The Robot Girl 2: My Psycho Girl | Complete ✓

|Chapter 34|

Third Person Pov.

MAY DALAWANG batang umalis sa mansyon patungo sa labas upang maglaro nang bilang kinirot ng batang babae ang matabang pisngi ng batang lalaki.

“Aw, ang sakit..” daing nito, at nagsisimulang umiyak sa madiin na pagkirot ng batang babae sa kanyang pisngi. Maloko ang batang iyon na lagi nalang pinapaiyak ang batang lalaki sa kahit ano na tila kasiyahan nito.

“Ang iyakin mo talaga 'no. Ihagis kaya kita, kinirot ko lang naman ang mataba mong pisngi a,” mananaray n'ya tungon, at naunang lumabas.

“Why should we need outside to play? So heat here,” dagdag nito sa nakakairita, at maarte nitong boses. Murang edad palang nito umaakto ng matanda.

Maarte pa nitong pinaypay ang kamay sa tapat ng kanyang mukha. Nakalagay pa ang isang kamay nito sa kanyang bewang. Kung tumayo ito ay parang teenager na.

The cute young boy pouted his lips. “My both parents always busy while my sister always inside her room. I'm alone, I just want you to play with me,” malungkot nitong tungon, at hinamas ang namumula nitong pisngi dahil sa kinirot nang batang babae.

They just six years old but you can say that they really mature enough to understand their surrounding.

“So?” umangat ang isang kilay ang batang babae. “Then, play with someone. Stop bothering me,” sitang taray nitong singhal na dagdag. But deep inside she have care, and love for his childhood bestfriend since they were a baby.

Tuluyan ng umiyak ang batang lalaki dahil sa sinabi nito. He really hurt knowing the young girl didn't want him to play. He feeling alone, and hopeless what ever he inside their house. His both parents always busy, no one can he talk with even play expected her.

“N-No.. I want to play with you..” pumikot na ang boses nito, at bumagsak ang mga luha sa kanyang mga pisngi.

“P-Please?” pagsusumamo nang dagdag nito. Sinakop pa nito ang magkabilang kamay at nagpacute sa batang babae na tila aso while he pouted his lip.

She feel irritate the way the young boy faced. Para sa kanya dugyot ang mukha nito at nakakasuka but honestly, he was the cutest face like his father. Ayaw lang aminin n
ng batang babae dahil sa mapride ito.

“Ok, fine! I will slap your d*mn face If you will cry again If you lose against me!” inis na sigaw nang batang babae, at tumigil sa kapaypay sa kanyang sarili sa pamamagitan nang kanyang isang kamay.

“Such a baby! Your f*cking six years old! My god!” dagdag pa nito, at umiirap-irap sa kawalan.

Lumiwanag ang malungkot na mukha ng batang lalaki sa sinabi nito. “Really?” hindi makapaniwalang tanong n'ya.

She stared, at him. “Do you want a cry again, Toy?” nanlilisik na tiningnan nitong pinupukol sa kanya.

He gulped at bahagyang tinaas ang magkabilang kamay. “H-Hindi, ayoko..” utal nitong sagot sa pangngingigil na takot sa batang babaeng. Toy ang tawag sa kanya nito sa kadahilanang laruan lang daw nang batang babae s'ya. She always played some things that can really make he cry. Gaya ng magkirot ng madiin sa mga kawawang mataba nitong pisngi.

Umismid ang mukha ng batang babae. “What now? Anong gagawin natin sa labas? Pwede namang sa loob kayo a, ang dami mo pang alam. Tsk,” nababangot nitong sita na tila napilitan lang talagang sumama sa batang lalaki.

But honestly, deep in her heart knew that since then she really care and love him deeply. She just enjoying how easily make the young boy cry, and his adorable personality. Everyone really love him because of her rare personality that can everyone melt for. Iyong tipong pagiyak nito nakakahawa na, mga matamis at nakagigil nitong ngiti, malakas nitong tawa na halos mapangiti ka sa subrang gandang pakinggan.