Four Letter Word

Chapter 30

a/n: helloooo! this update is long overdue, sorry kung natagalan sa pag-update wala naman akong ibang rason kung hindi busy sa school >_< hashtag univsucks!

and eto naa! last of DJ's special enjoy this chapter guyss :*

---

DANIEL'S STORY

I WAS staring at Kathryn's sleeping state, she look beautiful as ever at ngayon malaya ko na naman siyang natitigan ng ganito kalapit at hindi tinatanaw siya mula sa malayo.

Magkatabi kami ngayon sa kama, after I tell her my story parang gumaan ang dibdib ko she didn't asked me questions she just listen as I pour all I am to her, I even cry on her shoulder as she hugs me and cry with me. Nang matapos ako ay tahimik lang niya akong hinila patayo mula sa couch at nahiga kami sa kama ng magkatabi.

At kanina ng magising ako ang isa sa pinakamagandang gising ko sa buhay ko and that was when I open my eyes and she's wrapped in my arms, hindi niya ako iniwan at sinamahan niya ako buong gabi.

"Good morning..." I smile at her ng dahan-dahan siyang dumilat and her beautiful big round eyes look at me, how I would love to wake up with her and stare at her eyes for the rest of my life.

She buried her face on my chest and mumbled a "Good morning."

I chuckle nahihiya pa rin talaga siya kapag bagong gising na para namang may dapat siya ikahiya dahil maganda pa rin siya kahit bagong gising lang siya dahil maganda siya kahit anong angulo.

I hugged her tighter at gumanti naman siya ng kaparehong higpit.

"DJ..." she finally said after wards. "Bakit hindi mo sinabi sa akin?"

Nahinga ako ng malalim, now she's asking a question. "Inaamin ko kilala na kita when you met me dahil madalas ka maikwento ni Ace sa akin pero hindi ko alam na hindi mo alam."

"What do you mean?" lumayo siya sa akin ng bahagya.

"Akala ko alam mo yung nangyari sa kanya nalaman ko na lang na wala kang idea was when you first told me about your brother that's when I realized. Ilang beses ko rin ginusto at binalak sabihin sayo pero nauunahan ako ng takot ng magiging reaction mo."

"Takot saan?"

"Na baka tulad ko ay ako rin ang sisihin mo sa nangyari, natakot ako kasi hindi ko kaya na pati ikaw mag-isip nang ganun sa akin mas natakot ako na magalit ka sa akin pero ganun din pala ang kalalabasan kapag nalaman mo na." I smile bitterly.

She cupped my face, "Believe me hinding hindi ko inisip na ikaw ang may kasalanan. It was an accident oo masakit na nawala sa akin ang kapatid ko pero hindi mo kasalanan ang nangyari."

"I started thinking about that na siguro nga wala akong kasalanan na siguro nga hindi ko dapat sisihin ang sarili ko."

"Dahil yun ang totoo." Diretso ang tingin niya sa mga mata ko, she slowly run her fingers through my hair. "So that's how you got this scar." Tukoy niya sa tahi ko sa ulo na tine-trace ngayon ng daliri niya.

My hair stood up from the sensation of her touch. "Yes."

I look at her beautiful face, she has the most angelic face I have ever seen katulad ng picture niya na lagi kong tinitingnan dati just mere looking at her still makes me smile.

"I talk to Jared."

I look at her lips, God! How I want to kiss her pero focus Daniel! Kinakausap ka niya at hindi pa kayo tapos. "About what?"

"Well he kind of persuaded me para kausapin kita."

"And? Ano pinagusapan niyo at sinabi niya?" I'm still staring at her lips, how could I not? It's distracting especially how close we are right now and how much I missed her.