model || SakuAtsu

44

Atsumu eve girdiğinde Samu ve Suna'nın olmadığını görmüş, tek başına yapacağı kahvaltı için mutfağa ilerlemişti.

Kaseye çokça gevrek koyduktan sonra biraz da süt koyup salona götürdü onları. Televizyon izleyerek yemek mantıklı gelmişti tek olduğu için.

Kahvaltısından sonra odasına geçip masaya oturdu ve bir kağıt aldı önüne. Yine bir şeyler karalamak istiyordu. Bu sefer Sakusa ve kendisini çizecekti. Çekildikleri birkaç fotoğraf vardı, onlardan en sevdiğini açıp koydu telefonu önüne.

Çizerken sık sık bakakalıyordu sevgilisine. Kendisinden gelen ısrar üzerine zorla gülümsemiş, yine de harika çıkmıştı. Onun gibi biriyle birlikte olmak şanslı hissettiriyordu.

Samu'nun araması üzerine çizime ara vermek zorunda kaldığında ofladı ve telefonu kulağına götürdü. "Efendim?"

"Tsumu, evde misin?"

"Evet, niye?"

"Ne zaman geleceksin?" Telefonu kulağından uzaklaştırıp saate baktı.

"Bir saate çıkacağım evden. Neden?"

"Odamda çekmecede bir dosya var, onu getirebilir misin?"

"Getiririm."

"Sağ ol."

"Önemli değil."

Tekrardan fotoğrafı açıp çizimine devam etti. 45 dakika sonra falan bırakıp hazırlanmak için kalkacaktı, o zamana kadar çizebileceği kadar çizmek istiyordu.

Düşündüğü gibi, yaklaşık 45 dakika sonra bırakıp kalkmış ve üstünü değiştirmişti. Sonra da unutmamak için hemen kardeşinin odasına gidip dosyayı alarak hazır olduğuna emin olduktan sonra evden çıktı.

.

"Günaydın." Masaya yaklaşınca elindeki dosyayı Samu'ya uzatıp oturmuştu hemen. Limonatası onu bekliyor olduğu için mutluydu.

"Sağ ol. Salak gibi unutmuşum."

"Salaksın çünkü." Osamu dil çıkarıp dosyayı çantasına koymak için arkasına döndüğünde Suna'ya baktı Atsumu. "Naber?"

"İyiyim, sen?"

"Çok iyiyim!"

"Belli oluyor. Sakusa'yla bayağı iyisiniz sanırım."

"Evett. Her şey mükemmel." Suna içten bir şekilde gülümsedi. "Sevindim."

"Eve uğramaman işimize geliyor." diye araya giren kardeşine bakıp sırıttı Atsumu. "Bugün evdeyim ama."

"Ne? Gelme lan."

"Yoo. Odama kapanırım rahat rahat sevişirsiniz merak etme."

"Şey..biz sana bir şey söyleyecektik ve eve gelmeni bekliyorduk aslında." Suna'nın mırıldanmasıyla kaşlarını çattı çocuk. "Ne oldu?"

"Biz..şey yapacağız.."

"Ne?"

"Umm..evleneceğiz."

"E zaten evli gibisiniz, ne fark edecek ki?" Böyle sakin konuşmasıyla kızgınca baktı ona Osamu. "Tepkin bu mu piç?!"

"HAYIR TABİİ Kİ SADECE ŞAKA YAPIYORUM! LAN ÇOK SEVİNDİM!" diye bağırdığında Suna utançla başka yere bakmış, Osamu da 'sabır' dercesine derin bir nefes almıştı. "Bağırma salak."

"Ne zaman karar verdiniz lan?!"

"Zaten ikimiz de bir süredir düşünüyorduk ama..birkaç gün oldu tamamen karar vereli."

Atsumu elleriyle gözlerini silip ağlama taklidi yaparak "sonunda." diye mırıldandıktan sonra ifadesini düzeltip "ne zaman?" diye sormuştu.

"Yaz tatilinde. Bir ay sonra falan yani."

"İyi. Çifte düğün yapalım."

"Siktir lan ordan!" Osamu sinirle konuştuğunda güldü çocuk. "Şaka yapıyorum gerizekalı."

"İyi. Annemlere söyledin mi?"

"Daha değil."

"Tamam söyleriz bir ara."

Bi şey dicem çok garip olmadı umarım hahdkajsha