model || SakuAtsu

18

Düz yazı kısım Atsumu'nun düşündüğü şey, yani üstünden az bir süre geçti

"Üstünü giy de evine bırakayım seni." Sakusa'nın ağzındaki dumanı üflerken dediği şeyden sonra olumlu anlamda başını sallayıp kıyafetlerini almıştı eline.

Arabaya binene kadar, hatta bindiklerinde bile konuşmamışlardı. Utandıklarından dolayı falan değildi. Sakusa çok konuşmazdı zaten, Atsumu da bir tepki almamak için konuşmak istememişti.

Sokağın başına geldiklerinde inmek istemiş ve "derste görüşürüz." diyerek kısaca veda etmişti çocuğa. Arabadan uzaklaşırken Sakusa birkaç saniye arkasından bakıp sonra gaza basmıştı.

'En azından eve bırakmayı teklif etti.' diye düşünürken diğer tarafa döndü. Geleli yaklaşık 20 dakika olmuştu ve geldiği an odasına geçmişti kardeşi ve Suna'ya selam bile vermeden.

Bir an Sakusa'nın kendini evden atmasından falan korkmuştu açıkçası. Hâlâ nasıl biri olduğunu pek bilmiyordu nasılsa.

"Tsumu, uyuyor musun?" Kardeşinin kapıdan başını uzatmasıyla ona çevirdi bakışlarını.

"Hayır." diye halsizce mırıldandığında Osamu içeri girmişti. "Neyin var senin? Geldiğinde yüzümüze bile bakmadan odaya girdin. Ayrıca normalde daha erken geliyordun, neden geç geldin?"

"Annem gibi sorup durmasana Samu."

"Özlemişsindir diye biraz anancılık oynayayım dedim." diyerek sırıttığında yüzüne bir yastık yemesiyle kaşlarını çattı.

"Göt! Geldim şurda insanlık yapıyorum gördüğüm muameleye bak."

"Çık Samu."

"Sakusa'yla bir şey mi oldu?"

"Yoo. Ne olabilir ki sanki!" derken poposu onunla dalga geçer gibi acıdığında dudağını ısırmıştı.

"Peeeki. Neyse, yemek yiyecek misin?"

"Hazırlarsanız yerim."

"Bok ye."

"Hazırlayacak mısınız?"

"Evet."

"İyi. Çağırırsınız beni."

"Emredersin."

Osamu kapıyı kapattığı an homurdanmıştı poposu acıdığı için. Hayvan gibi davranmıştı şerefsiz Sakusa. İlk kez altta olduğu için de garip hissediyordu ayrıca.

Her ne kadar üzgün olsa da "Sikeyim!" diye mırıldanıp yüzünü kapattı koluyla. "Çok iyiydi."