YASAK AŞK |öğretmenim| TAMAMLANDI✔

58.BÖLÜM: YAKTIM GEMİLERİ

Küçücük tavsiye🤗

Şu şarkıyı dinleyin lütfen

Ezo& saf kalbim

(Başlarda bunu dinleyin. Şarkı bitince alttakini açın.)

Buray& Sen sevada mısın?

İyi okumalar❄

****

Şimdi bak canımın içi, sana birşey söyleyeceğim ama kırılmak yok.

Buyur söyle iç ses.

Bak kırılmak, gücenmece yok.

Tamam yok.

Hayat sana götünden gülüyor. Vallaha bak.

"Kızım! İyimisin sen?"

İç sesimin sevimsiz espirisine sonra gülmek için, kafamın kenarına not alıp, hala karşımda dikilmiş bana sorarca bakan annem ve babama döndüm. "İyim baba." Dedim. Ağır ağır bakışlarım, babamın hemen bir kaç adım arkasında duran anneme kaydığında, yüzündeki ifade buzdan farksızdı.

Kimin annesi.

Sen şimdi bana laf mı çarptın?

Yoo üstüme iyilik sağlık.

İyi adam ol!

"Bak yine daldı! Kızım sen iyi değilsin? Zaten biz de anlamadık. Müdür bey niye çağırdı bizi?"

Aha şimdi sıçtın.

Annemin de bakışlarında, 'Ben dedim sana uzak dur o hocadan.' Bakışı vardı. Umursamadan babama tekrar dönüp, "Baba." Dedim ne diyeceğimi bilmeden söze girerek. Babam endişeyle yüzüme bakıp,"Efendim kızım?" Dedi. Sakin ol Rüya! Sakin kal ve anlat.

"Baba ben bi-" lafımı bölen kapının sesiyle hemen arkama baktığım da müdür kapıda durmuş bana bakıyordu. Açıklamama bile izin vermemişti pis şişko! "Murat bey buyrun odamda konuşalım." Bana ufak bir bakış atıp direk babama hitaben konuşmasıyla, ışık hızında bakışlarım babamı buldu. Gözlerim yine dolmuştu. Her an bardaktan boşalırmışcasına ağlayacaktım. Gerçi ben neden şimdi ağlamıyorum ki?

"Tamam müdür bey geliyorum." Babamın sesiyle yine aptal düşüncelerimden sıyrılmıştım. Odaya tekrar dönen müdürle, babam elini omzuma koyup ona dönmemi sağladı. "Üzüldüğün bir konu var güzel kızım, bunun farkındayım, ama seni üzmesine izin verme. Hemen konuşup geliyorum. Olay her neyse senden de dinleyeceğim merak etme." Konuşmama bile izin vermeden oda ardımdaki odaya girdi.

Kral baba be!

Bana ifadesizce bakan annemle bu kez karşı karşıya kaldım. Şuan benim ona hesap sormam gerekiyordu öyle değilmi? Sonuçta sevdiğim adamı tehtit etmişti. Ama diğer yanımda beni sakinleştirme taraftarıydı. Ne olursa olsun o benim annemdi. Bağıracaksamda evde bağırırdım ama burası hiç de yeri değildi. "Dediğim oldu değilmi? Biri öğrendi sizi! Sonra da rezil etti seni." Acımasızca annemden çıkan sözlerle kalbim bir kez daha kırıldı. "Ben sana demedim mi uzak duracaksın! Umrumda değil okuman! Yemin ederim kaydını alırım." Demesiyle sinirden göz yaşlarım akmaya başlamıştı. Bu kez sakindi ama sözleri kalbime dokunuyordu. "Ne yapacaksın? Beni de mi Buğrayı tehtit ettiğin gibi tehit edeceksin! Kaydımı okuldan almakla mı beni korkutacaksın anne? Al! Onu da yap! Ama şunu bilki bizi ayıramiyacaksın." Dedim bir çırpıda. Bağırmıyordum ama sakinde kalamıyordum.