model || SakuAtsu

35

Sakusa gelen ayak sesleriyle gözünü açtığında kolunun altında yatan Atsumu'yu fark edip uykulu hâlde gülümsemişti. İşleri bittikten sonra ikisi de yıkanmış, sonra yatağa uzanmışlardı ama ne zaman uyuduklarını fark etmemişti bile.

"Atsumu, uyan." Sevgilisi birkaç mırıltıdan sonra gözünü açıp "ne oldu?" diye sormuştu.

"Sanırım geldiler."

"Gelsinler bir şey olmaz."

"Ama benim de gitmem gerekiyor zaten."

"Neden?"

"Ablam yalnız kalmasın diye. Ben çıkarken arkadaşı vardı, gitmiştir şimdi."

Atsumu iç çekip "peki." diye mırıldanınca eğilip dudaklarını birkaç saniyeliğine birleştirdi Sakusa. "Yarın görüşeceğiz zaten."

"Garip bir şekilde çok çabuk özlüyorum seni."

"Ama birazcık dayanman gerekiyor."

İkisi de yataktan kalkıp salona gittiklerinde koltukta uzanan çocuklarla karşılaşmışlardı. Onları görmesiyle kocaman gülümsedi Osamu.

"Yokluğumuzu fırsat bilip eve mi attı seni?" Atsumu'yu gözardı edip direkt Sakusa'yla konuşmuştu.

"Evet."

"Biz geldik diye gidiyorsan saçmalama, istediğin kadar kal."

"Ablam yalnız, gitmem gerekiyor."

"Oh peki. Sonra görüşürüz o zaman."

"Görüşürüz."

Suna da el salladığında kapıya ilerleyip ceketini giymişti. Her ne kadar Atsumu'yla kalmak istese de gitmek zorundaydı. Ama belki o da onunla gelebilirdi.

"Atsumu."

"Efendim?"

"Benimle gelmek ister misin? Yarın zaten haftasonu."

"Sizde mi kalayım yani?"

"Evet."

"Umm, olur! Bekle telefonumu alayım." Koşar adımlarla odaya gidip geldikten sonra koltuktakilere bakıp "gidiyorum ben, rahat rahat sevişin." demiş ve Osamu'dan bir yastık yemişti kafasına.

"Geri gelme."

"Tamam."

Kapıdan çıktıkları an Sakusa'nın elini tutup "benimle uyumak hoşuna mı gitti?" diye sordu gülerek.

"Evet, hem de çok." Eğilip çocuğun dudağına bir öpücük bıraktıktan sonra cebinden arabasının anahtarını çıkarmıştı.

"Ya da sırf ablanla konuşayım diyedir?"

"Hayır, seninle olmak istediğim için. Ama onu da yapabilirsin." deyip güldüğünde başını salladı Atsumu. "Yaparım."