YASAK AŞK |öğretmenim| TAMAMLANDI✔

13.BÖLÜM: NEDENLER?

Şöyle bir söz vardı.

En kötüsü de sahip olmadığın şeylere ait olduğundur.

Gözlerinde ilk defa bir kırgınlık gördüm. Yanlış bir hismi bilmiyorum ama belki de üzdüm onu. Sonuçta kalbime yapılan ihanetten bile onun haberi yoktu. Ona karşı olan hislerimi, aşkımı bilmiyordu. Haksızlıktı bu yaptığım belki. Ama.. ama artık başkasıyla birliktelik süren bir adama bu denli yaklaşamazdım. Şu gözlerin esiri olamazdım. Şu dudakların hayalini kuramazdım. Aşkımızın yasak olduğu gibi hayallerimde yasaktı artık.

Sırama kafamı sertçe bastırıp, "Sus!" Dedim fısıltıyla. Defalarca kez susmam lazım. Kalbimi susturmam lazım. Yapamam.. öğretmenime duyduğum yasak aşkı geçtim... artık ilkini ve bedeninde başkasının eserinin bile hayalini kuramazdım. "Güzelim." Saçlarımda hissettiğim parmaklarla gözlerimi sertçe bastırıp kafamı kaldırmadım. "İyimisin canım." Özgenin şefkat verici sesiyle içimdeki ağlama hissiyatı arttı.

Belki de şuan çok ihtiyacım vardı. Ona söylemeye.. onunla dertleşmeye.. başımı kaldırıp özgeye döndüm. "İyi değilsin. Kalk izin kağıdı alıp çıkalım." Kafamı olumsuzca aşağı indirip, "Özge sana söylemem gereken birşey var." Herzaman güven veren eli elimden hiç çekilmeden, "Tamam canım. Ama şuan kendini bi sıkma. Sonra söylersin." Diyip beni kolları arasına alıp sarılan Özgenin koluna doğru yavaşça bir damla göz yaşım düştü.

Dolmuştum... dolup taşmak üzereydim artık. "Özge ben aşık oldum."dediğim an srtımda ağır ağır eden parmakları adeta kitlenmiş gibi durdu. Çünkü özge beni tanıdığından beri hiç aşık olmadığımı biliyordu. "Çok çaresizim.. gitmek istiyorum buralardan." Bazen o kadar güçlü ve umursamaz oluyordum ki kimsenin benim duygu barındırdığı mı düşünmüyordu. Güçsüz anlarımı Bir tek özge bilirdi. Ve yine onun kolları arasında süzülüyordı göz yaşlarım.

Benden ayrılıp hemen göz yaşlarımı sildi. "Kızım ağlama!sıçarım o göz yaşlarına. Ulan bir gün tek bir damlası benim için akmadı. Elin pezevengine akıyor." Diyerek göz yaşlarımı silip bir taraftan da söylenen özgeye burukça güldüm. "Şimdi sus! ders zaten Buğra hocaya bizi sorguya tutmasın. Çıkışta benimlesin." Diyen özgeye yalnızca kafa sallayıp, "Zile ne kadar var." Dememe kalmadan zil çalmıştı. "Aha da çaldı." Diyen özgeden bakışlarımı çekip sınıfta gezdirdim.

******

"Hadi ama ya! Kızım bu göz yaşlarına sebep olan hödüğü söyle bana." diyerek sabahtan beri söylenen özgeye öfkeyle dönüp, "Biraz daha konuşursan kafana dökerim şu kahveyi." Dedim. Özge sinirle üzerime eğilip,"Senden önce aşağı atarım seni." Dedi. Okuldan çıkıp iki katlı okulun yakınlarında bir kafeye gelmiştik.

Ona Buğra hocayı nasıl söyliyeceğim bilmiyorum ama artık bir noktadan başlamam gerekiyordu. En azından o daha önce sevgili yapıp ayrıldığın da kolayca unuttuğu için bana da bir kaç taktik verebilirdi. "Ben okuldan birine aşık oldum."dediğim an Özge resmen dudaklarının arasına götürdüğü kahveyi aniden püskürtüp, "Yok artık!! OHA!" şu tepkilere bakarsak acaba söylemesem mi Buğra hocayı.

Kalpten falan gitse uğraşamazdım hastaneyle. Böyle de bir hain arkadaşım. "Eee söylesene Gerizekalı! Kim bu şanslı kişi?"diyen Özgeye umutsuzca bakıp, "Buğra hoca." Fısıltı ile ve aniden söylediğimle birlikte özgenin gözleri resmen yerinden çıkacakmış gibi açıldı ve elindeki kahveyi sertçe masaya bırakıp kendine iki yanağından da tokat attı. Ona ürkek gözlerle bakıp, "Napiyorsun kızım! Manyadın mı?" Dediğim an bağırması bir oldu.

"Asıl sen manyadın be! Yürekmi yedin kızım sen." Diyerek şaşkınlıkla söylenen özgeye göz devirip, "Ne var özge! Ona aşık olamayız diye bir kuralmı var" Diyerek ciddiyetle sordum. Özge şaşkınlıkla sorup,"Şu bize derste kök söktüren Buğra hocadan bahsediyoruz demi?"diyerek sormasıyla göz devirip,"Başka Buğra hoca varda benmi bilmiyorum." Dedim.