YASAK AŞK |öğretmenim| TAMAMLANDI✔

6.BÖLÜM: YANLIŞ DUYGULAR

Hafiten çiseliyordu yağmur damlaları etrafa. Bir kaç damla yüzüme düşerken bir kaç damlada göz kapaklarımdan ağrı aşağı doğru süzülüyordu. Biri baksa yüzüme ağladığımı düşünürdü. Yalnız yağmur damlalarından oluşan bir tür değişik göz yaşıydı aslında.

Toprakla buluşuyordu. Etrafı bir koku sarıyordu ve bu koku bana Buğra hocayı anımsatıyordu. Sanırım ben bu ilk günden beri ona karşı hislerimi Ergenliğime veriyorum. Sonuçta şurdan bir yakışıklı geçse ondan da hoşlanırdım değil mi!

Gerçekten saçmalıyorum. Saçmalamaktan duygularımı yalanlamaktan neredeyse kendimi herkesten hoşlanan bir tür kişiye benzetecektim. Yalan aslında. Sanki biri geçse şuradan kafamı kaldırıp bakmazmışım gibi. Aklım çoktan birine bağlanmak için yola çıkmış gibi.

Hislerimi bağlayamazdım. Engel olamazdım, ya da kendimi alçaklaştırıp duygularımı yalanlayamazdım. Kendime de hislerime de haksızlık yapamazdım. Bas baya işte kör olmuşum gibi hissediyordum. Tek tesellim benle her yaşıt kızın Buğra hocadan hoşlanıyor olduğu gerçeği. Neden bu gerçeği düşündükçe sinirlerim bozuluyordu.

Saçmalama Rüya! Kimi kandırıyorsun!

Sonunda uzun yokuşu çıkmıştım. Dediğim gibi saat daha akşam 8' di. Hazırlanıp kafede işi kimse kapmadan erken davranıp şimdi iş için kafeye gidiyordum. Belki gündüz okul , gece de iş annem için de iyi olacaktı. En azından onun sırtındaki yükleri biraz hafifletecektim. İş ilanı hala camda asılıydı. Giydiğim ceketimin önünü kapatıp içeri girdim. Yüzüme çarpan ani sıcaklıkla gözlerimi yumdum.

Kantinde sıradayken konuştuğunda nefesinin tenime değdiği sıcaklık gibiydi. Engel olamıyorum kendime. Belki de yasak bir aşk olsa bile ilk defa birine bağlanmak istiyorum. Zihnim kalbim istiyor ama mantığım engel oluyordu. İçerde az kişi olduğu için yoğun çalışan pek kişi yoktu. Direk kasaya doğru ilerleyip sparişleri hazırlayan kadına doğru seslendim. "İyi akşamlar." Kadın şaşırmış bir ifadeyle kafasını kaldırıp bana baktı. Önce sparişleri kenara çekti ardından kollarını masaya dayayıp,"Buyrun bir arzunuzmu var?" Diyerek sordu.

Kafamı olumsuz anlamda sallayıp,"Hayır ben müşteri değilim. Şey ben asılı olan ilan için gelmiştim. Gece mesaisi için çalışmak istiyorum burda." Dediğim an kadının yüzündeki ifade yumuşacık oldu ve Amerikan tarzı olan tezgahtan çıkıp yanıma geldi. "Hoşgeldin canım ben Sumru. Buranın sahibiyim. Hemde çalışanı. Tek başıma zor oluyor geceleri de 9 'dan sonra kalabalık olduğu için birini alma ihtiyacı duydum." Kadını pür dikkat dinliyordum. Uzattığı eline elimi uzatıp,"Memnun oldum bende Rüya." Dedim. Kadın gülümseyip,"Öğrencisin sanırım?"diyerek sordu.

Olumlu anlamda bakıp, "Evet öğrenciyim. Gerçekten bu işe ihtiyacım var. İşi de aksaltmam kimse başvuru yapmadıysa gerçekten çalışmak isterim." Dedim kadına bakarak. Kadın ise cama doğru ilerledi. Asmış olduğu ilanı bantları sökerek çıkartı ve gelip tezgaha koyup bana döndü, "Öğrencilere herzaman kapım açık Rüyacım. Şimdi başla istersen yarın okuldan sonra yanıma uğra fiyat hakkında konuşuruz." Dedi naif ve tatlı sesiyle.

İçimde heyecanlanan duygularla kafamı sallayıp,"Teşekkürederim ben başliyim o zaman şimdi." Dedim ve benden büyük olduğu her halinde belli olan Sumru Ablayı takip ettim. Tezgahın arkasında asılı olan önlüğü bana uzatıp,"Başla bakalım o zaman." Dedi. Önlüğü alıp hemen ceketimi çıkarttım ve önlüğü giyip tezgahın başına geçtim. Gerçekten bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim. Hatta alınmayacağımı bile düşünmüş yolda modumu sıfırlamıştım.

İlk gecemden işe başlamak belki de iyi olacaktı. Masada seslenen müşteriye doğru gittim. Dediklerini not defterine yazıp, "Hemen getiriyorum efendim." Sumru Ablanın bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum. İstedikleri sparişleri tepsiye dizip masaya bıraktım. Ardı arkası kesilmeyen sparişler artımıştı gecenin ilerleyen saatlerinde. Kalkan müşterinin yerine hemen yenisi geliyordu. Benim için çok yorucu olmuştu. Neredeyse 4 saatin sonunda artık saat gece yarısını geçmişti.