The Robot Girl 2: My Psycho Girl | Complete ✓

|Chapter 3|

Yen Pov.

MATAMLAY AKO subalit pinilit maging masigla. Ayokong madamay nang ibang tao sa nararamdaman ko lalo na sa pamilya ko.

I hate being weak.

“Are you ok?” muntik na akong mabilaukan nang iniinom kung juice dahil sa pagbiglang nagsalita sa aking tabi.

Gulat akong humarap sa kanya at nakahinga nang maluwag na s'ya lang pala.

“P-Princess, patatayin mo ako nang maaga.” hingal kung usal at bahagyang hinahawakan ang dibdib dahil sa gulat kung  naramdaman kanina.

“Ang lungkot kasi nang mukha mo, 'di mo din ako napansin nang umupo sa tabi.” paliwanag nito sa seryosong boses habang nakatingin sa akin nang seryoso.

S'ya si Princess Micia Smith ang anak ni Tito Prince at Tita Mariah. Nagiisa lang s'ya dahil 'di na pwedeng mabuntis ulit si Tita.

“I'm sorry, may iniisip lang.” pagsisinungaling ko sa totoong kadahilanan. She doesn't know it about my feelings I felt for Anneoh.

She's my only friend at ako rin lang din ang kaibigan nito dahil sa pagiging mailap sa iba. Si Bunso walang kaibigan bukod sa sarili nito even me, subrang napakailap n'yang tao kahit sa magulang namin kaya 'di din sila naging kaibigan kahit araw-araw kaming nagkikita noong bata kami. Si Anneoh naman ay 'di sila close piro magkaibigan naman sila kahit papaano.

Akmang magsasalita ito nang biglang sumulpot si Bunso sa harapan namin namay dalang tray at umupo sa aming harapan.

“Hi, Bunso. Kamusta?” magiliw kung bati at kumaway-kaway sa kanya.

Napatingin s'ya sa akin habang may hawak nang kutsara at tinidor sa magkabilang kamay.

“Not good.” walang emosyon n'yang sabi at sumubo nang dark chocolate cake.

Napangiwi naman ako dahil kung ano klaseng kasa ang kinakain nito, “Oh, bakit naman?” nagtataka kung tanong. Wala naman sigurong dahil para 'di maging mabuti ang ayaw n'ya ngayon.

Ngumunguyang s'ya bago nilunok, “I just think so.” kaswal na boses n'yang sagot kaya napatampal ko ang aking noo.

Ang galing n'ya talagang sumagot.

“Ewan ko sayo, Bunso.” nakangusong tungon ko nalang at sumubo nang chocolate cake.

Hindi na s'ya muling sumagot at magfocus sa pagkain nang favourite n'yang cake. It's already recess time kaya nasa food court kami.

“How about you?” napabaling naman ako nang tingin sa aking katabi.

“Casual day.” nakangiting sagot ko at masayang sinubo ang chocolate.

My weakness is chocolate.

Gustong-gusto kung kumain nang matamis na pagkain kagaya ni Daddy. He also love chocolate and strawberries.

“Ano ba..” awtomatikong humarap ako sa likuran namin nang madinig ang familiar na boses sa akin.

Halos saksakin ko sa sakit nang makita ang kinaroroonan nila. Anneoh and Clack having a sweet moment together with eating their foods. Subrang napakasakit sa mata at sa puso. Halos sinaksak ako nang paulit-ulit sa bawat masaksihan ko sa kanila.

“They look like a perfect couple, right?” dinig kung tanong na boses sa aking tabi.

Hindi ko s'ya pinansin at agad na humarap sa harapan. Nasalubong ko ang mapanuring tingin ni Bunso sa akin.

She knew when I'm pain or not. She does care about me but she couldn't show it by speak.

Pekeng ngumiti ako kahit halos gusto ko nang umiyak sa kanyang harapan, “A-Aalis muna ako ha.” mabilis kung pagpaalam sa kanila at bahagyang tumayo saka kinuha nang mabilis ang bag sa upuan.