Chapter(17) - လက်ချင်းတွဲဆက်

9.5K 1.4K 36
                                    

Unicode

အခန်း(၁၇) - လက်ချင်းတွဲဆက်

ထိုညမှာဖြစ်ပျက်သမျှအားလုံးကသူတို့နှစ်ယောက်လုံးအတွက်မမျှော်လင့်ထားတာများပင်။

ရန်ကျင်းကဘာစဉ်းစားရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။ရှန်ကျစ်ရှန်းကိုကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာသူ့အကြည့်များကတည်ငြိမ်နေသော်လည်းတကယ်တမ်းသူ့နှလုံးသားကထိုမမျှော်လင့်ထားသည့်အဖြစ်အပျက်ကြောင့်အလွန်အံ့အားသင့်နေမိတာဖြစ်သည်။ရှန်ကျစ်ရှန်းသည်လည်းဘယ်လိုစဉ်းစားရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။သူ့အနေနဲ့တည်ငြိမ်ချင်ယောင်သာဆောင်ကာတံခါးဆီသို့ထွက်လာပြီးပြင်းထန်စွာစောင့်ပိတ်လိုက်နိုင်တာတစ်ခုတည်းသာ...

ရန်ကျင်းသည်သူ့ရဲ့ခန္တာကိုယ်ပေါ်ကအားနည်းမှုပျောက်ကွယ်သွားသည်အထိသူထွက်ခွာသွားသည်အားစိုက်ကြည့်နေမိ၏။

သူကဓားအားအမူအယာမဲ့နေတဲ့မျက်နှာနဲ့ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်သူ့မျက်လုံးထဲကမြူခိုးများကဖြေးညှင်းစွာပျောက်ကွယ်သွားသည်။

သူ့အတိတ်ဘဝကိုနောက်တစ်ကြိမ်အိမ်မက်မက်မိတာကြောင့်သူ့ခံစားချက်တွေကရှုပ်ထွေးနေခဲ့ရသည်။သူမျက်လုံးကိုဖွင့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာဒါကအဖြစ်မှန်လားအိမ်မက်လားဆိုတာကိုခွဲခြားမရနိုင်ခဲ့ပေ

ရှန်ကျစ်ရှန်းကသူ့နေရာကိုဘယ်အချိန်ကဝင်လာပြီးဘာတွေလုပ်သွားလဲဆိုတာကိုသူမသိဘူး....ဒါပေမဲ့,အခုလေးတင်ဖြစ်သွားခဲ့တဲ့ရှန်ကျစ်ရှန်းရဲ့တုန့်ပြန်ချက်အရဆိုရင်ဘာသဲလွန်စမှမတွေ့သွားတာလည်းဖြစ်နိုင်တယ်...အများဆုံးတော့အတိတ်တုန်းကသူအနိုင်ကျင့်ခံခဲ့ရတာတွေကိုအိမ်မက်မက်နေတယ်လို့ပဲထင်သွားတာဖြစ်လိမ့်မယ်.... 

ရှန်ကျစ်ရှန်းရဲ့လက်ဖဝါးကနွေးထွေးမှုကသူ့လက်ဖမိုးပေါ်မှာတည်ရှိနေဆဲပင်။သူကဓားအားဓားအိမ်ထဲပြန်ထည့်လိုက်ပြီးအိပ်ယာဘေးကိုပစ်ထုတ်လိုက်သည်။

ဓားကတစ်စုံတစ်ရာနဲ့ထိခတ်သွားတာကြောင့်ချလွင်ဆိုတဲ့အသံတစ်ခုဖြစ်ပေါ်သွား၏။ရန်ကျင်းကလှမ်းကြည့်လိုက်တဲ့အခါသေးငယ်သည့်ကျောက်စိမ်းပုလင်းလေးတစ်လုံးကိုမြင်လိုက်ရသည်။ 

(Completed) ဆရာဖြစ်ရတာမလွယ်ဘူး (ဆရာျဖစ္ရတာမလြယ္ဘူး)Where stories live. Discover now