ARE YOU MAN ENOUGH?

Chapter Forty-Four

"LILY!" habol ni Jade sa kanya sa gate.

Tumigil siya sa paglalakad at nilingon ang nanay ni Jared. Hinintay niyang makalapit ang ginang sa kanya. Inabutan siya nito ng pabaong pagkain. Nakalagay iyon sa transparent na tupperware kaya kita niya ang lamang magkakapatong na pita wraps.

"Nakwento mo during breakfast na mag-isa ka lang sa bahay," paalala nito. "So, have these when you get home."

Pumaling ang ngiti niya. "This is too much."

"Just take it," Jade shoved the tupperware between her hands. Napahawak doon si Lily para hindi mahulog. "Magiging tiring ang byahe mo pauwi. You'll be hungry and have no energy to cook for yourself. I am sure of that."

That's when her smile for Jared's mom grew warm. She stared at the tupperware for a while.

Her own mother's words echoed in her mind.

You need to be reliable. And you'll only be one if you can take care of yourself on your own.

Ang nanay niya na parang ibang-iba ang mindset kung ikukumpara kay Jade.

Nahihiya man, nag-angat siya ng tingin sa ginang para salubungin ang mga mata nito. Jade made her smile sweeter, making Lily widen her smile for her.

"Maraming salamat dito. Aalis na ho kami."

Naramdaman niya ang kamay ni Jared sa kanyang siko. Ginabayan siya ng binata sa pinto ng driver's seat ng kotse niya. Bukas na iyon dahil kanina pa hinanda ni Jared. Inabot niya ang tupperware sa binata at sumakay na. Binawi niya ulit ang tupperware bago isara ang pinto.

Kita ni Lily sa gilid ng kanyang mata ang pagkaway ni Jared sa ina nito. Nakatanaw lang ang babae sa kanila hanggang sa nasa tabi na niya sa kotse ang binata. Sakto namang lapag niya noon sa dashboard ng tupperware na bigay ng nanay nito.

Lily turned to Jade's direction, gave her a polite nod with a smile before she started her car.

Matagal-tagal na rin siyang nagmamaneho, nasa daan ang tingin nang basagin ang katahimikan sa pagitan nila ni Jared.

"Is she really like that?"

"Ang nanay ko?" sulyap nito bago napunta sa harap ang tingin. "Oo."

"No wonder you had a hard time hating her. Hindi ba, galit na galit ka noon sa kanya dahil hindi ka man lang niya pinagtanggol sa tatay mo? She just sat there and allowed your father to pressure you to a profession you're not passionate about?"

Hindi umimik si Jared. Nagpatuloy si Lily. She had to keep talking. Naniniwala siya na kapag nagsalita pa siya, mapipilit niyang mag-respond sa kanya ang binata. She just had to mention a word or two that would provoke him or something.

"What about your father? How did the two of you get into good terms?"

"Lily..." tila saway nito.

"I'm just confused, Jared. I can't believe how you could be in good terms with those people! You're still surrounding yourself with those people who hurt you!"

Walang sinagot doon ang binata. Huli na nang mapagtanto ni Lily kung ano ang kanyang inumpisahan.

Ang kapal ng mukha niyang manumbat sa mga desisyon sa buhay ni Jared; sa kung sino ang hahayaan nitong pumaligid dito. Eh, isa rin naman siya sa mga taong iyon.

Tulad ng pamilya nito, isa rin siya sa mga taong nakasakit sa damdamin ni Jared. And guess what? He still let her back in to his life.

That guilt only gave her one choice on how to compensate for the pain she caused him. This is the only way possible for her at the moment to show Jared that even if she caused him pain, unlike his family that she still couldn't understand, there is still a good reason for him to keep her in his life.