Chapter(10) - စိတ်မကောင်းပါဘူး

9.1K 1.5K 57
                                    

Unicode

အခန်း(၁၀) - စိတ်မကောင်းပါဘူး

အဆုံးမှာတော့ရှန်ကျစ်ရှန်းကသူ့ရဲ့ဖြူကောင်တပည့်လေးကိုအထဲသယ်စရာမလိုခဲ့ပါဘူး။အကယ်၍တကယ်သာသူ့ကိုဖက်လိုက်ရင်နေရာမှာတင်အသားတုတ်ထိုးလေးဖြစ်သွားမှာကိုစိုးရိမ်နေမိတယ်လေ...သူ့ကိုယ်သူတော့ပျားတူရဲ့အသိုက်ထဲဝင်အောင်လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး....

(T/N - ကိုယ့်သေကြောင်းကိုယ်မရှာဘူးလို့ပြောတာပါ)

စိတ်သက်သာရာရစွာဖြင့်ရှန်ကျစ်ရှန်းကသူ့တပည့်ငယ်လေးရဲ့အပေါ်ပိုင်းအဝတ်ပါးလေးကိုပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ချွတ်လိုက်ပြီးနောက်သူ့နှလုံးသားလေးချက်ချင်းနစ်မွမ်းသွားရသည်။

ဒဏ်ရာကသူထင်ထားတာထက်ပင်ပိုပြီးဆိုးဝါးနေသည်။

အပြစ်ပေးကြိမ်ဒဏ်မှကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့အအေးဓာတ်ကဒဏ်ရာပေါ်မှာကြည်ရှည်စွာစွဲနေပြီးပြတ်ထွက်နေတဲ့ဒဏ်ရာပေါ်မှာအတော်လေးကိုနက်မှောင်နေတဲ့သွေးခဲတွေကဒဏ်ရာကိုပိုပြီးယိုယွင်းပျက်စီးစေသည်။သွေးနက်များကအနာဖေးကနေစိမ့်ထွက်နေကာလိမ်းထားတဲ့ဆေးတွေကိုဖယ်ရှားပစ်လိုက်သည်။

ထိုဆေးဆီကသာမာန်အသုံးများတဲ့ဆေးသာဖြစ်ပြီးခွဲခြားရခက်ခဲတဲ့ရနံံ့နဲ့ထိရောက်မှုစွမ်းအားနည်းပါးသည်။အရည်အသွေးအရပြောရရင်သူပို့ပေးလိုက်တဲ့ပထမတန်းစားဆေးတွေနဲ့ဆိုရင်အလင်းနှစ်တွေလောက်ကိုကွာခြားသည်။ရန်ကျင်းကဒီလောက်ရက်ကြာနေတာတောင်ဒဏ်ရာမပျောက်သေးတာဒီအကြောင်းအရင်းကြောင့်ဆိုတာကိုရှင်းပြစရာပင်မလို...

ရှန်ကျစ်ရှန်းကပိတ်သားတစ်စကိုအထူးဆေးရည်နဲ့စိမ်လိုက်ပြီးမှဒဏ်ရာကိုဂရုတစိုက်သန့်ရှင်းပေးလိုက်သည်။အဝတ်စကသူ့အသားကိုထိလိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်ရန်ကျင်းရဲ့ကိုယ်ကအနည်းငယ်တုန်ယင်သွားပြီးသူ့ကြွက်သားများကတောင့်တင်းသွားသည်။ထိုလှုပ်ရှားမှုကဒဏ်ရာကိုထိသွားစေတာကြောင့်သိပ်မကြာခင်ပဲသွေးများကပိုပြီးလွတ်လွတ်လပ်လပ်ကျဆင်းစေတော့၏။

ရှန်ကျစ်ရှန်းကသူ့လက်မောင်းကိုတစ်ခြားလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ပုတ်ပေးလိုက်ပြီးချော့မော့တဲ့အသံနဲ့ပြောလိုက်သည်။

(Completed) ဆရာဖြစ်ရတာမလွယ်ဘူး (ဆရာျဖစ္ရတာမလြယ္ဘူး)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin