The Robot Girl 2: My Psycho Girl | Complete ✓

|Chapter 6|

Neoh Pov.

I ALWAYS think about him in incident happened in hallway. Hindi mawala-wala sa isip ko ang mukha n'ya nang may putok sa labi. I felt irritation and anger because my boyfriend did but I don't know why I didn't help him. Halos sumabog na ang utak ko sa sakit dahil sa kakaisip sa kanya.

Wala akong ganang kumain kaninang lunch even dinner because of what happened.

“D*mn you! Nerd!” I shouted while laying in my queen size bed. I always calling him 'nerd' because he's definitely nerd type of guy. He's shy, weak, soft and crying baby so when we were a kid I always teased him then he cried that I couldn't myself laughed.

We were close before not until I had boyfriend when I was ten years old, my first boyfriend and my first broken. He's always there for me, every time and every where kahit nawawalan na ako nang oras para sa kanya. Ang mga ex-boyfriends ko noon, nagseselos sa kanya kaya I distanced myself from him para walang hiwalayan na magaganap but expected every relations end up broken apart. Lahat nang sakit na dinulot ko sa mga minahal ko s'ya lagi ang nagdadamay sa akin, pumunta pa nga s'ya sa bahay para lang huminto ako sa pagiyak at kumain.

He's so good and nice guy.

Gusto kong mag-sorry but mas pinili kung manahimik at mas lumayo sa kanya. I had influenced my bestfriends before then I end up like this, wearing a make-up, any sexy feminine clothes and many more. I felt shying na kausapin at maging kaibigan pa sa kanya matapos ang pinili kung decesion but I never expected na para wala lang sa kanya na lumayo ako at mas pinili sa mga karelasyon ko noon. Like he considered as her friend na kahit anong mangyari nandyan s'ya.

The girl he loves was so lucky to have him. Kahit marami s'yang wala sa mga karelasyon ko noon may mabuti s'yang puso na kailangan 'di mawawala sa kanya.

“You're out of space.” halos mapatalon ako namay biglang nagsalita sa aking tabi.

“Mom naman! Mamatay yata ako nang maaga sayo!” inis kung saway at umirap sa kawalan dahil sa paggulat nito sa akin bigla.

“Ano bang iniisip mo at subrang seryoso nang mukha mo?” taas kilay n'yang tanong at umupo sa gilid nang aking kama.

Tumaas rin ang kilay ko at naka-cross-arms s'yang tiningnan, “Anong pake mo?” pananaray ko sa kanya.

Sumilay naman ang inis sa kanyang mata dahil sa tanong ko pabalik.

Like mother, like daughter.

“Huwag mo akong tatarayan, gumalang ka.” babalang banta nito at sumalubong na ang kilay nito.

Muli akong napairap, “Nothing. I just thinking about the nerd that my boyfriend punched.” pagsabi ko nang totoo sa kanya.

Kahit maldita ako, may galang pa naman ako sa kanila.

Her eyes widened, “Who? Ba't n'ya naman sinuntok?” sunod nitong tanong na akmang magsasalita ako nang may dinagdag s'ya.

“Alam mong bata ka, 'di ako magaan ang loob sa Clack na 'yan. Hindi ka nga, pinapakilala sa magulang n'ya!” inis na sigaw nito sa akin.

Mas lalong tumaas ang kilay ko sa kanyang sinabi, “Anong pake ko as long he loves me.” I state na sabi. I don't care even we're having secret relationship with his parents as long he loves me, that's important.

Nothing more, nothing less.

“Alam mo ba kung anong pinagsasabi mo ha?! Isa lang ang ibig sabihin noon! 'Di ka n'ya tunay na mahal!” sitang bulyaw nito na halos lumabas na ang ugat sa kanyang leeg sa pangngingigil. If he doesn't love me ba't n'ya sinuntok si Nerd kanina so it's means he does loves me.