model || SakuAtsu

39

Eve girdiği an gördüğü manzarayla "bu ne lan?! diye şaşkınlıkla konuşup uyuyan iki çocuğa bakmıştı. Kapı sesinden dolayı uyanan Suna şişmiş gözlerini ona dikti ve "Atsumu? Sen mi geldin?" diye sordu.

"Evet de, ne yaptımız oğlum burada?" Suna etrafa bir bakış atarak elini ensesine koydu ve hafifçe gülümsedi. "Biraz eğlenmiş olabiliriz."

"Nerde yaptıysanız kalkın temizleyin, pislik içinde oturmak istemiyorum." diye alayla söylendiğinde "temizledim ben, merak etme." diye bir yanıt almıştı.

"Sen var ya, adamsın adam."

"Geri yatabilir miyim bir şey demeyeceksen?"

"Yat. Odama geçiyorum zaten." Başı hâlâ ağrıdığı için yatmayı planlıyordu tabii ki. Yine Sakusa'yla uyumayı tercih ederdi ama..abartmamak iyi olurdu belki de.

"Oh, toplamışsın masayı."

"E sana bırakacak değildim ya."

"Sağ ol."

"Önemli değil. Kaç gündür benim için uğraşıyorsun zaten." diyerek minnettar şekilde gülümsediğinde Sakusa dudaklarını birbirine bastırıp "işe yaradıysa sevindim." diye mırıldanmıştı.

"Yaradı tabii ki. Sen olmasan ne yapardım ben?" Bir anda ileri atılıp çocuğa sarılmış ve saçlarını karıştırmıştı.

"Abla! Bir anda sarılma diyorum sana!"

"Ablanım ben senin, sus."

"Umarım temizsindir."

"Şerefsizlik yapma." deyip kafasına vurduğunda hafifçe güldü çocuk. "Tamam be."

"Atsumu da bayağı iyi geldi."

"Fark ettim. Sevgilimi çalacaksın diye korkuyorum."

"Yok canım ben kendimden küçüklerle çıkmıyorum."

"İyi bari, yırttık."

"Eski sevgilinden 10 kat daha iyi."

"O da o kadar kötü değildi, sadece siz anlaşamamıştınız."

"Tamam işte, kötüydü."

"Çocuğun senin değil benim sevgilim olması dışında bir sıkıntı yok."

"Bana ne. Kendini bana sevdirmesi de önemli bir etken."

"Hm hm."

"Neyse, şimdi Atsumu-chan var nasıl olsa."

Çok sıkıldım, o yüzden buyrun bölüm