Unicode
ကုတင်ကြီးပေါ်သို့ ဖြည်းညင်းစွာချလိုက်ပြီးနောက် ဝမ်ရိပေါ်က တစ်ယောက်ထဲကမ္ဘာပျက်မတတ်အထိမခံဖြစ်နေသော ရှောင်ကျန့်ကို ဒီအတိုင်းသာကြည့်နေမိ၏။ရှောင်ကျန့်ဟာ အရမ်းသည်းခံနိုင်စွမ်းရှိနေတာကြောင့်လားမသိ အခုထိသူ့ကိုမတောင်းဆိုလာသေးပေ။ဆေးဟာ နှလုံးကိုလည်းမထိရောက်စေသည့်အတွက် ဆက်ဆံရဖို့တောင့်တစေရုံကလွဲရင် ကျန်တာဘာမှတော့မဖြစ်စေပါ။
အိပ်ယာပေါ်တွင် စောင်များဖြင့်အထပ်ထပ်အခါခါပတ်နေသောရှောင်ကျန့်က သူ့ကိုယ်သူထောင်ချောက်ထဲပစ်ထည့်နေသလိုပင်။သူစောင်ထဲမှထွက်ချင်ရင်တောင် ထွက်လို့မရအောင်ပြုလုပ်နေခြင်းပေ။ဒါဆိုရင်လည်း သူ့ဘက်ကပဲခြေတစ်လှမ်းတိုးလိုက်သင့်တာပေါ့။
သူခြေတစ်လှမ်းတိုးတိုင်း စောင်နဲ့လုံးလုံးလေးဖြစ်နေသောရှောင်ကျန့်ကတစ်ခါအော်သည်။
"မလာနဲ့..မလာခဲ့ပါနဲ့..!!"
"ဘာလို့လဲရှောင်ကျန့်..
ကျွန်တော်ခင်ဗျားကိုသက်သာအောင်လုပ်ပေးမလို့လေဗျာ..""ဟင့်အင်း..ရိပေါ်...ဟင့် ကျွန်တော်ကြောက်တယ်..သူ....သူသိရင်...."
မွေ့ယာပေါ်မှစောင်လုံးလေးကို မယူကာ တစ်လွှာချင်းဖြည်ချနေမိတော့ ရှောင်ကျန့်ကအတင်းရုန်းကန်သည်။သူညာတာမိ၍ ဆေးကိုအနည်းငယ်ပဲခတ်လိုက်မိတာကိုတောင် နောင်တရသွားမိ၏။
"မသိဘူး..သူလုံးဝမသိနိုင်ဘူး..ရှောင်ကျန့် ကျွန်တော့်ကိုယုံလိုက်စမ်းပါ.."
သူ့စကားနားမထောင်ဘဲ ငြင်းဆိုမြဲဖြစ်နေသောရှောင်ကျန့်ကို သူစိတ်တိုလာရပြီး တစ်ပြိုင်တည်းဝမ်းနည်းလာမိသည်။အဲ့လောက်ငြင်းဆန်နေရအောင် ရှောင်ကျန့်က ဘုရင်အပေါ်မှာများမေတ္တာရှိသွားလေသလား။
ဒါကြောင့် သူဟာရှောင်ကျန့်ရဲ့အဝတ်များကိုဆွဲချွတ်မိလိုက်ပြီး ဆံပင်ကိုလည်းဖြည်ချလိုက်ကာ သူ့အဝတ်အစားများကိုပါချွတ်ချလိုက်မိသည်။ဒါတောင် ရှောင်ကျန့်က မရှိတဲ့အားနဲ့တွန်းကန်ပြီး ခေါင်းခါပြနေတုန်းပင်။သူဟာ ဒေါသအငွေ့အသက်ပါသော သက်ပြင်းကြမ်းကြမ်းကို မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ရှောင်ကျန့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ကြမ်းတမ်းစွာနမ်းရှိုက်တော့သည်။သူလေ့လာထားတာတွေအများကြီးပဲမို့ အရင်တစ်ခေါက်ကလို စနမ်းခါစလူတစ်ယောက်လိုဖြစ်မနေတော့ချေ။