WAR SERIES #5)

༄ CHAPTER 81 ༄

[Aphrodite's POV]

Pinutol ko na ang tawagan namin ni Nathan at dahan dahan akong tumayo. I looked at the toilet at maya maya ay may narinig na naman akong kalabog kaya mas lalo pang bumigat ang pakiramdaman ko.

I breathed heavily bago ko unti unting pinihit ang doorknob ng CR. Nang binuksan ko na ito ay agad kong tiningnan ng maigi ang paligid pero wala naman akong nakitang tao kaya kumunot ang noo ko.

"Hello?! Anyone here?!"

Sigaw ko pero walang sumagot sa akin. Even if sobrang kinakabahan na ako ay dumeretso parin ako sa paglalakad patungo sa malayong bahagi ng CR. Tumingin ako sa bathtub at shower area pero wala parin naman akong nakitang ibang tao kaya kumunot ang noo ko.

I checked the whole toilet once again pero wala naman talaga akong nakikitang kakaiba kaya nagtataka na talaga ako.

I shook my head at hindi ko nalang din inisip yun. Lumabas na ako ng CR at naisipan kong humingi ng tulong sa mga guards ko. I sighed in relief at the thought.

Lumapit ko ang pintuan at pinihit ko ang doorknob pero hindi naman ito bumubukas kaya nagtaka ako. Why is this not opening? May naglock ba nito?

Bumalik na naman ang kaba ko at sinubukan ko ulit na buksan ang pintuan pero hindi talaga ito bumubukas.

"Help! I'm locked!"

Sigaw ko pero naalala ko na soundproof pala tong kwarto ko kaya nasuntok ko ang pintuan. What should I do now?

"You can't escape from here anymore, Sarah Patterson."

Narinig ko ang boses na yun mula sa likod ko kaya napahinto ako sa pagsigaw at sa pagsuntok sa pintuan. Whose voice is that?

Dahan dahan akong lumingon at nagulat ako nang nalaman ko kung sino ang nakita ko. Mr. Melendez? Agent 21?

"Why are you here? Anong ginagawa mo dito?"

Natatarantang tanong ko sa kanya pero tinawanan lang niya ako. Kinuha niya ang baril na kanina pa nasa bulsa niya at itinutok niya ito sa akin kaya napaatras ako.

"No, please. Don't do that."

Naiiyak kong pagmamakaawa sa kanya pero napangisi lang siya habang nakatutok parin sa akin ang baril niya.

Tinitigan niya ako saglit pero maya maya ay ibinaba ba niya ang baril na hawak hawak niya kaya. I sighed in relief dahil dun pero tinawanan lang niya ako.

"You should be thankful na gusto pa kitang itorture bago kita patayin ng tuluyan. You don't deserve to die in a very simple way."

Sabi niya habang nakangisi kaya kinabahan ako at napaatras na naman ako. What? He will torture me?

Sobra akong nagulat at kinabahan sa narinig ko kaya sinubukan ko na namang buksan ang pintuan pero hindi talaga ito bumubukas. I shouted loudly while punching the door hoping that someone will hear me.

He just laughed while looking at me kaya napatigil ako. Dahan dahan ulit akong lumingon sa kanya at tiningnan ko siya ng masama.

"Why are you looking at me like that? At ikaw pa talaga ang may ganang tingnan ako ng masama ha?! Are you thinking that I'm the bad person here?!"

Pasigaw niyang tanong sa akin kaya nagising ako sa katotohanan. He's right. I'm the bad person here. And he's a secret agent. It's his job na hulihin ang mga kriminal na katulad ko.

This is my karma. The payment of the brutal and cruel crimes I did before. And to pay those sins, I guess that I must pay my life.

Maya maya ay kumuha naman siya ng kutsilyo mula sa kabilang bulsa niya at lumapit siya sa akin pero hinayaan ko lang siya. I can't do anything about it. If this is already my time to die, then I will accept it.

I'm tired of living without any reason to live.

Buong lakas niyang isinaksak sa gilid ko ang kutsilyong hawak niya kaya napapikit ako dahil sa sakit. Maya maya ay nandilim na ang paningin ko at natumba ako sa kinatatayuan ko saka ako tuluyang nawalan ng malay.

____________________________