The Robot Girl 2: My Psycho Girl | Complete ✓

|Chapter 22|

Yen Pov.

KINABUKASAN, napatalsik ang guro nito sa paaralan. Bunso reported yesterday about what happened. Nagdebate pa sila sa loob nang Dean office na 'di nagpatalo ang aking kapatid. Ang lalaki namang tinulungan nito, natulungan ang sitwayon sa kadahilanan nito. I'm proud for that guy, who working while studying.

My father like him situation before, that's why I'm amazed him. 'Yun siguro din ang kadahilanan kung ba't tinulungan ni Bunso ang lalaki. We knows our parents past story kaya mas lalo kaming humanga sa kanila.

Anneoh was absent today sa 'di ko malamang kadahilanan. She didn't text me or even call me. Nagtatampo tuloy ako sa kanya. I'm worrying about her at halos tulala na ako buong araw kakaisip kung maayos ba s'yang kalagayan. I know she couldn't absent today If not really serious matters.

Tadtad na ang mga tawag at mensahe ko sa kanya subalit wala s'yang respond. Halatang naka-off ang cellphone nito kung nasaan man s'ya ngayon.

I heavy signed at binulsa ang cellphone na hawak ko kanina pa. Lunch time na subalit wala akong ganang kumain. Nakakawalan gana kung wala s'ya sa tabi ko.

I pouted my lips, “Where you are?” I whispered at nakatingin sa gate nang paaralan.

Akmang magsisimula ako maglakad nang may nahagip ang aking mga mata.

“Bunso..” I whispered at nakatingin sa familiar na pigurya nang tao sa akin.

Napakunot-noo ako nang makitang kasama nito ang mga kababaihan na naka-itim. 'Yung mga babaeng nagakusa sa akin sa restroom namay dalawa silang dalawa ni Anneoh.

Ba't nila kasama ang kapatid ko?

Unang naglakad ang aking kapatid habang may mga hawak sa kabilang braso ang patong-patong na libro. Napangiwi nalang ako sa kadahilanang subrang kapal na mga libro ang dala nito. Hindi ko padin alam kung ba't determinado s'yang mag-aral nang medicina.

Napatayo ako nang maayos nang papalapit na sila sa aking kinaroroonan. Nahagip pa sa sulok nang mata ko ang mga kalalakihan na malagkit na nakatingin sa aking kapatid.

Uminit ang ulo ko at masamang tiningnan isa-isa ang mga lalaking nakatutok sa aking kapatid sa bawat galaw na lakad nito.

“ANONG TINGIN-TINGIN N'YO SA KAPATID KO!” buong lakas kung sigaw kaya nakuha ko ang atensyon nang karamihan kapwa papaalis narin.

Masama ang tingin na pinupukol ko sa mga kalalakihan kaya agad sila nagiwas nang tingin sa akin.

Umirap nalang ako sa kawalan at humarap muli sa kinaroroonan nang aking kapatid. Nakatingin na s'ya sa akin kaya matamis akong ngumiti at humakbang nasa kinaroroonan nito.

“Bunso!” magiliw at masaya kung hiyaw nang makarating.

She looked emotionless at me. Walang kabuhay-buhay ang mukha at mata nito subalit 'di nabawasan ang kanyang natural na ganda. Naalala ko tuloy si Anneoh sa kanya.

“Saan ka pupunta? Maglulunch ka? Sama na ako sayo,” sunod-sunod kung tanong at sabi.

Napatingin naman ako sa kasama nito. “Ba't mo sila kasama? Kaibigan mo sila? Ba't 'di ko man alam na may mga kaibigan kana pala?” takang sunod-sunod na tanong kung dagdag.

Napatingin ang sa palagay ko lider nila sa akin. Pinasadahan ako nito nang tingin na tila inaalala.

“She's our queen, we're just her faithful servant.”

Namilog ang mata ko at napatakip nalang nang bibig. “Q-Queen? S-Servant?” utal at taka kung tanong.

Hindi naman prinsesa ang kapatid ko o reyna kahit mayaman talaga kami sa buong asya. Ba't queen tawag nila kay Bunso? Ba't servant sila?