Jeszcze będzie dobrze [ZAWIESZONE NA STAŁE]

ROZDZIAŁ 9

Pov. Karol
Szczerze mówiąc, kiedy zobaczyłem Patrycję i Czarka razem poczułem się zazdrosny. Kiedy sobie poszli reszta rozmawiała co ich łączy, w końcu nie wytrzymałem i wyszedłem.
Na górze słyszałem śmiechy dochodzące z pokoju dziewczyny. Wkurzyło mnie to jeszcze bardziej. Szybko udałem się do pokoju i zatrzasnąłem za sobą drzwi. Chciałem to sobie wszystko przemyśleć.
Przecież Pati powiedziała mi, że się jej podobam, a teraz kręci z Czarkiem. Muszę z nią o tym porozmawiać, bo te myśli nie dadzą mi spokoju.
Postanowiłem to zrobić po nagrywkach, podczas przerwy.

U Pati i Czarka

P: Jak myślisz domyślają się czegoś?
Cz: Nie wiem, ale czy to ważne?
P: Nie, ale trochę boję się reakcji Karola, bo jak wiesz podobam się mu, a na dole wyglądał na zdenerwowanego.
Cz: Może po prostu się nie wyspał. A nawet jeśli to nie przejmuj się, zawsze możesz na mnie liczyć. Wystarczy, że z nim później pogadasz i wszystko wyjaśnisz.
P: Masz rację.
Przytulili się.
Cz: Kocham cię.
P: Ja ciebie też.
Popatrzyli na siebie i pocałowali się.
P: Dobra, zbieramy się, bo się spóźnimy i zaczną coś podejrzewać.
Cz: No okej. Idę do pokoju.
P: Oki, do zobaczenia.

Pov. Patrycja
Kiedy Czarek wyszedł, zaczęłam się malować. Ciągle myślałam o Karolu, nie chcę go stracić. Jest wspaniałym przyjacielem, ale nie chcę też stracić Czarka, bo go kocham.
Mam nadzieję, że uda mi się z nim na spokojnie porozmawiać i wszystko wytłumaczyć.
Pomimo, że się przyjaźnimy mega się denerwuje, bo jednak powiedziałam mu, że mi się podoba.
No trudno. Jakoś to będzie. Westchnęłam.
Szybko wybrałam mój dzisiejszy outfit. Był to krótki niebieski sweterek i moje ulubione jeansy.

Skip time - podczas nagrywek

N: Hejka, witajcie w dzisiejszym odcinku tabliczek, zostawcie łapkę w górę i subskrybcje. Pamiętajcie, że filmy są codziennie o 16. Dobra zaczynamy!
Prosimy o pierwsze pytanie.

Pytań było dość sporo, więc skończyliśmy dopiero o 13:43. Byłam trochę zmęczona, a przed nami jeszcze fanfiction do nagrania.

Skip time - wieczorem

Pov. Karol
Muszę porozmawiać z Pati, ale nie wiem jak się do tego zabrać. Niby to jest proste, a jednak nie.
K: Dobra idę - powiedziałem pod nosem.
*Puk puk*
P: Proszę!
K: Hejka, możemy pogadać? Na osobność - spojrzałem się na Natalię.
N: Tak, jasne. Już idę.
K: Dzięki.
Poczekalem, aż dziewczyna sobie pójdzie. Zamknąłem drzwi.
P: To...? - zapytała niepewnie.
K: Czy jesteś z Czarkiem? - wydusiłem po chwili.
Brunetka spojrzała na mnie jakby myślała, że coś wiem.
P: Wiesz?
K: Co wiem? Czyli tak?
P: Tak... - spuściła głowę.
K: Ale przecież powiedziałaś mi, że ci się podobam - powiedziałem, łzy zaczęły mi napływać do oczu.
P: Karol... Jesteś najwspanialszym przyjacielem jakiego kiedykolwiek miałam... Ale to nie zmienia faktu, że kocham Czarka i chcę z nim być... - widziałem jak jej oczy się zaszkliły.
P: Przepraszam, że powiedziałam to wcześniej, ale... - wstrzymała się z odpowiedzią.
K: Dobrze, rozumiem.
Podszedłem do dziewczyny i mocno ją przytuliłem, bardzo potrzebowałem tego i czułem, że ona też.
P: Dziękuję - powiedziała szeptem.
Uścisnąłem ją jeszcze mocniej. Staliśmy tak przez dłuższą chwilę. W końcu powoli się od siebie odsunęliśmy.
Oboje mieliśmy zaszklone oczy, patrzyliśmy się na siebie, gdy nagle...